داد سهامداران، بیداد مدیران، غفلت ناظران

داد سهامداران، بیداد مدیران، غفلت ناظران

در پی انتشار خبر انتقال رسمی نماد شرکتهای صنعتی پیام و آزمایش به تابلوی غیر رسمی و انجام معاملات این دو سهم روزهای یک شنبه هر هفته در این تابلو به بررسی وضعیت این دو شرکت در بورس می پردازیم.

برادران داودیان از جمله افرادی هستند که با اتکا به مدیریت خود در شرکتهای بورسی و ثبت رکوردهای افزایش قیمت سهام آنها در سالهای 1382 و 1383 به مدد شرایط ویژه بازار سرمایه کشور و حمایتهای دکتر ناصری (مدیر عامل وقت سرمایه گذاری پتروشیمی) ره صد ساله را یک شب رفته اند و به دلیل وجود خلاء قانونی در بازار سرمایه کشور با فراغ بال به فعالیت خود بدون هیچ گونه ممانعتی ادامه می دهند.

برادران داودیان در سال 1382 مدیریت شرکتهای کربن ایران، دوده صنعتی پارس و لاستیکی سهند را بر عهده داشتند و با جلب نظر دکتر ناصری اقدام به اعلام سودهای کاغذی(متورم) در شرکتهای خود نمودند بطوریکه سهام این شرکتها بهمراه سهام سرمایه گذاری پتروشیمی و گاز لوله هر روز روند مثبت داشتند که در جدول ذیل میزان تغییرات آنها طی این دو ره نشان داده شده است ولی اکنون وضعیت بسیار نامناسبی دارند و حتی شرکت گاز لوله زیان ده شده است و برای سال مالی 1386 برای هر سهم 425 ریال (زیان) اعلام نموده است.

در شرایط سال 82 عمده دلیل افزایش قیمت سهام این شرکتها به پای مدیریت مناسب این افراد گذاشته شد و تاخت وتاز مدیران این شرکتها فراگیر شد و کار تا جایی پیش رفت که آقای دکتر عبده تبریزی ( دبیرکل وقت سازمان بورس) در تاریخ 6/7/83 برای اولین بار در تاریخ بورس ایران مجبور به ارایه گزارش شفافیت در خصوص سهام گازلوله و فعالیتهای این شرکت شد و البته این گزارشها بعداً در خصوص برخی سهم های دیگر نیز ادامه یافت.

با تنگ شدن عرصه بر دکتر ناصری و دوستانش در لابی آنها تصمیمات جدیدی شکل گرفت و حسین داودیان به عنوان رهبر این خط فکری در بازار سرمایه مشغول بکار شد و در اقدامی غیرمنتظره شرکت صنعتی پیام را در یک لابی خاص با آقای علیرضا احمدی ( ریش قرمز) و با همراهی شرکتهایی چون بسته بندی پارس ( رجوع به اطلاعیه 2578 مورخ 4/9/83 ) که متعلق به سرمایه گذاری پتروشیمی بود خریداری نمودند و در مجمع عادی سالیانه شرکت پیام در تاریخ 20/8/83 عضو هیات رییسه مجمع شدند (رجوع به اطلاعیه 2578 مورخ 4/9/83) و آقای حسین داودیان ناظر و علیرضا احمدی منشی جلسه با جلب نظر سازمان خصوصی سازی و سهامداران آقای جلال شهرابی را از مدیریت عزل نمودند و زمام امور را به دست گرفتند و بالاخره پس از رایزنی های فراوان سهام صنعتی پیام از سازمان خصوصی سازی هم خریداری نمودند و ترکیب هیات مدیره نیز با آقایان علیرضا احمدی – حسین داودیان - بسته بندی پارس – سرمایه گذاری آزمایش و سموم علف کش ( رجوع به اطلاعیه 5881/60 مورخ 30/8/84) شکل گرفت.

