مهرداد بذرباش: دولت روحانی کارهای دولت احمدی نژاد را ادامه می دهد!

این روزها جدال میان دولت و برخی از گروه ها در مجلس بالا گرفته است. گاهی دولتی ها مجلس را می نوازند و گاهی هم مجلس با سئوال و استیضاح دولت را می نوازد. البته بدون شک اختلاف سیاسی و کشمکش در یک نظام سیاسی دموکراتیک امری طبیعی است اما گاهی اوقات میزان اختلافات از حدی خارج و به سمت منازعه شخصی پیش می رود.

به گزارش «تابناک»؛ الحق و النصاف دولت بعد از استیضاح وزیر علوم با سعه صدر این حق طبیعی مجلس را گردن نهاد و حتی رئیس جمهور از همگان خواست که هیچکس نباید به خاطر این استیضاح عصبانی شود. اگرچه اقای روحانی به صراحت در اردبیل از مجلسی ها خواسته بود که با رای به فرجی دانا دولت را در رسیدن به اهدافش کمک کنند.

در این روزها رابطه مجلس با دولت و بعضی از اظهار نظرهای رئیس جمهور از جمله اینکه می خواهد قانون اساسی را طبق قانون اجرا کند به بحث اصلی محافل سیاسی تبدیل شده است.

در همین راستا مهرداد بذرپاش از نمایندگان مجلس و از اصولگرایان در گفت و گو با تابناک به بررسی روابط مجلس و دولت یازدهم و همچنین ارزیابی خودش از بعضی از موضوعات سیاسی پرداخته است.

آقای بذرپاش به نظر شما چرا مجلس تصمیم گرفت آقای فرجی دانا را در کمتر از یک سال از مسئولیت عزل و استیضاح کند؟

حقوق قانونی مجلس و قانون اساسی این حق را به نمایندگان داده است که وزرا را استیضاح کند . نمی شود مجلس را بدون این گونه ابزارها متصور شد. یکی از شئون مجلس قانون گذاری است و شئون دیگری که اگر مهمتر نباشد، کمتر نیست نظارت است. نظارت بدون ابزار و ضمانت اجرا چیزی شبیه شوخی و طنز است.

مجلس از سه طریق تذکر، سئوال، استیضاح و امکانات مکمل مانند تحقیق و تفحص و ماده 236 آیین نامه حوزه نظارتی خود را قوام می بخشد.

مجلسی زنده است که نظارتش قوی تر و مقتدرتر باشد. مجلسی بی خاصیت است که وکیل الدوله و از طرفی در حوزه نظارت ضعیف و بله قربان گو باشد. در طول تاریخ نشان می دهد مردم از این گونه مجالس خوششان نمی آید و مجلسی را می پسندند که در عین رعایت انصاف اقتدار لازم را برای پیشبرد سخنان خود را داشته باشند.

بعضی ها استیضاح وزیر علوم را سیاسی کاری مجلس می دانند. نظر شما چیست؟

مجلس را نمی توان به این امور متهم کرد که با دولت سیاسی کاری می کند. این مجلس بالا ترین رای اعتماد دوران تاریخ پس از انقلاب را به دولت یازدهم داده است. مثلا وزیر اقتصاد با این رای که به دست آورد رکورد رای اعتماد در حدود 35 سال پس از انقلاب شکست.

ولی همین مجلس می تواند اعتماد خود ار از این وزیر بردارد. در همین دولت گذشته که حسب ظاهر دولت اصولگرا بود و مجلس نیز اصولگرا در کمتر از دو ماه رای اعتماد خود را از یک وزیر برداشت. یا در مورد رای اعتماد به دولت گذشته به چهار وزیر رای نداد. ولی در این دوره به سه وزیر در ابتدای امر رای داده نشد.

تعداد سئوالات یک سال اخیر دولت اقای روحانی حدود 980 سئوال است ولی تعداد کل سئوال ها از دولت اقای احمدی نژاد در یک سال مشابه 1980 سئوال است. یعنی حدودا بیست درصد بیش از سئوال های این دولت. پس نشان می دهد که مجلس در سال های گذشته نیز از ظرفیت سئوال و استیضاح بهره می برد. در هیمن دو سال اول مجلس نهم که مصادف با دولت احمدی نژاد بود به عزل وزیر رفاه ختم شد. پس این گونه برخورد کردن یا باید مطابق اطلاعات دقیق و متقن مانند تعداد سئوالات باشد.

یا به طور مثال تحقیق و تفحص های یک ساله دولت اقای احمدی نژاد در مقابل یک سال اقای روحانی دو تحقیق و تفحص بیشتر انجام شده است.

بنابراین دولت نباید این گونه هجمه غیر منصفانه به رکن دموکراسی در این کشور انجام دهد. چون این برخورد در ادامه به دیکتاتوری و تک صدایی منجر خواهد شد.

