نامه سرگشاده زیباکلام به حسن روحانی
کد خبر : ۱۳۳۷۲۷
صادق زیباکلام - استاد دانشگاه و تحلیل‌گر مسائل سیاسی - به حسن روحانی رئیس‌جمهور کشورمان درباره ضرورت تنش‌زدایی با آمریکا و ضرورت احترام به خواسته 19 میلیون رأدی‌دهنده به وی در این رابطه، نامه نوشت.
به گزارش ایسنا، در این نامه که زیباکلام آن را در وبلاگ خود در خبرآنلاین منتشر کرده، آمده است:
«بسمه تعالی
جناب آقای دکتر حسن روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران شیدالله ارکانه
با سلام و تحیات و آرزوی سلامتی در سفر به نیویورک به منظور شرکت در اجلاس عمومی سازمان ملل. هنوز پای در رکاب طیاره ننهاده‌اید که تندروها پیش دستی نموده و از باب اینکه مبادا با رئیس‌جمهور آمریکا دیداری داشته باشید شروع کرده‌اند بر طبل آمریکاستیزی کوبیدن و اینکه شما اجازه‌ای مبنی بر دیدار با اقای اوباما ندارید.
آقای رئیس‌جمهور! در زمانیکه 5 میلیون مردم اسکاتلند آزادانه و در روز روشن پیرامون حق تعیین سرنوشتشان تصمیم می‌گیرند، آیا این انتظار گزافی است که مردم ما در خصوص بخشی از سیاست خارجی کشورشان در راستای ادامه آمریکاستیزی بتوانند اظهارنظر نمایند؟ آیا معنی انتخابات غیر از این است که از مردم پرسیده میشود آیا با تداوم سیاست‌های قبلی موافقند یا خیر؟ و آیا مردم با دادن 19 میلیون رأی به شما و 4 میلیون رأی به جناب دکتر سعید جلیلی نظرشان را در قبال سیاست‌های گذشته از جمله آمریکاستیزی ابراز نکردند؟ خواست و نظر مردم به کنار؛ آیا مردم این حق را دارند از مسئولین بپرسند که آمریکاستیزی و اصرار بر پیشبرد آن ظرف 35 سال گذشته چه نفعی برای منافع ملی کشور در برداشته؟ مردم‌سالاری دینی را هر طور که تعریف کنیم آیا مردم در این نظام حق ندارند از مسئولین آن بپرسند که این همه هزینه‌های سنگین که ایران از محل منافع ملی‌اش برای آمریکاستیزی می‌پردازد آنان در کجا و چه زمانی به آن رضایت داده‌اند؟
نه جناب آقای رئیس‌جمهور یقین بدانید که کسر قابل توجهی از مردم از تداوم سیاست آمریکاستیزی بی‌هدف و ویران‌کننده منافع ملی کشور به ستوه آمده و هیچ همراهی با آن ندارند. یقین بدانید که کسر قابل توجهی از 19 میلیونی که به شما رأی دادند خواهان توقف دشمنی بیهوده با آمریکا هستند. هر تلاش شما در جهت تنش‌زدایی با آمریکا و غرب یقیناً با استقبال مردم ایران روبرو خواهد شد و این یکی از مطالبات اصلی رأی‌دهندگان به جنابعالی است.
ایام بکام باد
صادق زیباکلام
بیست و نهم شهریور یکهزار و سیصد و نود و سه»
نظرات کاربران
ارسال نظر
نظرات بینندگان
مرگ برکسانیکه بااین تحریمها ثروتهای میلیاردی جمع کردن.
باید ایران رو قوی کرد با هر کشوری هم که لازم بود ارتباط بر قرارکرد
اصلا اگر قدرت اینچنینی دارند پس ما اینجا چه کاره هستیم؟
چرا پس کل دنیا رو نمیگیرن تا کار راحت بشه؟ برای اونها با قدرت ماورایی که دشمنی مثل ایران اصلا در حدی نیست که بخوان با مذاکره و مصالحه کارهاشون رو پیش ببرن.
فکر میکنم جذب این افکار شدن نتیجه ای جز تضعیف اعتماد و عزت نفس ما نداشته باشه.
ما اگر خودسازی داشته باشیم و سعی کنیم خود ایرانمون رو اصلاح کنیم بنظرم بزرگترین موفقیت رو خواهیم داشت.
شاید مواردی وجود داشته باشه که علم بشر فعلا قادر به توجیه اونها نداشته باشه. ولی منطق من میگه با همین علم ناقص پیش بریم خیلی بهتره تا اینکه دن کیشوت وار به جنگ دشمنی بریم که اصلا وجودش قابل اثبات هم نیست.
