از زمین‌های وقفی "شبریز" تا جایگاه‌های بدون سند!

به گزارش بورس نیوز، بررسی امروز گروه تحقیق و مطالعات به شرکت پالایش نفت تبریز با نماد "شبریز" اختصاص یافته است.

شرکت پالایش نفت تبریز فعالیت خود را در زمینه پالایش نفت خام و تولید فرآورده‌های نفتی از سال ۱۳۵۶ آغاز کرده و در سال ۸۷ به سهامی عام تبدیل شد.

در حال حاضر این شرکت با ظرفیت ۱۱۰ هزار بشکه در روز، حدوداً ۶.۵درصد از فرآورده‌های پالایشی کشور را تامین کرده و از محصولات اصلی شرکت می‌توان به نفت گاز، نفت کوره، بنزین، وکیوم باتوم، گاز مایع، حلال ها، نفت سفید، سوخت‌های سبک و سنگین، نفتا، گوگرد و… اشاره کرد.

در این مطلب به چند نکته از جمله موارد زیر پرداخته خواهد شد؛ 

1. اراضی موقوفه
2. ابهام در اسناد ملکی
3. تعلل در بهره‌برداری‌ها با دلایل غیرمنطقی
4. ابهام در شفافیت صادرات

اراضی موقوفه بلای جان بورسی‌ها

متراژ زمینی که پالایشگاه در آن قرار دارد ۱۹۷ هکتار است و مبلغ آن نیز برابر با ۳۱,۴۲۴ میلیون ریال به ثبت رسید و لازم به ذکر است که این زمین در اختیار شرکت ملی نفت ایران است، سند تک‌برگی که متعلق به پالایش نفت تبریز است مربوط به ۱۰۳ هکتار از این زمین است و برای مابقی آن نیز اقداماتی صورت گرفته تا سند تک‌برگ آن دریافت شود و همچنین گفتنی است که ۲۵ هکتار از این زمین موقوفه است.

این شبهه پیش می‌آید که این ۲۵ هکتار ذکر شده چه زمانی در لیست موقوفه‌ها قرار گرفته است، آیا قبل از احداث پالایشگاه مدیران این شرکت خبری از وقفی بودن زمین‌ها نداشتند!  

از سوی دیگر، باید سند موقوفی بودن این ۲۵ هکتار و چگونگی شرایط آن بررسی شود که آیا امکان خروج زمان‌دار این زمین‌ها در آن دیده شده است یا خیر وگرنه در تجدید ارزیابی‌ها چگونه این متراژ از زمین موقوفه محاسبه می‌شود.

در اتفاق نادر دیگری، ۳ جایگاه سوخت (۲ جایگاه در گنبدکاووس و یک جایگاه در ماکو) فاقد سند مالکیت بوده که بهای تمام‌شده برای این ۳ جایگاه مبلغ برابر با ۱۰۲ میلیارد ریال اعلام شده است.

واقعا چگونه ممکن بوده که بخش مالی یک شرکت پالایشی برای سه جایگاه سوخت خود، هیچ سندی نداشته باشد!

از سوی دیگر، با توجه به شرایط وقفی که در بند بالا اشاره شد، احتمال بدون سند بودن این جایگاه‌های سوخت و وقفی بودن آن نیز، دل سهامداران را خالی می‌کند. 

کم‌کاری بنی‌اسرائیلی

شرکت پالایش نفت تبریز در سال ۱۳۹۶ واحدی را تحت عنوان اختلاط روغن به بهره‌برداری رساند که مجموع هزینه صورت گرفته برای این بخش ۶۹۱ میلیارد ریال بود اما، تاکنون "شبریز" در حال مذاکره و بازاریابی با شرکت‌های مربوطه برای این واحد بوده و در حال حاضر بخش اختلاط روغن به بهره‌برداری اقتصادی نرسیده است.

چگونه پس از ۵ سال این شرکت نتوانسته درخصوص بازاریابی و فروش این واحد، اقدامی عملیاتی را در دستور کار قرار دهد! آیا فرصت چندساله برای مدیریت شرکت کافی نبوده است؟

پرفروش‌ترین محصول، در کدال نیست!

پرفروش‌ترین محصولی که پالایش نفت تبریز طی این تاریخ به دست آورد مربوط به محصول «نفت گاز» با ۱۲۲,۲۴۳ میلیارد ریال بود که این مبلغ در بازار داخل کشور حاصل شد اما؛ نکته قابل‌توجه این صورت مالی آن است که ""شبریز"" در سامانه کدال درآمدی را از بخش صادراتی به ثبت نرسانده، ولی یادداشت‌های توضیحی ۲-۱-۵ از بخش فروش محصولات در بازار صادراتی درآمد حاصل کرده است.

شرکت پالایش نفت تبریز در این صورت مالی میاندوره‌ای ۶ ماهه منتهی به شهریورماه ۱۴۰۰ توانست به سود خالص ۲۳،۶۷۹ میلیارد ریالی دست یابد و درازای هر سهم نیز ۲،۳۶۸ ریال سود اعلام کرد.

نقطه فرازوفرود قیمت هر سهم پالایش نفت تبریز

بر پایه این گزارش، شرکت پالایش نفت تبریز در تاریخ ۳ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۹ روند رو به رشد قیمت هر سهم خود با نرخ ۱۶,۴۲۵ ریال آغاز کرد و در تاریخ ۶ مردادماه ۱۳۹۹ قله قیمتی را تجربه کرد، قیمت هر سهم در این تاریخ به ۶۶,۲۰۰ ریال رسید که افزایش ۳۰۳ درصدی را طی این مدت‌زمان تجربه کرد.

در زمان ریزش بازار سرمایه، قیمت هر سهم "شبریز" از نقطه اوج خود ۱۰,۱۹۰ ریال فاصله گرفت و به قیمت ۵۶,۰۱۰ ریال رسید، در حال حاضر این سهم به دلیل افزایش سرمایه ۲۰۰ درصدی بسته است و آخرین معامله‌ای که از سوی شرکت پالایشی صورت گرفت در تاریخ ۳۰ فروردین‌ماه ۱۴۰۱ با قیمت ۴۶,۹۶۰ ریال بود که نسبت به نقطه اوج قیمت‌ها ۲۹ درصد کاهش‌یافته است.

پاسخ به برخی سوالاتی که از سوی سهامداران مطرح می‌شود

بورس‌نیوز به‌عنوان نخستین پایگاه اطلاع رسانی بازارسرمایه آماده درج پاسخ شرکت پالایش نفت تبریز نسبت به سوال‌های مطرح شده است.