بلاهتی که بلای جان صنعت پتروشیمی شده است!
این کارشناس بازار سرمایه تصمیم اخیر دولت را در رابطه با افزایش نرخ خوراک گاز صنایع پتروشیمی را فاجعه تفسیر کرده که در نهایت منجر به زیان خود دولت خواهد شد، این دست اقدامات فقط منجر به رشد نرخ دلار شده و دیگر دستاوردی نخواهد داشت. به جای اینکه دولت صنایع پیشرو را حمایت کند چنین تصمیماتی را اتخاذ می‌کند که این اقدامات تنها منجر به صدمات جدی به صنایع خواهد بود. این صدمات خود را در هزینه‌های تولیدی این صنعت نشان خواهد داد و در نهایت باعث کاهش در تولیدات شرکت‌ها خواهد شد. از طرف دیگر با قطعی برق در تابستان و گاز در زمستان باعث میشود که به صنایع فصلی و دوره‌ای تبدیل شوند و در نهایت این سیاست‌های غلط، منجر به رشد‌های شدید دلار و بی اعتمادی در بازار سرمایه و عدم سرمایه گذاری در بازار شود.وی در ادامه به این نکته اشاره کرده که، در سال گذشته زمانی که لایحه بودجه به تصویب رسیده و نرخ هفت هزار تومانی مطرح شده بود و در نهایت به توافقات نهایی منجر نشده و موکول به تصمیمات آتی دولت شد؛ این موارد قابل پیش بینی بوده و چشم انداز‌هایی در این رابطه صورت گرفته بود.
تخصیص یارانه از جیب تولیدکنندگان!
احمد جان جان در ادامه توضیحات خود به مشکلات دیگر صنایع اشاره کرده و بیان داشت: اساسی‌ترین مشکلی که اقتصاد ما و دیگر صنایع در کنار پتروشیمی‌ها با آن روبه رو هستند قیمت گذاری است؛ لذا در این مورد هیچ تفاوتی بین صنایع وجود ندارد و هر صنعتی که باشد دولت در آن مداخله انجام میدهد؛ به عنوان مثال صنعت لبنیات بعد از پیگری‌های متعدد بعد از مدت‌ها مجوز افزایش نرخ گرفته و تا این مدت تولیدات آن‌ها با زیان روبه‌رو بوده و نتیجه این قیمت گذاری دستوری ایجاد زیان برای تولید کننده خواهد بود. این موضوع را میتوان بدین صورت تفسیر کرد که دولت بدون اینکه هزینه‌ای متحمل شود از تولیدکنندگان برای مردم یارانه اختصاص میدهد.او در ادامه در رابطه با بازار سرمایه اینطور پیش بینی و تحلیل کرده؛ پول به سمت سهم‌های کوچک با ارزش بازار (market cap) کمتر از ۲.۳ هزار میلیارد جریان پیدا خواهد کرد، زیرا با توجه به وضعیت موجود، سرمایه گذار سعی می‌کند پول خود را در حوزه‌ای سرمایه گذاری کند که دولت نتواند در آن دخالتی داشته باشد مثل سهم‌هایی که شناوری پایینی‌تری دارند.
درحال حاضر گران‌ترین نرخ خوراک پتروشیمی را داریم و عملا همه شرکت‌ها زیان ده اند
این کارشناس بازار سرمایه در رابطه با نرخ خوراک صنایع پتروشیمی اظهار کرد: نرخ خوراک هفت هزار تومانی را چنین میشود توجیه کرد که با نرخ ارز ۴۵ هزار تومان یعنی نرخ ۱۵سنت در نظر گرفته شده که چنین تصمیمی چیز جز غفلتی عظیم نبوده، زیرا با توجه به نرخ خوراک گازی صنعت پتروشیمی کشور‌های منطقه، همچون امارات، قطر، عربستان تنها ۶.۵ الی ۹سنت است؛ همچنین خوراک هنری هاب آمریکا ۹تا۹.۵سنت بوده و آلبرتای کانادا حدود ۱۰ تا ۱۱ سنت است. در مقایسه اعداد، متوجه میشویم که بیشترین نرخ خوراک را صنایع پتروشیمی ایران دارند. نکته دیگر در این رابطه این است که حالا که نرخ خوراک ۴۵ هزار تومان محسوب شده، این مبلغ کمترین قیمت برای دلار در نظر گرفته شده است، یعنی دولت در محاسبات خود برخی موارد را ثابت در نظر گرفته است همچون نرخ ۴۵ هزار تومانی دلار. درحال حاضر گران‌ترین نرخ خوراک پتروشیمی را داریم و عملا همه شرکت‌ها زیان ده اند، بعید است صنعت سود آوری با این نرخ خوراک داشته باشیم؛ لذا پس از مدتی درصورت مالی‌ها تمام این موارد آشکار خواهند شد.
برخی اقایان تصورشان از صنایع این است که آن‌ها کارخانه چاپ دلار اند!
وی در ادامه توضیحات خود افزود: با شرایط فعلی که اینگونه تصمیمات از جانب سران اتخاذ میشود شرایط تحریمی بار بیشتری پیدا میکنند، و نرخ دلار جهش بیشتری خواهد داشت؛ این دست هشدار‌ها و به اندازه کافی داده شده است. نکته‌ای که وجود دارد گزارش صعود موهومی از پتروشیمی‌هاست که منتشر میشود، این گزارش‌ها همیشه مبنای تصمیم گیری نمایندگان و مسئولانی میشود که چیزی درباره صنعت نمیدانند.همیشه یک سود موهومی برای پتروشیمی‌ها میسازند و این میشود مبنای استدلال تعدادی از نمایندگان مجلس و مسئولان بی اطلاع که به هیچ عنوان دلسوز سهامدارن و اقتصاد و صنایع کشور نیستند. در صنعتی که به طور مثال شرکت پتروشیمی حاشیه سود ۶۰ درصدی حاصل کرده، کاملا یک سود موهوبی است وغلط وتن‌ها یک عمل حسابداری است؛ به این دلیل که ما در حال حاضر ۲ نوع پتروشیمی داریم که تعدادی از آن‌ها از سال‌های ۹۷ به بعد بهره برداری شده است و تعدادی که در دهه ۷۰ و۸۰ بهره برداری شده
است و تفاوت عمده این ۲ نوع پتروشیمی در این است که یکی از آن‌ها با دلار هزار تومانی و دیگری با دلاربیست و پنج هزار تومانی ساخته شده است و نکته جالب این است که پتروشیمی نوساز که دارای دستگاه و خطوط جدید است حاشیه سود ۱۲الی ۱۵ درصد است، اما نوع دیگر پتروشیمی با همان محصول تولیدی که دردهه ۷۰ و ۸۰ احداث شده دارای حاشیه سود ۶۰الی۷۰ درصدی است به دلیل این که به شرکت‌ها اجازه افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها و سود انباشته میدهیم و فقط مستغلات آن‌ها مستهلک میشود که این اتفاقات صورت می‌گیرد، ولی اگراجازه دهند ماشین آلات آن‌ها را هم مستهلک کنند این اتفاق صورت نمی‌گیرد؛ به عنوان مثال شرکت پتروشیمی که در گذشته با نرخ دلار هزار تومانی با بودجه پانصد میلیاردی احداث شده است حالا با دلار پنجاه هزار تومان با همان بودجه احداث میشود، این نکته اسی است که به آن توجه نشده و به بررسی جزئیات آن اعتنایی نمیکنند.