دولت و اعلام بودجهای که به شعور مردم ایران توهین میشود
بورس نیوز:
در گزارش سوژه هفته گذشته به سراغ برخی جزئیات لایحه بودجه سال ۱۴۰۴ رفتیم و ملاحظه کردید، علی رغم آنکه دولتمردان و حکمرانی، انتظارات زیادی از مقاومت مردم و تحمل زندگیهای فلاکت بار دارند، اما خودشان حاضر نیستند از هزینههای غیر ضروری و ریخت و پاشهای بی حساب و کتاب در نهادهای وابسته دست بر دارند.
به عبارتی اگر صحبت از مقاومت و ریاضت اقتصادی میشود، این فلاکت و فقر تحمیل شده تنها به مردم اختصاص دارد و نهادهای حکومتی نه تنها کاهش بودجهای را احساس نمیکنند بلکه بعضا با افزایشهای بیش از ۱۰۰ درصدی بودجه تخصیص یافته در این سالها، همچنان از مواهب الهی سیراب میشوند.
در گزارش هفته گذشته اشاره کردیم که با خواندن بودجه کشور، به راحتی متوجه میشوید که اولویتهای اصلی حکمرانان کشور چه میباشد و چرا کشور در زمینههای اقتصادی و صنعتی تا به این حد از غافله عقب مانده است. ملاحظه کردید که چگونه دهها و صدها میلیارد تومان بودجه برای تقویت مناسبات با جیبوتی و تقویت مراکز اسلامی در قاره آفریقا هزینه میشود، اما تخصیص بودجههای عمرانی و آینده ساز کشور، مدام به تاخیر میافتد.
این بر خلاف آرمانهای امام خمینی (ره) نیست؟ تخصیص بودجهای ۷۰۰ میلیارد تومانی برای موسسات وابسته به نام رهبر فقید مستضعفان جهان
سوژه این هفته را نیز به بررسی برخی دیگر از جزئیات تکان دهنده لایحه بودجه سال ۱۴۰۴ اختصاص میدهیم. باور بفرمائید اگر تهیه کنندگان بودجه کشور (چه در سال ۱۴۰۴ و چه سالهای گذشته)، اندکی از حال و روز مردم و فقر لجام گسیخته در کشور اطلاع داشتند هرگز چنین بودجههای یامفتی را به چنین مصارفی تخصیص نمیدادند.
بودجه بنیاد شهید و ایثارگران ته ندارد؟ ۱۲۴.۰۰۰ میلیارد تومان؟
یکی از مصارفی که هر سال فربهتر از پارسال در لایحه بودجه کشور خودنمایی میکند، بودجه بنیاد شهید و ایثارگران کشور است. ۱۲۴ هزار میلیارد تومان بودجه بنیاد شهید؟ ما نیز به نوبه خود دست شهدا و خانواده شهدای ایران عزیز را میبوسیم، اما آیا ردیف بودجه این سازمان تمامی ندارد؟
اصلا آیا این افزایشهای هر ساله بودجه بنیاد شهید به دست خانواده شهدا و ایثارگران میرسد؟ به نظر شما برای چند نسل دیگر از شهدای عزیزمان چنین بودجههای کلانی لازم است و آیا بازماندگان شهدای گرانقدر و عزیزمان به این مبلغ هنگفت دسترسی دارند؟ به قول یکی از کارشناسان، در حالت بدبینانه کوچکترین فرزندان شهدای عزیزمان، این روزها به مرز ۳۵ تا ۴۰ سالگی و همسران این عزیزان به مرز ۶۰ تا ۷۰ سال رسیدهاند.
