ابر بزرگی که «امید» چینش صندلی‌ها را بهم ریخت؛
شطرنجی برره‌ای در دل یک سرمایه‌گذار/ سوغاتی از دل معادن هندوستان تا معاونت مالی در آفریقا
چینش ناصحیح افراد در سمتهای غیرمرتبط با سوابق تحصیلی و کاری به یکی از معظلات بزرگ تبدیل شده که این موضوع در برخی شرکت‌های بورسی از جمله «وامید» نیز به چشم میخورد. این مهم میتواند عملیات و فعالیتهای شرکت را تحت تأثیر خود قرار دهد.
به گزارش بورس نیوز، شرکت «مديريت سرمايه گذاري اميد» با سرمایه 3000 میلیارد تومانی، 5027 میلیارد تومان به شرکت‌های بورسی و 1155 میلیارد تومان به شرکت‌های غیربورسی اختصاص داده است.
62درصد وزن پرتفوی بورسی را شرکت‌های حاضر در گروه «استخراج کانههای فلزی» تشکیل میدهند. شاخص این صنعت در سال 97 حدود 130 درصد رشد کرد و در مدت گذشته از سال جاری نیز تغییرات مثبت 11 درصدی را رقم زد.
از وضعیت صورتهای مالی «وامید» که بگذریم، در ساختار مدیریتی نکتهای چشمها را به خود خیره میکند.
انوشیروان کنی در حالی سمت معاون مالی و اداری شرکت را بر عهده دارد که مدرک تحصیلی نامرتبط با حرفه مالی را دارد.
این شخص مدرک کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری زمین شناسی از دانشگاهی در هند دارد.
سوابق كاري نیز ارتباطی با مباحث مالی ندارد. انوشیروان کنی به جز فعالیتهای دانشگاهی، مشاور خانه معدن ایران نیز بوده است.
همانطور که ملاحظه می‌کنید، نه تحصیلات و نه سوابق کاری این شخص با سمت کنونی در شرکت « مديريت سرمايه گذاري اميد» همخوانی ندارد. حال با کدام توجیه و استدلال چنین شخصی برای چنین سمت مهمیگمارده میشود، جای سوال دارد!
این علامت سوال را میتوان در گوشههایی از صورتها و گزارشات مالی مشاهده کرد.
«وامید» در سال مالی 97 به سود عملیاتی مطلوبی دست یافت اما هزینه مالی فوق سنگین ثبت شد از قدرت رشد سودآوری به شدت کاشته شود. 1631 میلیارد تومان مانده تسهیلات دریافتی از درگاه بانک‌ها است که در سال مالی 97 بیش از 1071 میلیارد تومان هزینه مالی به بار آورد. شایان ذکر است که در چند سال اخیر هیچ گونه هزینه مالی وجود نداشت.
در مجمع سال مالی 96 ظاهرا تصمیم بر آن شده بود تا به منظور اصلاح ساختار مالي، افزایش سرمایه به اجرا درآید. ولی این امر تاکنون محقق نشده است. شاید اگر افزایش سرمایه عملیاتی میگردید، شرکت مجبور به اخذ تسهیلات بانکی با نرخهایی تا 19 درصد نمیشد.
علاوه بر این، صحبت از فروش سهام شرکت‌های فرعي «توسعه گوهران اميد» و «سرمايه گذاری سپه» که فعاليت آنها مشابه فعاليت شرکت است، به میان آمد که این امر نیز هنوز به مرحله اجرا نرسیده است.
البته این نکته را باید مدنظر داشت که در راستای دستورالعمل خروج بانک‌ها از بنگاهدرای، بانک سپه ملزم به فروش سهام «وامید» است؛ اما با وجود این که چند شرکت از جمله «ومعادن» خواستار خرید این بلوک 70 درصدی هستند، تاکنون اقدام جدی در این زمینه انجام نداده است.
حال باید منتظر ماند و دید سرانجام «وامید» به کجا ختم میشود و آیا تغییر مالکیت میتواند ساختار مالی و عملیاتی شرکت را بهبود بخشد!
ارسال نظر
اخبار روز
خبرنامه