البته پس از خرید سهام صنعتی پیام نام این شرکت به گسترش صنایع پیام تغییر یافت و فعالیتهای جدیدی در آن آغاز گشت بطوریکه پس از عرضه اولیه سهام سموم علف کش در بورس، در تاریخ 26/12/83 ، 51 درصد سهام (بلوک مدیریتی) این شرکت توسط سازمان خصوصی سازی در قیمت 5429 روی تابلوی بورس عرضه گردید و توسط گروه داودیان و بواسطه صنعتی پیام خریداری شد البته سهام شرکت پارس قوطی و خرید و فروشهای دیگری نیز توسط این گروه انجام شد که همگی حاکی از معاملات با هدفهای خاص بوده است اما نکته جالب توجه سرنوشت این گروه شرکتها در بورس، زیرمجموعه های سرمایه گذاری پتروشیمی ( کربن-لاستیک سهند-دوده صنعتی پارس- گازلوله و... ) و زیرمجموعه های پیام ( جوشکاب و سموم علف کش و آزمایش، پارس قوطی و بسته بندی پارس و ...) است که اکثراً به دلایل حسابسازی های خاص دچار مشکل شده اند و یا به زیان نشسته اند و یا شرایط بحرانی دارند یا اینکه از بورس اخراج شده اند و تنها شاید جوشکاب و سموم علف کش به نسبت بقیه وضعیت بهتری دارند اما سوال این است که زیان اصلی را چه کسانی در این گونه رخدادها می بینند؟

طبق گزارشهای رسمی هم اکنون سرمایه گذاری هامون کیش بیش از 44 میلیارد تومان زیان دارد (رجوع به اطلاعیه 17539 مورخ 10/6/86 ) که همین موضوع سبب گشته که سرمایه گذاری پتروشیمی در مذاکرات درون گروهی دستور انحلال این شرکت را صادر نماید.

از طرف دیگر وضعیت سرمایه گذاری پتروشیمی نیز بسیار تاسف بار است بطوریکه در اطلاعیه شماره 19333/60 مورخ 11/10/86 ارزش پرتفوی بورسی این شرکت با کاهش چشمگیر روبرو بوده است و ارزش روز پرتفوی حدود 25 میلیارد تومان زیر بهای تمام شده آن است و در پرتفوی غیر بورسی این شرکت نیز هیچ شرکتی نیست که فعالیت سودآوری داشته باشد که از محل سود آن سرمایه گذاری پتروشیمی متنفع شود.

پس از بررسی اجمالی گروه سرمایه گذاری پتروشیمی به سراغ زیرمجموعه های پیام می رویم صنعتی پیام از تاریخ 11/4/85 تاکنون روی تابلوی بورس معامله شده است و از تابلو اخراج گردیده است درخصوص آزمایش نیز از تاریخ 5/4/85 هیچ معامله ای انجام نشده است و این شرکت هم بر تابلوی غیررسمی تبعید شده است البته پارس قوطی هم وضعیت مشابه دارد و از تاریخ 20/10/1384 متوقف است.

اما موضوع زمانی بسیار تکان دهنده می شود که به اطلاعیه شفافیت شرکت آزمایش به شماره 17904/60 مورخ 9/7/86 مراجعه می کنیم و تخلفات پیاپی در فروش عرصه و اعیان کارخانه آزمایش تهران و مرودشت را مشاهده می نماییم و هشدارهای سازمان بورس را دراین خصوص می خوانیم اما هیچ مرجع قانونی برای رسیدگی به این مسایل وجود ندارد و تنها زیان این قبیل کارها به سهامداران جز که همان سرمایه های اصلی بورس هستند وارد می شود البته این موضوع در خصوص شرکتهای وابسته به دولت (سرمایه گذاری پتروشیمی) نیز مشهود است و متاسفانه شرکتهای این چنینی تنها سکوی پرتاب برخی مدیران مدیران خودشیفته هستند و نه سودی برای دولت ایجاد می کنند نه برای جامعه و تنها از راه استفاده از امکانات دولتی و بدون توجه به منافع دولت و سهامداران منافع شخصی خود را در نظر می گیرند.