آیا بودجه این نهاد با توجه به احتمال فوت همسران و بالغ شدن فرزندانشان، میبایست هر سال کمتر شود و یا بیشتر؟ آیا هر ساله شهدای جدید بسیاری به جمع شهدا و مدافعان کشور اضافه میگردد که همچنان شاهد افزایش بودجه بنیاد شهید و ایثارگران هستیم؟
آیا حمایت از فرزندان این عزیزان همچنان و تا سن ۷۰ تا ۸۰ سالگی ادامه خواهد داشت؟ آیا امتیازات ویژهای نظیر انواع اولویتهای استخدامی، سهمیههای کنکوری، وامهای قرض الحسنه و ...، برای حمایت از این عزیزان کافی نبوده که میبایست سالانه مبلغ هنگفتی بالغ بر ۱۲۴.۰۰۰ میلیارد تومان صرف بودجه این نهاد شود؟ در سالهایی که عدم وجود منابع باعث اوضاع خجالت آور بی برقی، بی گازی و بی آبی گردیده است، بنیاد شهید بابت چگونگی هزینه کرد ۱۲۴.۰۰۰ میلیارد تومان بودجه دریافتی به مردم پاسخگو است؟
نقش شرکتهای سرمایه گذاری بنیاد شهید و ایثارگران در تامین مالی نیازهای این سازمان کجاست؟ سرمایهگذاریهای صورت گرفته توسط این بودجههای تخصیص یافته ( تا کنون) به کجا رسیده؟ آیا کفاف نمیدهد؟ آیا به قول مرد همیشه در صحنه انتخابات، جناب قاضی زاده هاشمی، این نهادها برای اختلاس بنا نهاده شدهاند؟ پس سرانجام شرکتها و زمینهای مصادرهای و یا غیر مصادرهای که در طی این سالها به این سازمانها واگذار گردید، چه شده که همچنان شاهد برداشت این نهادها از مالیات مردم فقر زده میباشیم؟
آیا پولهای چند هزار میلیارد تومانی اختلاس شده از این نهاد (با توجه به ادعاهای موجود مدیران بنیاد شهید) هم مشمول افزایشهای سالانه ردیف بودجه این سازمان میباشد؟ آیا شخصی بابت این فسادها و اختلاسها پاسخگو است؟
بودجه بنیاد شهید ۱۲۴.۰۰۰ میلیارد تومان و چند سوال بی معنا
از دید یک شخص بیرونی، آیا منطقی به نظر میرسد بودجه بنیاد شهید و ایثارگران کشور (به غیر از بودجههای نظامی سپاه پاسداران، ارتش و نیروی انتظامی)، ۶ برابر کل بودجه وزارت صنعت کشوری با ۸۵ میلیون نفر جمعیت باشد؟
آیا این روند طبیعی به نظر میرسد که بودجه بنیاد شهید و ایثارگران بیش از ۵/۳ برابر بودجه جهاد کشاورزی با وظیفه تهیه مایحتاج زندگی یک کشور ۸۵ میلیون نفری باشد؟ تا چند سال دیگر این وضع و افزایش بودجه ادامه دارد؟
آیا مضحک به نظر نمیرسد که بودجه بنیاد شهید کشور بیش از ۱.۵ برابر کل بودجه وزارت نیرو باشد؟ آنهم در کشوری که بی برقی، بی گازی و بی آبی صدای همه را در آورده و بسیاری از صنایع را به ورطه نابودی کشانده است.
