بررسی وضعیت داروسازان بعد از لغو تحریم ها

کارشناس سرمایه گذاری شرکت کاتوز آرمان پارس ضمن بیان مطلب فوق در گفتگو با خبرنگار بورس نیوز اظهار داشت: صنعت دارو از جمله صنایعی است که به دلیل نوع و ماهیت محصولات، تحت تأثیر برخی از ریسک های صنایع تولیدی قرار نگرفته و یا تأثیرات آن بر این صنعت کمتر از سایر صنایع می باشد. محصولات دارویی، کالای مصرفی نهایی به شمار می روند و به دلیل ضروری بودن، نسبت به بسیاری از محصولات و تولیدات دیگر کشش قیمتی بالایی ندارند.

ابوالفضل جعفری در ادامه افزود: به همین دلیل کمتر تحت تأثیر چرخه های اقتصادی قرار می گیرند، اما این صنعت نیز همانند سایر صنایع تهدیدات و ریسک های مخصوص به خود را دارد. این صنعت از جمله گروه هایی است که در ایران جای رشد بسیار زیادی دارد، بخش زیادی از داروهای تولید شده در ایران داروهای ژنریک هستند و تا تبدیل شدن به داروی برند، فاصله زیادی دارند.

همچنین به دلایل مختلف، واحدهای تولیدی داروی بیماری های خاص متناسب با شیوع این نوع بیماری ها توسعه نیافته اند. ایران از نظر دانش فنی تولید دارو به نقاط قابل توجهی دست پیدا کرده که با صرف هزینه و توجه، می توان داروهای ایرانی را به بازارهای بین المللی عرضه کرد. صادرات دارو و مواد اولیه دارویی در حال حاضر چنان که باید برازنده صنعت داروی کشور نیست و بخش کمی از حجم مبادلات این شرکت ها را تشکیل می دهد.

این کارشناس بازار سرمایه در رابطه با تغییرات نرخ محصولات دارویی گفت: تا قبل از سال 92 به مدت چند دوره نرخ محصولات دارویی تا حدودی ثابت نگه داشته شده بود و این امر در راستای حمایت از مصرف کننده صورت می گرفت.

اما در سال 92 و پس از آن جهش قیمت ارز قیمت محصولات دارویی بیش از 40 درصد افزایش پیدا کرد، به همین دلیل سال 92 سال بسیار خوبی برای شرکت های دارویی بود.

اما سال 93 دوره سختی برای این صنعت بود، واردات بی رویه مواد اولیه دارویی و با قیمت های بسیار نازل باعث شد تا شرکت های دارویی مجبور به اعطای تخفیفات بسیار زیادی شوند، از سوی دیگر در همین شرایط، رکود اقتصاد و کمبود نقدینگی در بازار به صورت زنجیروار از مردم به داروخانه ها، شرکت های پخش و در نهایت شرکت های داروسازی منتقل شد و شرکت های دارویی را ناگزیر ساخت تا محصولات خود را به صورت اعتباری به فروش برسانند.

وی تأیید کرد: هر چند که این شرکت ها فروش سال 93 خود را نسبت به سال قبل افزایش دادند و تولیدات خود را به فروش رساندند، اما در تأمین نقدینگی دچار مشکل شدند و مطالبات اغلب شرکت ها ناگزیر از دریافت تسهیلات شوند و به دلیل پایین بودن سرمایه این شرکت ها، هزینه مالی این تسهیلات اثر با اهمیتی بر سود هر سهم شرکت های دارویی گذاشت.

جعفری در ادامه تصریح کرد: هر چند در سال جاری تمهیداتی برای کنترل واردات دارو اندیشیده شده اما شرایط رکود و کمبود نقدینگی همچنان ادامه دارد. این شرایط باعث تداوم وضعیت نامناسب نقدینگی شرکت های داروسازی شده و در صورت عدم بهبود باعث تحمیل هزینه های مالی سنگینی به آنها خواهد شد.

شرکت های داروسازی قبلاً به دلیل دریافت وام های ارزی با بهره کم و همچنین سهولت افتتاح ال سی، عملیات خود را انجام می دادند. تحریم و همچنین مسائل اقتصادی داخلی موجب شد تا علاوه بر قطع منابع نقدینگی ارزان، افتتاح ال سی نیز با محدودیت هایی روبرو شود که این امر موجب شد تا شرکت های داروسازی از نظر نقدینگی با مشکل مواجه شوند.

این تحلیلگر بازار سرمایه در پایان در خصوص لغو تحریم ها و اثرات آن بر این صنعت گفت: هر چند اقداماتی مبنی بر کاهش تضمین افتتاح ال سی انجام شده و این امر کمی آسان تر شده، اما شرایطی تحریمی مبادلات بین المللی را با مشکل مواجه نموده است. این صنعت از جمله صنایعی است که در صورت برداشته شدن تحریم ها، با سرعت بیشتری اثرات بنیادی آن را خواهد پذیرفت. مهمترین اثر آن نیز سهولت مبادلات بین المللی و دریافت منابع ارزی با بهره کم است که می تواند هزینه مالی شرکت های داروسازی را حل نموده و تأثیر چشمگیر و با اهمیتی بر سود این شرکت ها بر جای گذارد.