نقدینگی و اقتصاد در کشور
به گزارش بورس نیوز، تیرداد احمدی درباره مهار نقدینگی گفت: نسبت نقدینگی ما از رشد اقتصادی بیشتر است.
احمدی افزود: سال 92 دولت وقت اعلام کرد که دیگر از بانک مرکزی قرضی نخواهد گرفت اما عملاً دولت از بانک‌های تجاری قرض گرفت.
وی گفت: دولت می‌تواند بر روی ارز محلی قرض بگیرد اما نباید چک برگشتی خود را به بازار آورد.
کارشناس مسائل اقتصادی افزود: خلق نقدینگی و رشد آن منفعل بوده و نقش فعالی در بازار نداشته بلکه بیشتر از نوع سپرده بوده است.
احمدی گفت: این نوع نقدینگی هم نگران‌کننده است و هم نیست اما مسیر و راه کار نقدینگی غلط و اشتباه بوده است.
وی افزود: نقدینگی ذاتش مثبت است اما این سیاست‌های پولی است که عرصه را برای تولید و بنگاه‌های اقتصادی هموار می‌کند.
کارشناس مسائل اقتصادی گفت: نقدینگی در بازار سرکشی می‌کند و از این بازار به بازار دیگر مشکلاتی را به وجود می‌آورد.
احمدی افزود: نقش سیاست‌های پولی می‌تواند بنگاه‌های تولیدی را در فراز و فرود اقتصادی متعادل و چرخه‌های تجاری را هموار کند.
وی گفت: با سیاست‌های مالی باید نقدینگی را به سمت تولید هدایت کنیم و این در صورتی است که تولید جذاب باشد.
کارشناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه مردم باید تجربه شیرینی از بازار سرمایه داشته باشد، تصریح کرد: مردم هنوز زنجیره ارزش را در بازار شناسایی نکرده اند و این زنجیره هنوز جا نیفتاده است.
احمدی با بیان اینکه بانک مرکزی ابزار لازم را برای تغییر سیاست‌های مالی و پولی دارد، گفت: در همه جای دنیا بانک مرکزی متولی بازار کار است چون ابزار مالی را در دست دارد.
تیمور رحمانی کارشناس مسائل اقتصادی در ابتدا مقایسه ای از رشد نقدینگی در چند کشور در یک برهه زمانی 10 ساله داشت.
وی گفت: ایالت متحده امریکا اقتصاد اول دنیاست. در سال 2007 عدد نقدینگی در این سال 7 تریلیون دلار بود و در 2017 به 14تریلیون دلار که در این ده سال دو برابر شده است.
این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: در ژاپن رشد نقدینگی در سال 2007 هفتصد تریلیون ین بود که در 2017 به نهصد تریلیون ین رسیده است. حجم نقدینگی در چین درسال 2007 چهل تریلیون بود که در 2017 به 170 تریلیون رسیده است. عدد نقدینگی کشور ترکیه در سال 2007، 300 میلیارد بود که در 2017 به 1400 تریلیون رسیده است.
رحمانی افزود: مقایسه رشد نقدینگی این کشورها در 10 سال نشان می‌دهد که در ایالت متحده رشدنقدینگی در مدت دو برابر، در ژاپن 1/2 برابر، در چین 4 برابر و در ترکیه نیز عدد نقدینگی در 10 سال 4 برابر شده است.
وی در ادامه درباره رشد نقدینگی ایران بین سالهای 1340 تا 1397 گفت: در ایران در یک بازه زمانی 10 ساله و از سال 1340 تا 1350 رشد نقدینگی 5 برابر شده است. از سال 1350 تا 1360 نقدینگی 17 برابر، از سال 1360 تا 1370 نقدینگی 5 برابر، از سال 1370 تا 1380 نقدینگی ما 11 برابر و از سال 1390 تا 1397 حجم نقدینگی ما 4 برابر شده است.
این کارشناس مسائل اقتصادی افزود: این آمار نشان می‌دهد کشورها از نظر رشد نقدینگی شبیه هم نیستند. کشورهای دیگر بسته به وضعیت اقتصادی رشد نقدینگی داشته اند اما ایران در واقع در دهه 40 رشد 5 برابری نقدینگی را داشته و در دهه 50 رشد نقدینگی 17 برابر شده است. نقدینگی در طول سال‌ها رشد می‌کند بنابراین بزرگ شدن عدد نقدینگی مسئله نیست فقط هماهنگی با نیاز اقتصاد مهم است.
رحمانی ادمه داد: در چند سال اخیر افزایش نقدینگی ما متناسب با رشد اقتصادی نبوده است. رشد نقدینگی بالا (وقتی تولید رشدی ندارد) در تورم خود را نشان می‌دهد ولی به صرف عدد، رشد نقدینگی نمی‌تواند نگران‌کننده باشد و نباید ترسید اما نوع رشد نقدینگی نگران‌کننده است بنابراین رشد نقدینگی متکی به سود بالا جای نگرانی دارد.
وی درباره راهکارهای مهار نقدینگی گفت: اگر نقدینگی در نقطه شروع خوب خلق نشود نمی‌تواند در مسیر خوب قرار گیرد. وقتی اقتصاد در رکود و سود سپرده بالا، نشان دهنده این است که نقدینگی خوب خلق نشده است. در اقتصادی که اطمینانی به آن وجود ندارد، بازدهی پایین است و هدایت نقدینگی به بخش تولید مشکل می‌شود بنابراین راهکار اصلی در اینجا بازگرداندن ثبات اقتصادی است.
رحمانی گفت: اقتصاد مجموعه به هم پیوسته‌ای است بنابراین وقتی ما زمینه هدایت منابع بانکی را به سمتی فراهم کنیم که الزاما برای اقتصاد مفید نیست نقدینگی ایجاد شده نیز نمی‌تواند مفید باشد و در جهت مثبت کارایی داشته باشد.
این کارشناس مسائل اقتصادی در ادامه بیان کرد: در شرایط فعلی که سرمایه درگردش بنگاه‌ها افزایش یافته ممکن است پایه پولی را افزایش دهیم ولی بانک مرکزی باید به فکر این باشد که اقتصاد کشور دچار تلاطم نشود. بانک مرکزی در شرایط فعلی به دنبال سیاست‌های انقباضی و محدود کردن پایه پولی نیست و این نشانه درک خوب بانک مرکزی از شرایط فعلی اقتصاد است.
وی افزود: کشورهای اروپایی زیادی هستند که از نظر شیوه تامین مالی تولید شبیه ما و متکی به بانک هستند اما به طور کل شیوه نقدینگی در کشورها متفاوت است بنابراین نرخ سود تسهیلات و اعتبارات در اختیار بنگاه‌ها باید با بازدهی اقتصاد هماهنگی داشته باشد و بانک مرکزی آن را از طریق ابزار سرمایه گذاری تضمین کند.
رحمانی گفت: بازیگران اصلی بازار سرمایه اهل ریسک هستند بنابراین شیوه و راهکار مهم این است که اقتصاد به ثبات برسد پس از رشد نقدینگی در برهه ای زمان نترسیم فقط مهم است که نرخ سود با بازدهی اقتصاد هماهنگی داشته باشد.
