بررسی بنیادی شرکت فولاد آلیاژی ایران

تولید شرکت با اجرای پروژه یزد یک با ظرفیت 700 هزار تن به 1.100 هزار تن خواهد رسید. این پروژه شامل تولید سالانه 300 هزار تن شمش فولاد آلیاژی و 400 هزار تن شمش فولاد کربنی می باشد. این پروژه حدود 20 درصد پیشرفت داشته است. زمان برآوردی بهره برداری و اجرای این پروژه سال 1396 می باشد.

کد خبر : ۱۶۵۰۷۳

نویسنده :

اسدنژاد

معرفی شرکت:

شرکت فولاد آلیاژی ایران، تولید کننده انواع فولادهای آلیاژی در سال 1370 به صورت سهامی خاص تاسیس و در سال 1388 به شرکت سهامی عام تبدیل گردید.

این شرکت متشکل از 5 کارخانه تولیدی فولادسازی، نورد سنگین، نورد سبک، عملیات حرارتی و تکمیل کاری می باشد.

همچنین شرکت توانایی تولید انواع فولادهای آلیاژی را برای طیف وسیعی از کاربردهای صنعتی از قبیل: صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، نیروگاه ها، صنایع خودروسازی، صنایع ماشین سازی، صنایع ابزارسازی، صنایع ساخت تجهیزات مواد غذایی- شیمیایی و صنایع ساخت لوازم پزشکی – جراحی دارا می باشد. علاوه بر این شرکت صادر کننده انواع خاصی از آلیاژ است که در ساخت قطعات موتور خودروها کاربرد دارد. برخی از گروه های تولیدی فولاد آلیاژی شامل فولادهای ابزار سردکار، قالب پلاستیک، تیغ اره، ابزار کربنی، بلبرینگ، ابزار گرم کار، دما بالا، فولادهای عملیات حرارتی پذیر، فولادهای نیتریدینگ ، فولادهای سخت شونده سطحی، کربنی، فنر، فولاد خوش تراش، زنگ نزن کرم-نیکل، مقام به حرارت و فولادهای سوپاپ می باشد.

مهم ترین صنایع مصرف کننده تولیدات فولاد آلیاژی ایران در جدول زیر خلاصه شده است:

سرمایه و سهامداران شرکت

شرکت از زمان تاسیس طی چندین مرحله افزایش سرمایه انجام داده است. سرمایه فعلی شرکت 4.160.000 میلیون ریال می باشد. جدول زیر روند افزایش شرکت را نشان می دهد.

همچنین ترکیب و درصد سهامداران عمده شرکت براساس آخرین مجمع عادی شرکت به شرح زیر است:

بررسی مصوبات مجامع گذشته :

معرفی محصولات و بررسی ظرفیت تولید

شرکت محصولات خود را در اشکال مختلف میلگرد، شش گوشه، چهارگوش، تسمه، شمش، بلوم و مقاطع ویژه تولید می نماید.

ظرفیت اسمی مقدار تولید شرکت به صورت همگن شده 550 هزار تن می باشد. علاوه بر این ظرفیت اسمی تولید شرکت با راه اندازی پروژه یزد یک تا 1.100 هزار تن قابل افزایش است. جدول زیر ظرفیت عملی و ظرفیت اسمی شرکت را در انواع محصولات نشان می دهد.

بازار های محصولات

بازار هدف محصولات عمدتا داخلی می باشد ولی بخشی از محصولات آلیاژی خاص که در ساخت قطعات خودرو کاربرد دارد به کشورهایی نظیر آلمان، ایتالیا، ترکیه و... صادر می شود. لازم به ذکر است که تنها 20 درصد از محصول آلیاژی شرکت فروش صادراتی دارد.

معرفی طرح های توسعه ای شرکت:

طرح های توسعه ای شرکت در سه بخش مشتمل بر پروژه یزد یک، پروژه شریدر و پروژه نورد وایر و مفتول می باشد:

پروژه یزد I:

طرح فرآوری قراضه (شریدر):

پروژه شریدر جهت تولید تا ۳۰۰ هزار تن تولید قراضه شریدر شده جهت تغذیه فولاد آلیاژی و یزد I و با
سرمایه‌ حدود ۵0۰ میلیارد ريال طراحی شده است . استفاده از قراضه شریدر شده باعث کاهش مصرف انرژی و سوخت خواهد شد.

پروژه نورد وایر و مفتول:

ظرفیت این طرح 250 هزار تن در سال می باشد. در صورت اجرای این طرح، شمش به صورت شاخه، مفتول و میلگرد در گریدهای مختلف تبدیل خواهد شد. برآورد اجرای آزمایشی این طرح در سال 1395 می باشد. شرکت تاکنون برای پروژه واحد میلگرد و مفتول پیشرفت فیزیکی اعلام نکرده است.

