ایران در سالهای اخیر افزایش قابل ملاحظه صادرات فولاد را تجربه کرده اما اکنون با رسیدن به موعد تحریمهای ثانویه دولت دونالد ترامپ تجارت در بخش های فولاد و آلومینیوم، طلا و فلزات گرانبها، گرافیته و زغال سنگ مورد تهید قرار خواهد گرفت اما سنگ آهن در لیست محصولات تحریمی آمریکا نیست و با توجه به اینکه تقریبا کل سنگ آهن صادراتی ایران روانه چین میشود، انتظار نمیرود که در شرایط فعلی شاهد اثرگذاری خاصی از جانب تحریمهای ایالات متحده علیه صادرات صنعت سنگ آهن در ایران باشیم اما در سال های اخیر به دلیل خروج برخی معادن از مددار تولید تولید سنگ اهن در کشور کاهش یافت.
به گزارش بورس نیوز،کیوان جعفری طهرانی کارشناس صنعت فولاد با بیان اینکه ایران در هیچ یک از بخشها به جز سنگآهن کمبودی ندارد،گفت:در حال حاضر ایران کمبود 32 میلیون تنی سنگ آهن را تجربه می کند که به تبع آن شاهد کسری 6 میلیون تنی در تولید کنسانتره نیز ایجاد شده است.
وی افزود: در تولید و آهن اسفنجی نیز به ترتیب شاهد کمبود یک میلیون تنی و 8 میلیون تنی هستیم.
جعفری طهرانی در تشریح سناریوهای محتمل در صادرات فولاد ایران به شرط نبودن تحریمها نیز،گفت: براساس نسبت صادرات بر تولید ایران، صادرات 15.6 میلیون تنی در افق 1404محتمل است.
وی ادامه داد: بر اساس نسبت صادرات بر تولید جهانی نیز صادرات 11.2 میلیون تن برای ایران در این افق پیشبینی میشود.
کارشناس صنعت و فولاد و سنگ آهن با اشاره به اینکه حداکثر صادرات بهطور بالقوه 10.5میلیون برآورد میشود،گفت: اما براساس چشمانداز برنامهریزی شده و بر اساس طرح جامع فولاد، ایران باید 20میلیون تن در افق 2025صادرات داشته باشد تا شاهد مازاد عرضه در داخل کشور نباشیم.
جعفریطهرانی درخصوص تاثیر تحریمهای آمریکا بر تولید و صادرات فولاد ایران نیز تصریح کرد: تحریمهای جدید قطعا بر صادرات فولاد ایران تاثیرگذار خواهد بود اما شرکتهای فولادی و تجار به دنبال بازارهای جدید هستند.
وی افزود: اگرچه ایران در زمان برجام از تکنولوژیهای اروپایی برای تکمیل «پروژههای زنجیره ارزش فولاد» استفاده میکرد اما باتوجه به شرایط فعلی باید به ناچار به تکنولوژیهای چینی رجوع کند تا تاثیر تحریم ها در این صنعت کاهش یابد.
طهرانی خاطرنشان کرد: افزایش هزینههای حمل به دلیل نبود کشتی از مبادی یا مقاصد بنادر ایران و همچنین عدم دسترسی به کانتینر برای صادرات از گلوگاههای اصلی بازار سنگآهن و فولاد ایران در شرایط فعلی محسوب میشوند.
وی در تشریح چشمانداز تولید گندله و تقاضای کنسانتره در خاورمیانه گفت: تولید گندله ایران در سال 2017بالغ بر 48میلیون تن بود و چشمانداز 2025 آن تولید 75میلیون تن برآورد میشود.
جعفری طهرانی افزود: ایران در تولید «کنسانتره سنگآهن» تا سال 2017 به تولید 50میلیون تن رسیده که مطابق پیشبینیها این رقم در سال 2025باید به 80میلیون افزایش یابد.
وی با بیان اینکه همسایگان ایران در منطقه وضعیت ضعیفتری دارند، گفت: تولید گندله بحرین در سال گذشته میلادی 11میلیون تن از دو فاز گندلهسازی شرکت فولاد بحرین بوده است.
کارشناس صنعت فولاد و سنگ آهن خاطرنشان کرد: نام قدیم فولاد بحرین GIIC بود که در آن زمان کنسانتره از CVRD برزیل وارد میکرد ولی در حال حاضر بیشتر از CSN بهعنوان دومین تولیدکننده سنگآهن برزیل و آنگلو آمریکن بهعنوان سومین تولیدکننده سنگآهن برزیل و مقداری نیز از شیلی، سوئد و نروژ وارد میکند.
وی ادامه داد: در عمان نیز شرکت واله تولید9 میلیون تن گندله دارد که کنسانتره مورد نیاز خود را از طریق کشتیهای والهمکس 400هزار تنی از واله برزیل وارد بندر صحار میکند.
جعفری طهرانی افزود: براساس برنامه طرح جامع فولاد عمان، این کشور تا سال 2020به تولید 18میلیون تن گندله و تا سال 2030 به تولید 26میلیون تن فولاد دست خواهد یافت.
جعفری طهرانی با بیان اینکه تولید فعلی فولاد خام ایران 22میلیون تن است که برای تولید این میزان 270هزار تن فروآلیاژ مورد استفاده قرار می گیرد،ادامه داد: تولید داخلی فروآلیاژ در ایران 65هزار تن بوده و 162هزار تن نیز از هندوستان و 43هزار تن از سایر کشورها تامین میشود.
وی خاطرنشان کرد: کارشناسان حوزه سنگآهن بر این باورند تولید فولاد خام ایران در سال 2020باید به 30 تا 35میلیون تن برسد که برای این میزان تولید 437 هزار تن فروآلیاژ نیاز است.
جعفری طهرانی با اشاره به اینکه اگر هندوستان از تحریمهای آمریکا تبعیت نکند میتواند 332هزار تن فروآلیاژ به ایران صادر کند،گفت: هندوستان از سال 2013 تا ماه ژوئن 2018مجموعا 420هزار تن «فرو منگنز» به خاورمیانه و شمال آفریقا صادر کرد که سهم ایران به 220هزار تن و سهم کویت کمترین میزان و 20هزار تن بوده است.
وی با بیان اینکه بر اساس طرح جامع فولاد، ایران قصد دارد ظرفیت تولید فولاد خام خود را تا سال 2025به 55میلیون تن افزایش دهد، خاطرنشان کرد: در اینباره آنالیز زنجیره ارزش فولاد ایران اثبات کرده گلوگاه اصلی در 4 سال آینده «کمبود تولید» و «عرضه سنگآهن» خواهد بود و در صورت عدم اجرای پروژههای جدید اکتشاف، استخراج، خردایش و فرآوری هیچ شانسی برای تامین خوراک اولیه واحدها وجود ندارد، مگر آنکه برای دستیابی به اهداف چشمانداز 2025 اقدام به واردات سنگآهن و کنسانتره شود.