هزینه کارمزد فروش حق تقدم های استفاده نشده چگونه تعیین می شود؟

در همین ارتباط، دبیرکل کانون کارگزاران در گفتگو با خبرنگار بورس نیوز عنوان کرد: طبق عرف و منطق نبایستی هزینه های قابل توجه برای فروش حق تقدم ها دریافت شود و برخی از شرکت ها درآمدهای حاصل از فروش حق تقدم های استفاده نشده را حتی تا یک یا دو سال نزد حساب شرکت نگهداری می کنند و هیچ الزامی برای پرداخت آنها به سهامداران در یک زمان مشخص وجود ندارد.

میر صانعی افزود: کانون کارگزاران در راستای رفع مشکلات این چنینی پیشنهادی به سازمان بورس و اوراق بهادار داد، مبنی بر اینکه ناشران پس از فروش حق تقدم های استفاده نشده و رسیدن موعد تسویه پایاپای یعنی سه روز پس از زمان فروش، وجوه حاصل از فروش حق تقدم های استفاده نشده به حساب شرکت سپرده گذاری واریز شود تا مجموعه مذکور راساً اقدام به پرداخت مبالغ به سهامداران کنند و مشکلات تأخیر در پرداخت مبالغ فروش یا عدم پرداخت آن بوجود نیاید و همچنین مسائل و شکایاتی همچون کسر هزینه های قابل توجه از درآمدهای حاصل از فروش حق تقدم های استفاده نشده که بنده تاکنون از آن بی خبر بودم به میان نیاید.

وی افزود: سازمان بورس بر مبنای حفاظت و صیانت از حقوق سهامداران می بایست مقرره ای تعیین کند تا شرکت سپرده گذاری را ملزم نماید وجوه را به طور مستقیم به ناشران پرداخت نکند و به حساب سهامداران واریز کند و هیچ هزینه ای را از بابت کارمزدهای متفاوت به جز کارمزد فروش حق تقدم که همانند کامزد معاملات سهام است، از درآمد حاصل از فروش کسر نکند.

این درحالی است که هزینه کارمزد تأمین سرمایه ها نیز قابل محاسبه می باشد و شاید در برخی موارد توجیه پذیر باشد، اما به نظر می رسد به گونه ای نیست که هزینه قابل توجهی را بر ناشر تحمیل کند.

دبیر کانون کارگزاران در خاتمه گفت: قانون، سازمان بورس و شورای عالی بورس را موظف کرده تا در راستای حفاظت از منافع سرمایه گذاران هر گونه هزینه ای که ناشران پرداخت می کند را نپذیرد و ضوابطی را تعیین کند تا درآمد ها درموعد مقرر یا از طریق شرکت سپرده گذاری یا راه های دیگر به سهامداران پرداخت شود.

قائم مقام شرکت کارگزاری توسعه سرمایه دنیا نیز در این ارتباط ابراز داشت: مدیریت شرکت ها معمولاً با حداقل هزینه ها و به صورت کنترل شده اقدام به آگهی انتشار حق تقدم ها می کنند و به طور معمول به صورت توافقی در خصوص هزینه های فروش حق تقدم های استفاده نشده با شرکت های تأمین سرمایه مذاکره می کنند.

میررضا صادقی افزود: اگر چه حجم حق تقدم ها و مبالغ حاصل از فروش آن نیز در تعیین هزینه ها موثر است اما بسیاری از شرکت ها از مشاوره و تعهد شرکت های تأمین سرمایه استفاده نمی کنند و با استفاده از منابع در اختیار شرکت اقدام به انتشار حق تقدم و فروش حق تقدم های استفاده نشده می کنند.

وی در خاتمه گفت: موضوعی که در این خصوص همواره مطرح بوده این است که چه دلیلی دارد که شرکت هایی که برنامه افزایش سرمایه اجرا می کنند و حق تقدم های استفاده نشده را می فروشند مبالغ حاصل از آن را تا مدت ها در حساب شرکت نگه دارند و چرا این مبالغ در موعد تسویه پایاپای به حساب سهامداران واریز نمی شود؟ به نظر می رسد می بایست قانونی برای الزام ناشران جهت پرداخت مبالغ در یک زمان مشخص تدوین شود تا سهامداران متضرر نشوند.