از نظر شما جالب نیست که بودجه بنیاد شهید و ایثارگران کشور ۱۵ درصد بیشتر از کل بودجه وزارات علوم، تحقیقات و فناوری باشد یا ۶ برابر بودجه وزارت ورزش و جوانان؟
مالیات شرکتهای وابسته به آستان قدس رضوی و ماجرایی که به شعور انسان توهین میشود
سال هاست بحث اخذ مالیات و یا معافیتهای مالیاتی شرکتهای تحت مدیریت آستان قدس رضوی مطرح است. سال هاست که برای بسیاری از کارشناسان این سوال پیش میآید که اگر قرار است از حقوق کارگران فقر زده مالیات کسر شود، پس چگونه آستان قدس رضوی با بیش از ۴۹ بنگاه تجاری از مالیات معاف است؟
البته این داستانها مربوط به امروز و دیروز نیست واین موضوع به سال ۱۳۶۶، نامه واعظ طبسی به امام خمینی ره و معافیت این نهادها از مالیات بر میگردد. سوالی که بسیاری از کارشناسان و حتی برخی مسئولین کشور (احمد توکلی) مطرح میکنند آن است که چگونه بنیادی با ۴۹ بنگاه تجاری اعم از دامداری و دامپروری (به روایاتی ۱۳.۰۰۰ راس گاو تنها یکی از داراییهای این نهاد است)، هلدینگ مالی، هلدینگ غذایی بزرگ، هلدینگهای دارویی، هلدینگ خودرویی، تولید فرش، فعالیتهای معدنی، ساختمان سازی و مهندسی و ... از پرداخت مالیات طفره میرود؟
چرا بنیادی با در اختیار داشتن ۱۳.۰۰۰ هکتار زمین از شهر ۳۱.۰۰۰ هکتاری مشهد، ۳۰۰ هزار مستاجر در موقوفات، ۴۹ شرکت بزرگ زیر مجموعه، استفاده از نذورات و کمکهای نقدی بیش از ۳۰ میلیون زائر سالانه و بیش از ۱۲ تا ۱۵ هزار کارمند از پرداخت مالیات معاف است، اما از حقوق ۱۵ میلیون تومانی کارگری مستاجر، با یک زن و ۳ فرزند که روزانه ۱۶ تا ۱۷ ساعت کار میکند، مالیات کسر میشود؟
سال گذشته دولت جناب رئیسی که اتفاقا خودشان هم چند سالی در سمت تولیت آستان قدس خدمت میکردند، مالیات ناچیز ۳۸۹ میلیارد تومانی را برای فعالیتهای اقتصادی آستان قدس وضع کردند تا هم صدای مخالفان خاموش شود و هم خاطر ذینفعان مدیران وابسته به این آستان مقدس مکدر نشود.
اما در لایحه بودجه امسال دکتر پزشکیان یکی از رهروان راسخ حضرت علی -ع- و نهج البلاغه به نکتهای برخوردیم که بد نیست با شما در میان گذاریم.
لازم است بدانید در سرفصل درآمدهای بودجه و به ویژه درآمدهای ناشی از مالیات، درآمد ناچیز ۶۰۰ میلیارد تومانی از محل مالیات شرکتها و موسسات وابسته به آستان قدس در نظر گرفته شده و دولت بار دیگر عزم راسخ خود را در رفتار یکسان با همه نهادها و شرکتها نشان داد.
با این حال دولت وفاق ملی، در سرفصل مصارف متفرقه بودجه، مالیات ۶۰۰ میلیارد تومانی شرکتها و موسسات وابسته به آستان قدس رضوی را به این نهاد بر میگرداند تا باری دیگر نشان دهد که کلمه وفاق بی دلیل انتخاب نشده است.
واقعا سطح شعور مردم ایران را چقدر فرض کردهاید؟ اول مالیات ناچیز ۶۰۰ میلیارد تومانی برای شرکتهای وابسته به آستان قدس وضع میکنید، سپس در سرفصلهای متفرقه مصارف، همان مبلغ ناچیز را به آنها بر میگردانید؟ بهتر نبود فعالیتهای اقتصادی شرکتهای وابسته به آستان را هم در لیست معافیتهای مالیاتی قرار میدادید تا دیگر نیاز به ثبت چنین مورد مضحکی در بودجه نشوید؟
حداقل یک گاو از ۱۳.۰۰۰ گاو موجود در دامپروریهای تحت مدیریت شرکتهای آستان قدس که جز ناچیزی از داراییها و درآمدهای این نهاد میباشد، حق این مردم فقر زده به عنوان مالیات نیست؟
فاجعه را در بودجه صدا و سیما دنبال کنید
یکی دیگر از فجایع بودجه سال ۱۴۰۴، بودجه عجیب سازمان صدا و سیما و برخی فعالیتهای این نهاد میباشد. همانگونه که بسیاری از کارشناسان و فعالین اقتصادی بارها و بارها به بودجههای غیر ضرور صدا و سیما اعتراض کردهاند، در نظر گرفتن بودجهای ۲۹.۴۰۰ میلیارد تومانی برای رسانهای کم مخاطب که بابت هر لحظه از تبلیغاتش، میلیاردها تومان پول دریافت میکند، جالب است.