هدف شما از زندگی چیه؟ میخوای به چی برسی؟ رفاه، ثروت، آزادی، عزت، معنویت، کدوم یکی؟ به کجا باید رسید تو زندگی که میگی اون شیطان پرستها همه رو به خودشون مشغول کردن؟ شما به ما بگو روش درست زندگی کردن چیه؟
بد نیست در اینترنت کمی جست و جو کنید تا مفهوم و مضمون جشن پوریم رو درک کنید.
برید عرب ها را ببینید
کشورهای همسایه را ببینید
ما به کجا رسیدیم انها به کجا
زشت کلام
اصلا مگر در سیاست دوست و دشمن معنی دارد؟ دوستی به شرط تامین منافع و دشمنی به قصد بدست آوردن منافع بزرگتر در آینده. این اصل سیاسته. حالا ما باید دودوتا چهار تا بکنیم ببینیم در شرایطی که مدیران با کفایت و دلسوز داخلی خبر از وضعیت هشدار دهنده اقتصادی و در پی اون اجتماعی میدهند آیا ادامه این دشمنی ها ارزش دارد یا خیر.
جهان خیلی وقت است که متوجه شده کدخدای دهکده جهانی کیست و اگر توانایی ایستادگی در مقابل آمریکا را ندارند حداقل جلب دشمنی هم نمیکنند. اخبار شبکه های داخلی را نگاه کنید. سراسر خط و نشان برای دشمن کشیدن و سرآخر فشار مضاعف بر مردم چه سودی دارد؟
این فشارها تا چه زمانی قابل تحمل هستند؟ کمی هم به فکر روزمره مردم باشید.
قبلا هم گفتم که اگر مردم کوتاه آمدند بدلیل اعتماد به مسئولین بود. ولی کاری نکنید که خدای ناکرده این اعتماد بکلی از بین برود که هم من و هم شما میدانید چه خطراتی بدنبال دارد.
من برانداز نیستم بلکه خواستار اصلاحاتم. لطفا اجازه بدهیم این فشارها از طریق اصلاحات کمتر شود تا همه راضی باشند. ممنون از وقتی که گذاشتید برای مطالعه متن طولانی من.
یعنی ایران با عراق مساوی دیدی؟؟؟ یا مثلا چه شخصی تو این مملکت رو هم وزن صدام بنظرت اومد؟؟؟
دوما الان هم مرزهای ابی ما خیلی زیاده. ولی از این مرزها چه استفاده ای میکنیم؟ حقوق دریای خزر که قبل انقلاب 50 درصد برای ایران بود و الان شده کمتر از 30 درصد هم در نبود رابطه با امریکا برامون اتفاق افتاده. پس فقط غربیها نیستن که میخوان از ما سو استفاده کنن. ما خودمون هم بی کفایتی به خرج دادیم. این که تقصیر امریکا و غرب نیست دیگه.
از علی و حسین (ع) برای خودتان سپر درست نکنید، آن ها - لااقل این طور که ما خوانده ایم و شنیده ایم - اهل زورگویی و گردن کلفتی نبودند.
مساله ی رابطه دوستانه با آمریکا هم کاملا عیان است. اکثریت مردم و چه بسا خود مسئولین موافق رابطه با امریکا هستند. هیچ نظر بدی هم ان طور که می گویید به امریکا ندارند. شما می گویید اشتباه می کنند، خیلی خب، قبول. اشتباه می کنند، ولی این نظرشان است. نظرشان را هم تغییر نمی دهند!
منابع سرشار نفتی، معادن و منابع طبیعی، دسترسی به آبهای آزاد و در شمال هم سواحل گسترده خزر، پتانسیل بالای صنعت کشاورزی، زیر ساخت قابل قبول، دروازه آسیا و اروپا، منبع انسانی عظیم و ماهر، گستردگی جغرافیایی، ثبات سیاسی و امنیتی و ...
کشورهایی که گفتید همه این ویژگیها رو بصورت یکجا دارند؟
اگر آمریکا و یا کشورهای دیگه چشم طمع به ایران دارند به دلیل ویزگیهای فوق العاده جذاب اونه. ایران روی سکوی پرتاب قرار داره و این فرصت تا یکی دو دهه دیگه از دست میره چون منابع انسانی و انرزی ایران رو به تحلیل میره.
با این اوصاف بنظر شما آیا منطقیه که با دشمنیهای غیر لازم و غیر موجه بخوایم فرصت سوزی کنیم؟
اگر قرار بر گوشمالی هم باشه که نزدیک به چهار دهه مخالفت و ایجاد مشکل کردن برای آمریکا بنظر میرسه کافی باشه نه؟