درست پس از انقلاب و در حالی که شاخه دانشگاه هاروارد در تهران به دانشگاه امام صادق و مدیریت آن به جناب آیت الله کنی سپرده شد، ما خاندوزی‌ها، عشقی‌ها، عبدالملکی‌ها، جبلی‌ها و …، را تربیت کردیم و دانشگاه هاروارد اما، مریم میرزا خانی، کامران وفا، ساموئل وبر، جمیز راسل، الیوت، باراک اوباما، مارک زاکربرگ و بیل گیتس‌ها را به دنیا معرفی می‌کرد. به نظر شما جهت سنجش و ارزیابی هوشی و توان علمی روسای آتی بانک مرکزی، سازمان بورس، وزارت اقتصاد و بسیاری دیگر از سمت‌های کلیدی کشور، سوال در خصوص نحوه تیمم و غسل با اهمیت‌تر است یا ارزیابی‌های مربوط به قدرت حل مسائله، ضریب هوشی و شناخت اعداد؟ 

همچنین تأثیر کاهش فاصله بین دلار آزاد و نیما بر سود سال مالی ۱۴۰۳ شرکت‌های بورسی و فرابورسی بامحوریت صنایع بزرگ و تاثیرپذیر (نمونه‌ای بیش از ۴۰ شرکت) مورد بررسی قرارگرفته است.

واقعا مشخص نیست دولتمردان با شهامت، تا چه زمانی می‌توانند بانک‌های ورشکسته را به یکدیگر پاس دهند. چه زمانی شاهد انفجار بمب‌های ساعتی نظیر بانک ایران زمین، بانک آینده و ...، خواهیم بود؟ آنچه مسلم است هر سالی که از اصلاح بانک‌های ناتراز می‌گذرد، زیان انباشته این بانک‌ها به طور تصاعدی افزایش و تبعات آتی آن‌ها نیز بحرانی‌تر می‌گردد. چرا نام دو مدیر سابق بازداشت شده یک بانک ذکر نشد؟ آیا این دو نفر همان موسسان بانک ایران زمین می‌باشند؟ اگر اتهامی محرز شده و دو نفر بابت ۶ فقره ملک، ۳.۴۰۰ میلیارد تومان گران نمایی و یا به عبارت ساده‌تر پول بانک و مردم را بالا کشیده اند، چرا نام آن‌ها ذکر نمی‌شود؟ آیا باز هم آبروی مومن و فردی انقلابی در میان است؟

۶۰ درصدی که یقین دارند با نحوه حکمرانی کنونی و سیاست‌های نهادینه شده در کشور، امیدی به بهبود وضعیت کشور نیست، ۶۰ درصدی که از اصلاح‌طلب و اصولگرا گذشته‌اند و آن‌ها را سر و ته یک کرباس می‌پندارند، ۶۰ درصدی که از معضلات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به تنگ آمده‌اند و یقین دارند اگر کسی در این ساختار می‌توانست اوضاع را سامان دهد در این ۴۵ سال این کار را کرده بود، ۶۰ درصدی که نه وعده‌های جذاب تحویل گوشت درب منزل، یارانه‌های مبتنی بر طلا، سبد‌های کالای رنگین، حاملگی‌های رایگان و ...، وسوسه‌شان می‌کند و نه نقل قول‌های فراوان از قرآن و نهج البلاغه.

همانطور که اقتصاددانان و فعالان بازار سهام، مطالبات خود را بیان کرده و به جدایی ناپذیری وضعیت بورس از شرایط اقتصاد و تولید کشور اشاره کردند، دیدگاه‌ها و برنامه‌های هر دو کاندیدای نهایی درباره بورس، بارها از زبان خود این افراد و رسانه‌های کشور تکرار شده که بررسی مجدد آن خالی از لطف نیست:

خوشبختانه با هدایت بسیاری از کارخانه‌داران و ثروتمندان سابق (خیامی‌ها، لاجوردی‌ها، برخورداری‌ها و...) به خارج از کشور، افراد انقلابی، ساده‌زیست و خیرخواه زیادی در کشور ظهور کردند که اصولاً این یکی از دستاورد‌های بزرگ به شمار می‌رود. اما متأسفانه برخی از این جوانان انقلابی که جایگزین فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های هاروارد، ییل و... شده بودند، نه‌تنها نتوانستند خدمات ارزنده‌ای را به مملکت ارائه دهند؛ بلکه با سوءمدیریت‌های گسترده لطمات جبران‌ناپذیری را به مردم کشور تحمیل کردند.  

شاید با اهمیت‌ترین موضوع انتخابات سپری شده حتی بیش از نحوه تقسیم آرا، مشارکت پایین مردم در انتخابات ریاست جمهوری بود. حتی دو قطبی محدود ایجاد شده نیز، نتوانست آن چنان مردم را متقاعد به حضور در پای صندوق‌های رأی کند. آنقدر یأس و ناامیدی درخصوص نقش مردم در نحوه مدیریت و حکمرانی در کشور جدی به نظر می‌رسد که می‌توان انتخابات ۸ تیر ۱۴۰۳ را نقطه عطفی در تاریخ چندین ساله حاکمیت به روش جمهوری دانست.

متاسفانه و شوربختانه یکی از بزرگترین دستاورد‌های رئیس‌جمهور زاهد و ساده‌زیست ما در دوران ریاست جمهوری خود، افزایش چشمگیر کلاهبرداری، فساد و رواج ولنگاری‌های مالی در کشور بود. بدترین بخش ماجرا، اعطای مجوز‌های کیلویی بانک‌ها و رشد قارچ‌گونه موسسات مالی و اعتباری بدون مجوز در کشور بود که همچنان و پس از گذشت ۱۲ سال از پایان ریاست جمهوری معجزه هزاره سوم، زندگی مردم کشور را دستخوش فلاکتی جدی کرده است.

اساتید با چنان ظرافتی روز ۹ تیر ماه را به عنوان روز لغو دامنه نوسان ۲ درصدی انتخاب کرده اند، گویی خیالشان بابت انتخاب رئیس جمهور در دور اول راحت است. فرض کنیم کار جناب زاکانی، قاضی‌زاده هاشمی و جلیلی به دور دوم انتخابات بکشد، تکلیف ریسک سیستماتیک چه می‌شود؟ این دوستان ریسک دارند یا ندارند؟ پزشکیان چه؟ قالیباف یا پورمحمدی چطور؟ از نظر اساتید سازمان بورس و بچه‌های بالا، او پرریسک محسوب می‌گردد یا کم‌ریسک؟ امکان دارد سازمان بورس با انتشار اطلاعیه‌ای در سامانه کدال به طور شفاف اعلام نماید، کدام کاندید‌اها دارای ریسک سیستماتیک و کدام یک فاقد ریسک سیستماتیک محسوب می‌شوند تا ما هم بدانیم در صورت پیروزی هرکدام باید بفروشیم یا بخریم؟

کانون سهامداران سهام عدالت، کانون نهادهای سرمایه‌گذاری ایران و کانون کارگزاران به نمایندگی از ۵۰ میلیون سهامدار حقیقی و حدود هزار نهاد مالی فعال در بازار سرمایه، هفت پیشنهاد مهم و راهبردی را به رئیس جمهور آینده بیان کردند.