بودجهای برابر با ۵/۱ برابر بودجه وزارت صنعت که افتخاریست در تاریخ بودجه نویسی کشور. با این حال یکی از شاهکارهای به یاد ماندنی موجود در بودجه سال ۱۴۰۴، تخصیص بودجهای ۸.۰۰۰ میلیارد تومانی برای ساخت چند سریال آنهم مازاد بر بودجه ۲۹.۴۰۰ میلیارد تومانی صدا و سیما میباشد.
باورش دشوار است ولی در مملکتی که مجموع بودجه سالانه دانشگاههای تهران و صنعتی شریف به عنوان قطبهای علمی کشور در حدود ۸.۹۰۰ میلیارد تومان است، برای ساخت چند سریال مذهبی ۸.۰۰۰ میلیارد تومان هزینه میشود.
هزینه ساخت سریال موسی کلیم الله، ۲۰۰۰ میلیارد تومان
هزینه ۱۱۶ میلیارد تومانی ساخت فیلم محمد رسول الله و فروش تنها ۱۴ میلیارد تومانی این فیلم را به خاطر دارید؟ آیا واقعا در کشوری که بسیاری از مردم زیر خط فقر زندگی میکنند و اینکه چنیدن نفر به یک سطل آشغال برای جمع آوری زبالههای بازیافتی روزانه هجوم میبرند، هزینه ۲.۰۰۰ میلیارد تومانی برای ساخت سریال موسی کلیم الله توجیهی منطقی دارد؟
آیا حتی کشور مصر که زادگاه حضرت موسی علیه السلام به شمار میرود حاضر است در اوضاع وخیم اقتصادی مردمانش ۳۰ میلیون دلار بودجه صرف ساخت سریال حضرت موسی ع کند؟
آیا در کشوری که بسیاری از مردمانش در تهیه آب آشامیدنی ماندهاند، صرف هزینه گزاف ۲.۰۰۰ میلیارد تومانی برای نشان دادن داستان زندگی حضرت موسی علیه السلام، اقدامی عقلانی و ضروری است؟ اصلا برقی وجود دارد تا مردم بتوانند سریال موسی کلیم الله را ببینند؟
بعید میدانیم در چنین تورم و سطح رفاه خجالت آوری برای مردم ایران، ساخت سریال سلمان هم با بودجه ۲.۰۰۰ میلیارد تومانی چندان با اهمیت باشد. (۲.۰۰۰ میلیارد تومان برای ساخت سریال سلمان فارسی)
امکان نداشت این سریالها در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد با درآمدهای بیش از ۱۰۰۰ میلیارد دلاری نفت ساخته شود تا کمی از مشکلات مردم با این ۸.۰۰۰ میلیارد تومان، آنهم در این سال سخت مرتفع گردد؟
باور کنید آنقدر سرفصلهای عجیب و مضحکی در بودجه سال ۱۴۰۴ دیده میشود که میتوان هفتهها در خصوص آنها نوشت و به سرنوشتمان خندید. از بودجه ۶.۰۰۰ میلیارد تومانی خادمین مردم در مجلس شورای اسلامی گرفته تا بودجه برخی نهادهای مذهبی که شما را به مرز جنون میرساند.
شاید در هفتههای دیگر سری به برخی دیگر از ردیفهای طنزگونه بودجه بزنیم تا بیشتر متوجه شوید مالیات پرداختی شما عزیزان در کجا هزینه میشود. با این حال به بیان این موارد اکتفا میکنیم و پیشاپیش از شما نهادها و افراد دغدغهمند نظام به خاطر سواد ناقصمان و به یادآوری صرف چنین مبالغ بی اهمیتی پوزش میطلبیم.
بورس نیوز، رسانه تخصصی بازار سرمایه در راستای شفافیت هرچه بیشتر و روشن شدن مسیر سرمایهگذاری سهامداران، آمادگی درج پاسخ افراد و نهادهای ذکرشده در مطلب را دارد.