اخیرا اقای روحانی اعلام کرده است که می خواهد قانون اساسی را بر طبق قانون اساسی اجرا کند. ارزیابی شما از این سخنان چیست؟

قانون اساسی اختیارات همه را مشخص کرده است. کسی که برای مجلس و یا دولت رای می آورد، می داند که حدود و ثغور مسئولیتی وی در چه حد است. کسی که برای مجلس رای می اورد طبق قانون کشور می داند در حوزه قانون گذاری و نظارت چه میزان مسئولیت دارد.

همانطور در سطح بالاتر کسی که برای ریاست جمهوری رای می اورد هم باید بداند برای این میزان از اختیارات از مردم رای گرفته است نه اختیارات مافوق تصور و نه این که برای یک سمت از مردم رای بگیری مالک تمام امور کشور چه در حوزه تقنین و چه در حوزه قضا خواهد شد.

چرا ما همواره می گفتیم قانون اساسی جزو قوانین اساسی مترقی دنیاست. به دلیل اینکه توزیع قدرت در این قانون اساسی به خوبی دیده شده است و انباشت قدرت در یک بخشی کمتر اتفاق می افتد و قدرت در دستگاه های مختلف توزیع شده است و این می تواند کمک کند که کشور به سمت دیکتاتوری پیش نرود. این یکی از نقاط مثبت قانون اساسی کشور ماست.

دولت هم از این امر مستثنی نیست. هر کسی که رئیس جمهور یا نماینده مجلس شود، باید دقیقا قانون اساسی و به طور خاص قوانین مربوطه به آن حوزه مسئولیت را مطالعه کند و با علم به اختیارات مسئولیت را به عهده بگیرد. نه اینکه با یک رای نسبی هم که می اورد فکر کند برای همه می تواند نظر و تصمیم بگیرد. کشور را باید با سعه صدر بیشتر اداره کرد. کشور نیاز به مدیریت جهادی و تلاش دارد. باید تلاش خود را مضاعف بلکه شبانه ورزی کنیم. این کشور با حرف اداره نمی شود.

مگر الان خلاف قانون اساسی عمل می شود. به عمل کار برآید به سخنرانی نیست. به نظر می رسد دولت در بخشی از مشکلات اقتصادی کشور مانده است و مرتب سعی در حاشیه سازی دارد. این روش خوبی نیست. مردم، مردم فهیمی هستند و فرق بین متن و حاشیه را به خوبی درک می کنند. این مردم در همه مقاطع وظایف خود را درست انجام داده اند و خواهند داد . این که با بازی های سنباد و علی بابا یا بامزی دوستان بخواهیم روش های دیگری برای کشور در پی بگیرم ، مشکلات از بین نمی رود. مشکلات اصلی کشور معلوم است و محدودیت و ظرفیت ها نیز معلوم است.

این دولت سعی کرده است اقدامات گذشته از جمله هدفمندی یارانه ها را ادامه بدهد. در واقع دولت جدید بیشتر اقدامات دولت قبل را اجرا می کند.

اینکه هدفمندی یارانه ها را با شتاب افزایش دهیم و ذره ای به مردم ندهیم و سهم تولید را پرداخت نکنیم که ادامه کار نیست.

مگر یکی از انتقادات به دولت قبل این نبود که چرا سهم تولید پرداخت نشد. الان ماه ششم سال شروع شد یعنی کم کم نیمه سال می رسد . در این مدت ریالی از سهم تولید حاصل از درآمد هدفمندی به بخش تولید پرداخت نشد. همین خرده و انتقاد به گذشته گرفته می شد. در واقع قیمت حامل های انرژی را 25 تا 70 دردصد افزایش داده اند و ذره ای میزان یارانه های مردم را افزایش ندادیم و به تولید هم پرداخت نشد.

پس مشکل از کجاست؟

این گونه از موضع متفاوت با نمایندگان مردم در مجلس صحبت کردن روش خوبی نیست. در نهایت به تک صدایی ختم خواهد شد.باید با صدای آرامتر با مردم صحبت کرد. باید با صدای آرامتر و ملایم تر با منتقدان صحبت کرد. ما شنیده بودیم رحماء بینهم و اشدا علی الکفار ولی نشنیده بودیم رحماء علی الکفار و اشدا بینهم.

جای خالی گل آقا در ایام کنونی احساس می شود. اگر گل اقا الان زنده بود بسیار بسیار سوژه برای پرداخت داشت. بسیار بسیار سوژه داشت که نشان دهد چگونه می توان کشور را اداره کرد. بسیار سوژه داشت که نشان دهد با یک فرد منتقد چگونه می شود برخورد کرد. گل اقا کجایی که یادت به خیر.

متن کامل گفت و گو را اینجا بخوانید