تمرکز بر «بیمه‌ای» که تحریم‌پذیر نیست/جای‌خالی ورود استارت‌آپ‌های بیمه‌ای به بازار

نقش بیمه‌های اتکایی، واگذاری ریسک یا پذیرش، حجم قابل‌توجهی نداشته و از این بُعد تحریم‌ها چندان بر آن اثرگذار نیستند.

کد خبر : ۱۸۹۸۵۴

به گزارش بورس‌نیوز، یکی از شاخص‌های توسعه یافتگی کشورها، میزان برخورداری اشخاص از پوشش‌های بیمه‌ای است.

بیمه به‌عنوان یکی از ابزارهای کارای مدیریت ریسک و تأمین امنیت و آرامش خاطر از یک سو باعث افزایش رفاه اجتماعی می‌شود و از سوی دیگر موجب رشد سرمایه‌گذاری شده و امکان رشد تولید و رونق اقتصادی را فراهم می‌کند.

جهت توسعه فرهنگ بیمه، علاوه بر آنکه باید فرهنگ‌سازی را از سنین نوجوانی انجام داد، شرکت‌های بیمه‌گر باید پویاتر عمل کنند و اقداماتی در راستای معرفی و عرضه خدمات بیمه‌ای خود انجام دهند. البته در چند سال گذشته، به سبب مشکلات اقتصادی که گریبان‌گیر تمامی بنگاه‌های اقتصادی از جمله شرکت‌های بیمه‌گر بوده، به فعالیت‌های تبلیغاتی و فرهنگی در شرکت‌های بیمه توجه چندانی نشده است.

ضریب نفوذ صنعت بیمه در کشور حدود 2.3 درصد است و در چشم انداز صنعت بیمه رسیدن به ضریب نفوذ 7 هدف گذاری شده است. اما با توجه به تحریم ها و مشکلات اقتصادی، به نظر می رسد تحقق این هدف در کوتاه مدت امکانپذیر نخواهد بود.

انتظار می رود دستگاه قضایی و نیروی انتظامی هم تعامل بیشتری با شرکت های بیمه داشته باشند تا تخلفات و هنجارشکنی ها به حداقل ممکن برسد. متاسفانه بخشی از هزینه هایی که بیمه ها بابت خسارت پرداخت می کنند، ناشی از حوادث واقعی نبوده و این گونه تخلفات در شرایط نامساعد اقتصادی، بیشتر نیز می شود. همچنین به استارت آپ های فین تکی باید به عنوان نیازی در بخش های مختلف اقتصادی از جمله صنعت بیمه نگریست.

اگر چه در سال های قبل، استفاده از استارت آپ ها با مقاومت هایی همراه بود؛ اما شرایط اجتماعی و فرهنگی به گونه است که ناخودآگاه به سمت تکنولوژی و فناوری استارت آپی پیش خواهیم رفت.

در خصوص وضعیت صنعت بیمه گفت‌وگویی با ابراهیم کاردگر مدیرعامل شرکت بیمه دانا انجام شده که چکیده آن را می خوانید.

چرا اطلاعات مردم در حد بیمه بازنشستگی و شخص ثالث است؟

کاردگر: در قانون بیمه مرکزی، یکی از وظایف بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران، توسعه فرهنگ بیمه است. اگر ضعفی در این زمینه وجود دارد، باید علت آن از مسوولان بیمه مرکزی سوال شود و متولی این موضوع، بیمه مرکزی است.

چرا پورتفوی بیمه ها تا 5 سال پیش روند ساکنی داشت؟

کاردگر: پرتفوی بیمه ها، روند ساکنی ندارد. طبق بررسی های صورت گرفته و آمارها، پرتفوی شرکت های بیمه هر ساله تقریبا 22 تا 26 درصد رشد دارد. (در پورتال بیمه مرکزی این موضوع قابل بررسی است). رشد پرتفوی بیمه ها از رشد اقتصادی کشور بیشتر بوده است.

