آیا افزایش شدید نرخ ارز، تولید این شرکت را با عدم صرفه اقتصادی مواجه خواهد کرد؟

فاز اول ساخت طرح آلومینیوم جنوب ایران در منطقه ویژه اقتصادی لامرد بر اساس صورت های مالی منتشر شده منتهی به پایان اسفند ماه این شرکت، تا این زمان بیش از 48 درصد پیشرفت داشته و بر اساس آخرین مصاحبه های صورت گرفته توسط مدیران این شرکت، در حال حاضر پیشرفت فیزیکی طرح به بیش از 52 درصد رسیده است که در صورت مهیا بودن شرایط و عدم تاخیر، انتظار می رود فاز اول این طرح با ظرفیت تولید 300 هزار تن آلومینیوم در پایان سال جاری به بهره برداری برسد.

کد خبر : ۱۷۹۵۷۶

به گزارش واحد تحقیق و مطالعات بورس نیوز، این طرح که با هدف تولید یک میلیون تن آلومینیوم در سال از ابتدای سال 91 فرآیند اجرایی آن آغاز شده دارای ترکیب سهامداری 51 درصدی شرکت سرمایه گذاری غدیر و 49 درصدی ایمیدرو است.

تامین مالی این طرح به صورت 15 درصد آورده سهامداران و 85 درصد تسهیلات بانکی صورت پذیرفته است. بر اساس قرارداد منعقد شده با شرکت NFC چین، عملیات اجرا و احداث فاز اول تولید با ظرفیت 300 هزار تن به این شرکت واگذار شده است. مبلغ قرارداد نیز 7 میلیارد و 179 میلیون یوآن با این شرکت منعقد شده است.

به منظور تامین نقدینگی لازم جهت انجام تعهدات موضوع قرارداد احداث کارخانه، شرکت آلومینیوم جنوب اقدام به گشایش اعتبار اسنادی نزد بانک صادرات ایران به عنوان بانک عامل و با مشارکت بانک های ملی، تجارت، ملت و صنعت معدن و انعقاد قرارداد مشارکت مدنی با بانک صادرات به صورت 85 درصد سهام کنسرسیوم بانکی و سهم 15 درصدی سهامداران شرکت نموده است.

کل مبلغ قرارداد بابت سهام بانک 6 میلیارد و 102 میلیون یوآن چین است. مدت بازپرداخت اقساط به صورت 10 قسط 6 ماهه و به مدت 5 سال از زمان اتمام مدت قرارداد است. نرخ سود مورد انتظار در بخش ارزی 6.2 درصد برای دوره ساخت و دوره بازپرداخت است.

تا پایان سال 1396، بیش از 2 میلیارد و560 میلیون یوآن از تعهدات کنسرسیوم بانکی بابت خرید تجهیزات و هزینه های اجرای طرح، اجرایی شده است و مانده تسهیلات دریافتی شرکت آلومینیوم جنوب از این بابت معادل با 15 هزار و 218 میلیارد ریال ثبت شده است.

همچنین بدهی شرکت آلومینیوم جنوب به شرکت مجری طرح در پایان سال 1396، مبلغ 5 هزار و130 میلیارد ریال است. نرخ تسعیر یوآن بر اساس صورت های مالی شرکت معادل با 6.020 ریال است که با در نظر گرفتن نرخ های فعلی بازار آزاد این ارز که بیش از 17 هزار ریال به ازای هر یوآن چین می باشد.

به نظر می رسد که درصورت ارائه مجوز دولت به بانک ها در خصوص تسعیر مطالبات ارزی خود بر اساس نرخ های ارز بازار، شرکت صرفا از محل 2 میلیارد و 560 میلیون یوآن دریافتی تا پایان سال 96 از کنسرسیوم بانکی، می بایست زیان تسعیر 25 هزار و 600 میلیارد ریالی را شناسایی نماید.

به گزارش بورس نیوز ، این موضوع با در نظر گرفتن کل هزینه های اجرای طرح که بیش از 7 میلیارد یوآن برآورد شده، می تواند هزینه های اجرای طرح را به بیش از 119 هزار میلیارد ریال افزایش دهد و این در حالی است که برآوردهای اولیه هزینه های اجرایی طرح در حدود 40 هزار میلیارد ریال بوده است . این موضوع می تواند توجیه پذیری طرح را با علامت سوال های بسیار مواجه نماید.

با این حال، بعید به نظر می رسد که دولت نیز به بانک ها با توجه به شرایط وخیم اقتصادی کشور و صنایع، اجازه تسعیر نرخ وام های ارائه شده را بر اساس نرخ های بازار آزاد و یا بازار ثانویه بدهد، امری که در روزهای اخیر منجر به خریدهای سنگین در نماد بانک ملت با توجه به مانده بالای مطالبات ارزی شده است.

از جمله مشکلات دیگر طرح، تامین برق شرکت است. صنایع آلومینیوم، مصرف برق سنگینی را دارند و به همین منظور، شرکت آلومینیوم جنوب قراردادی را با شرکت برق و انرژی غدیر جهت احداث نیروگاه 930 مگاواتی منعقد نموده است. شرکت برق و انرژی غدیر نیز به منظور اجرای این طرح، قراردادی را با شرکت شانگ های الکتریک چین منعقد کرده و برآورد شده که احداث این نیروگاه تا پایان زمستان سال جاری و همزمان با اتمام فرآیند ساخت فاز یک شرکت، به پایان برسد.

با این حال، مسئولان محلی نیز در خصوص امکان استفاده از شبکه سراسری برق به شرکت در صورت عدم اتمام به موقع ساخت نیروگاه، مساعدت هایی را به شرکت ارائه خواهند کرد.

پیش بینی شده که ماده اولیه مصرفی شرکت که آلومینا است، به صورت تهاتری و با تحویل شمش آلومینیوم، تامین شود و در این زمینه مذاکراتی با برخی طرف های خارجی صورت گرفته است. با این حال و با توجه به تحریم های بخش فلزات از سوی آمریکا، به نظر می رسد که به نتیجه رسیدن فرآیند اشاره شده با مشکلاتی مواجه شود.

شرکت پیش بینی کرده که اجرای طرح تا پایان سال جاری به اتمام برسد. با این حال، به نظر می رسد که مشکلات تحریم ها و همچنین، افزایش ناگهانی نرخ ارز می تواند مشکلاتی را در زمینه اتمام به موقع طرح و یا بازدهی قابل قبول آن در پی داشته باشد.