آقای وزیر یک سوزن به خود بزن

کیست که نداند این دولت است که با رانت و سوبسید به مردم و بازار سیگنال غلط می فرستد و به بهای نابودی نظام تولید و تجارت کشور، مصرف بیشتر را ترویج و حمایت می کند؟!!

کد خبر : ۱۹۲۳۳۹

به گزارش بورس نیوز حسین سلاح ورزی در یادداشتی نوشت؛

آقای وزیر نیرو گفته اند نقطه ضعف ما این است که زیاد مصرف می کنیم،چینی ها کمتر می خورند و کمتر می پوشند.دشمن هم همین نقطه ضعف ما را فهمیده و به آن حمله می کند.

صاحب این قلم هم البته معتقد است مصرف بی رویه بلای جان اقتصاد ایران شده است،اما در فرمایش آقای وزیر دو نکته اساسی مغفول مانده که نیاز به یادآوری دارد:

اول.سیاستگذار نه بوقچی استادیوم است که با سر و صدا کسانی را تشویق به انجام کاری کند و نه پیشنماز مسجد محله، که بعد از نماز پای نصایحش بنشینیم

قانون به سیاستگذار قدرت داده است و مردم با انتخابهای مستقیم و غیرمستقیم شان بر مشروعیت این قدرت صحه گذاشته اند تا سیاستگذار با سهولت هر چه بیشتر به ابزارهایی که برای انجام وظایفش نیاز دارد دسترسی داشته باشد.

اگر سیاستگذار شجاعت کافی برای اصلاح ساختار یا حمیت وافی برای وانهادن صندلی اش به اشخاص لایق ندارد،گناه ما چیست که به عنوان جزا باید شنیدن چنین نصایحی را تحمل کنیم آنهم از زبان کسانی که شاید از جمله مقصرین اصلی وضعیت فعلی ساختار اقتصاد کشور هستند؟.

در همین حوزه حضرتعالی برای مثال،تشکیل بازار آب و واقعی کردن قیمت این نهاده استراتژیک پیشکش! فقط تخصیصهای ناحق را متوقف کنید و حقابه ای را که از طبیعت نحیف ایران به سرقت می رود به آن بازگردانید،تا بعد در مورد اصلاح سایر الگوهای مصرف هم گفتگو کنیم.

دوم،چون ایران را با چین مقایسه کردید باید محضرتان عرض کنم چین حدود ۳۰ سال است رشد اقتصاد کمتر از ۶ درصد به خود ندیده و در بیشتر این سالها حتی رشد اقتصادی اش دو رقمی بوده.

در واقع پاداش و ما به ازای کم خوردن و سخت کار کردن چینی ها،درخشان ترین تجربه جهش اقتصادی در تاریخ بشر بوده.

اینکه مردم کم بخورند تا هزینه اشتباهات پرتعداد و بعضا مضحک سیاستگذاران در عرصه های گوناگون تصمیم گیری لاپوشانی شود، البته نمونه جهانی دارد، ولی مصداقش چین نیست برادر عزیز، کره شمالی است!

جناب آقای وزیر! آزردگی و رنجوری مردم از شرایط موجود بیش از حد تصور شماست.همه از جمله خودتان نیز به خوبی می دانید اگر سیاستگذاری غلط با اختلاف زیاد مهم ترین عامل شکل گیری این وضعیت نباشد،قطعا یکی از موثرترین عوامل است.

لذا آنگاه که در جایگاه سیاستگذار با مردم سخن می گویید بهتر است آن آزردگی و این سهم قصور و تقصیر سیاستگذار در مشکلات و مصائب موجود را در نظر داشته باشید،تا حواشی نسنجیده در سخنان تان با جریحه دار ساختن احساسات عمومی، موجب مسدود شدن باب گفتگوی موثر میان مردم و حاکمیت نگردد.