رشد میان دیوار محدودیت / «سغرب» در مسیر سبز

به گزارش واحد سنجش و راه حل های رفتاری در بازار (آبسیم) بورس نیوز، تحلیل فاصله ساختار فروش نشان از جلو بودن شرکت سیمان غرب از سایر رقبا دارد.

بر اساس بررسی‌های صورت گرفته، 24درصد از فروش این شرکت در 6ماهه اول سال 97 از طریق صادرات انجام گرفته که حاشیه سود ناخالص 37درصدی را به همراه داشته است. 

تمام صادرات به کشور عراق صورت گرفته و در مجموع، بهای تمام شده، کمتر از 62 درصد فروش را آب می‌کند و حاشیه سود ناخالص 38 درصدی را به ارمغان آورده، در حالی که در میانگین گروه که شامل 6 شرکت دیگر است، حاشیه 36 درصدی دارند.

روند سودآوری «سغرب» با نوسانات و افت و خیز همراه بوده؛ به‌گونه‌ای که تا سال 94 به دلایلی همچون کاهش ساخت‌و‌ساز و پروژه‌های عمرانی و رقابت منفی بین تولیدکنندگان سیمان، در کانال نزولی قرار داشت اما پس از آن با کنترل قیمت ها و بهبود نسبی بازار، مجددا در مسیر رشد قرار گرفت.

روند حاشیه سود ناخالص که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، به خوبی مسیر حرکت این سیمانی را نشان می‌دهد:

ساختار بهای تمام شده «سغرب» بسیار از سربار نشات می‌گیرد. حدود 87 درصد کل بهای تمام شده مربوط به سربار است که در این بین، هزینه حقوق و هزینه انرژی بیشترین سهم را دارند.

به گزارش آبسیم، هزینه مالی در دوره‌های اخیر روند کاهشی داشته و حجم کمتری از فروش را در خود بلعیده که علت آن در تسویه بخشی از تسهیلات دریافتنی است. 

«سغرب» تا پایان شهریور ماه نزدیک به 460 میلیارد ريال تسهیلات دریافت کرده و تصمیم دارد تا پایان سال، 170 میلیارد ريال دیگر نیز به این رقم بیافزاید؛ با این اوصاف انتظار می رود این روند در پایان سال جاری شکسته شود. البته باید توجه داشت که هم اکنون فاصله هزینه مالی این شرکت از میانگین گروه بیش از 2.7 درصد است.

از سوی دیگر، با رشد شاخص‌های بورس، درآمد سرمایه‌گذاری‌های شرکت سیمان غرب نیز با رشد همراه شد و از میانگین گروه فراتر رفته است.

در مجموع به نظر می رسد وضعیت «سغرب» رو به بهبود است و در مسیر رشد قرار گرفته است. 

هر چند شاهد افزایش تعرفه واردات سیمان از سوی عراق و همچنین رشد نرخ هزینه حمل و نقل بودیم اما درامد فروش شرکت رشد داشته است. باتوجه به اينكه بخش عمده اي از هزينه هاي خريد مواداوليه، مربوط به حمل نقل است، بنابراین افزايش در هزينه خريد مواداوليه در ادامه سال نیز دور از ذهن نیست. همچنین، باتوجه به اين كه بخش عمده اي از لوازم و قطعات مورد نياز شركت، وارداتي بوده، به سبب افزایش نرخ ارز، رشد بهاي تمام شده در دوره آتي را می توان متصور شد.