ورود فین تک ها می تواند به بلوغ و فراگیرشدن بیمه ها کمک کند؟

کاردگر: قطعا ورود فین تک ها کمک بسیاری به توسعه و فراگیر شدن بیمه ها خواهد کرد. با کمک فین تک ها امکان افزایش سرعت صدور بیمه نامه، تسریع روند ارائه خدمات به بیمه گزاران، و سهولت خرید بیمه نامه برای منازل فراهم خواهد شد.

ورود ابزارهای جدید مخصوص این صنعت در 40 سال اخیر را چطور ارزیابی می کنید؟

کاردگر: در ۱۰ سال گذشته، ابزارهای جدید توانستند جایگاه مناسبی در صنعت بیمه پیدا کنند. مثلا ابزارهای فروش الکترونیکی بیمه نامه، بسیار موثر بود و جا دارد که این حوزه توسعه یافته و ابزارهای جدیدتری هم تعریف شود.

ریسک نیاز بیمه‌هاست آیا این ابزار به درستی دیده شده است؟

کاردگر: عدم واگذاری ریسک بیمه ها به خارج از کشور در کوتاه مدت اثر مثبتی بر سودآوری شرکت های بیمه داشته و تراز اتکایی صنعت بیمه را مثبت خواهد کرد؛ چرا که واگذاری اتکایی به خارج از کشور، ارزبری داشت و اینک روند خروج ارز در صنعت بیمه کاهش یافته است.

اما این موضوع در بلندمدت می تواند به چالشی برای صنعت بیمه تبدیل شود، زیرا به دلیل توزیع ریسک در داخل کشور، اگر اتفاق بدی رخ دهد که خسارت سنگینی بر جای گذارد (مانند یک زلزله بزرگ)، شرکت های بیمه متحمل هزینه گزافی خواهند شد. البته تلاش می شود با شناسایی بیمه گران هندی و چینی و غیره قراردادهای جدید منعقد شود و ریسک ها به خارج از کشور منتقل شود تا دغدغه ای متوجه صنعت بیمه نباشد.

تحریم‌ها و بیمه‌ چگونه با یکدیگر کنار می‌آیند؟

کاردگر: صنعت بیمه باردیگر با کاهش واگذاری ریسک‌های عمده و بزرگ به خارج از کشور و افت مجموع تعهدات مواجه می‌شود زیرا آسیب‌های فراوانی از ناحیه تحریم‌ها متوجه بیمه می‌شود.

از دیگر پیامدهای تحریم‌ها می‌توان به محدودیت شدید در نقل‌وانتقال ارز به‌منظور پرداخت حق بیمه به بیمه‌گران خارجی، دریافت خسارت بابت پوشش‌های بیمه‌ای اخذشده از بیمه‌های خارجی و دریافت مطالبات خارجی اشاره کرد؛ صنایع در اقتصاد کشور بر پایه صادرات و واردات بنا شده‌اند و در مدت زمان طول تحریم‌ها، طبیعتا نیاز به مواداولیه خارجی برای تولیدی‌ها نمود بیشتری در اقتصاد پیدا می‌کند.

در این صنعت، نقش بیمه‌های اتکایی، واگذاری ریسک یا پذیرش، حجم قابل‌توجهی نداشته و از این بُعد تحریم‌ها چندان بر آن اثرگذار نیستند.

ریسک تحریم‌ها را چگونه باید پوشش داد؟

در زمان قبل از شدت‌گیری تحریم‌ها و همزمان حرکت در مسیر اتکا به بیمه‌های خارجی باید مباحث فنی مدنظر قرار شود؛ چراکه با چنین شرایطی قطعاً حق بیمه بیشتری از کشور خارج و میزان سود بیمه‌ها با کاهش مواجه می‌شد که نتیجه‌ای به غیر از تراز منفی را برای بیمه‌ها رقم نمی‌زند.