بررسی فروش محصول شرکت

روند فروش محصولات شرکت همانگونه که در شکل زیر مشاهده می شود روندی صعودی داشته است. کاهش مقداری فروش در سال 94 بدلیل کاهش قیمت جهانی و رکود بازار داخلی بوده است که حجم فروش شرکت در سال 94 را تحت تاثیر قرار داده است.

شرکت محصولات خود را در سه گروه محصولات مهندسی و صنعتی، آلیاژی، ساختمانی دسته بندی کرده است. محصولات آلیاژی با دارا بودن 65% از کل حجم فروش بالاترین درصد فروش مقداری را به خود اختصاص داده است. محصولات ساختمانی و مهندسی-صنعتی به ترتیب با 26% و 9% در رده های بعدی مقدار فروش قرار دارند.

تغییر در ترکیب تولید و فروش محصولات همگام به تغییر در تمایلات بازار یکی از فرصت های سودآوری شرکت می باشد. با توجه به کاهش تقاضای محصولات ساختمانی، شرکت قابلیت کاهش تولید محصولات ساختمانی و افزایش سایر تولیدات بویژه محصول آلیاژی را دارا می باشد. لازم به ذکر است که حاشیه سود ناخالص محصولات آلیاژی از سایر محصولات بیشتر است.

جدول مقایسه ای زیر مبالغ فروش و بهای تمام شده و حاشیه سود ناخالص محصولات شرکت در 6 ماهه اول سال 94 را نشان می دهد.

تجزیه و تحلیل بهای تمام شده

بهای تمام شده محصولات شرکت در سه بخش مواد، دستمزد و سربار قابل بررسی است. در ترکیب بهای تمام شده، از آنجایی که مواد مستقیم مصرفی با بیش از 60% بهای تمام شده، مهم ترین بخش هزینه ای را به اختصاص داده است. به توجه به اهمیت مواد مستقیم این بخش مورد بررسی قرار می گیرد. 32 درصد از بهای تمام شده مربوط به سربار بوده است و تنها 3 تا 5 درصد مربوط به دستمزد مستقیم تولید است.

در بخش مواد مستقیم مصرفی اقلام حائز اهمیت عبارتند از آهن اسفنجی و قراضه که تقریبا 80 درصد مواد مصرفی را شامل می گردد. ترکیب مصرف آهن اسفنجی و قراضه به ترتیب 70 و 30 درصد می باشد که البته این ترکیب تا حدی قابل تغییر می باشد.

فرو آلیاژها و سایر مواد افزودنی ذوب همانند نیکل، کروم، کبالت و مولیبدن و آنادیوم در ترکیب مواد مستقیم استفاده می شود و عمدتا وارداتی می باشد. علیرغم مقدار مصرف ناچیز این مواد، افزایش نرخ هر یک از موارد بر نرخ فولادهای آلیاژی موثر است.

بررسی صورت سود وزیان

صورت سود و زیان در دو سناریو افزایش تولید 30 درصدی همراه با تغییر در ترکیب تولید و فروش و راه اندازی پروژه یزد I مورد بررسی قرار گرفته است. نرخ فروش محصولات شرکت با در نظر گرفتن رشد سالانه 3درصدی فولاد، نرخ دلار با رشد سالانه 10 درصد و اقلام تورمی به طور میانگین 12درصد رشد در نظر گرفته شده است.

لازم به ذکر است در محاسبه ارزش تنزیل شده براساس مدل DDM نرخ بازده بدون ریسک 20درصد، بتا معادل 0.8 و صرف ریسک معادل 10 درصد در نظر گرفته شده است. همچنین نسبت سود تقسیمی 90 درصد برای سالهای آتی در نظر گرفته شده است.

سناریوی اول:

افزایش ظرفیت 30 درصدی و تغییر در ترکیب تولید

سود و زیان شرکت با لحاظ نمودن 30 درصد افزایش در مقدار تولید و فروش محصولات شرکت محاسبه گردیده است. عمده تغییر در ترکیب تولید بدلیل حاشیه سود نسبتا بالاتر محصولات آلیاژی در مقایسه با سایر تولیدات است.

سناریوی دوم: راه اندازی پروژه یزد I

در محاسبه سود و زیان، اثرات سودآوری پروژه یزد I با در نظر گرفتن تولید و فروش معادل 60 درصد ظرفیت اسمی این پروژه در نظر گرفته شده است. لازم به ذکر است که تاریخ شروع و بهره برداری و اثرات آن بر سودآوری شرکت از سال 96 در نظر گرفته شده است.