ایرانیان خارج از کشور چقدر سرمایه دارند؟

به گزارش بورس نیوز، حسین معیری در همایش ملی مطالعات ایرانیان دور از وطن که امروز (دوشنبه) در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد با بیان اینکه، آمار مشخصی از سرمایه ایرانیان خارج از کشور وجود ندارد، افزود: حدود 200 میلیارد دلار سرمایه ایرانیان در آمریکا، چین و برخی کشورهای اروپایی سرمایه گذاری شده است.

وی با طرح این سوال که چرا ایرانیان در داخل کشور سرمایه گذار نمی کنند، توضیح داد: اگر ایرانیان در خارج از کشور، سرمایه های خود را به سرزمین مادری بیاورند، نیازی نیست از کشورهای دیگر درخواست سرمایه گذاری کنیم.

معیری در میزگرد سیاستگذاری دایاسپورا در ایران گفت: حتی سرمایه گذاران خارجی تاکید دارند که ابتدا ایرانیان خارج از کشور در داخل کشور سرمایه گذاری و سپس آنان به سرمایه گذاری ورود کنند.

«این امر مستلزم جلب اطمینان آنان است تا بتوانند با وابستگی های فرهنگی، الگوی سرمایه گذاری برای دعوت خارجی ها در ایران باشند. با این اطمینان بخشی می توان موانع زیادی را از سر راه آنان برداشت.»

وی با بیان اینکه دایاسپورا واژه ای یونانی است که از دایا به معنی «از طریق» و «سپورا» به معنی پراکندگی تشکیل شده است، در باره رواج یافتن واژه «دایاسپورا»، یادآور شد: دایاسپورا از مهاجرت قوم یهود بعد از اشغال فلسطین رواج یافته است.

معاون سیاسی دولت دوران دفاع مقدس در مورد خوب یا بد بودن نفس مهاجرت، گفت: به محض مطرح شدن بحث مهاجرت، نخستین چیزی که به ذهن متبادر می شود، خوب یا بد بودن مهاجرت است. عده ای در مورد آن موضع می گیرند که چرا باید مهاجرت صورت گیرد اما در مقابل برخی تاکید بر خوب بودن مهاجرت دارند؛ ما هم می گوییم مهاجرت در ذات بد نیست.

معیری با بیان اینکه 30 میلیون مهاجر ایتالیایی ساکن آمریکا هستند، اظهار کرد: ایتالیایی ها حتی به آرژانتین هم مهاجرت کردند و اغلب معماری های واقع در بوینس آیرس، الهام گرفته از معماری ایتالیایی است. بنابراین، نباید در مورد مهاجرت موضع داشته باشیم.

 معیری در ادامه سخنان خود به یکی از آیات قرآن کریم در باره مهاجرت اشاره کرد و افزود: این کتاب مقدس می فرماید زمانی که فشاری بر مسلمین آمد، می توانند به جایی بروند که از زندگی بهتر برخوردار باشند.

وی در ادامه به بررسی آمار و ارقام منتشره در باره تعداد واقعی ایرانیان ساکن در خارج از کشور، پرداخت و افزود: باید واقعیتی را در مورد تعداد مهاجران ایرانی بگویم. آمار واقعی از ایرانیان خارج از کشور نداریم و نمی توان به طور قاطع اعلام کرد چه تعداد هستند.

وی با اشاره به برخی آمارها ، آن را عجیب دانست و تاکید کرد: آمار ایرانیان در خارج از کشور بین 2 تا 15 میلیون نفر در نوسان است که حاکی از فاصله زیادی بین سایر آمارها دارد؛ برخی آمارها حکایت از جمعیت دو، چهار و حتی شش میلیونی ایرانیان است.

به گفته معیری، چند بار هم در شورای عالی ایرانیان، تحقیقاتی مبنی بر گردآوری آمار ایرانیان خارج از کشور مطرح شد چرا که برای هر برنامه ریزی، نیاز به آمار است و اگر آمار دقیق نباشد، نمی توان برنامه ریزی هم کرد.

وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: از نظر سازمان ملل، مهاجرت با پناهندگی تفاوت دارد، در صورتی که در ایران این دو واژه را کنار هم به کار می بریم ، اما دو بار معنایی مختلف دارند.

معیری با طرح این سوال که چرا برای ما ایرانیان خارج از کشور مهم هستند، ادامه داد: چون هموطن ما هستند و باید ارتباط فرهنگی خود را با ایران حفظ کنند؛ ما به عنوان یک عنصر عادی به آنها نگاه نمی کنیم، حتی سرمایه آنها هم برای کشور مهم است.

وی در ادامه این میزگرد به دیگر مشکل ایرانیان خارج از کشور اشاره کرد و در مورد سربازی ایرانیان خارج از کشور، اظهار کرد: سربازی ایرانیان خارج از کشور، یکی از مشکلات وزارت امور خارجه بود.

معیری با ذکر خاطره ای در مورد مشکل سربازی مرحوم کیوان مزدا، پروفسور جراح ستون فقرات که به تازگی دارفانی را وداع گفته است، افزود: کیوان مزدا خارج از کشور به دنیا آمده بود اما نمی توانست به ایران بیاید. پدرش تعریف می کرد فرزند من همه جای جهان برای جراحی سفر می کند اما اگر به کشور خودش برود، امکان خروج از ایران را دیگر ندارد.

وی افزود : با نامه نگاری بسیار زیاد، توانستیم در آن مقطع مشکل مرحوم مزدا را برطرف کنیم.

معیری در بخش دیگری از سخنان خود در این میزگرد در مورد سخت گیری های اوایل انقلاب برای ایرانیان گفت: یکی دیگر از موانع که ایرانیان اوایل انقلاب با آن روبرو بود، سخت گیری از سوی بخشنامه های متعدد بود. در حالی که هر ایرانی می تواند خدمات کنسولی مانند گذرنامه، شناسنامه و کارت ملی دریافت کند. این مسئله هم در ارتباط ایرانیان با سفارت خانه ها برطرف شد.

معاون سیاسی دولت دوران دفاع مقدس به ارائه راه حلی برای این مسئله پرداخت و اظهار کرد: برای برداشتن موانع، باید سازوکاری در داخل کشور به فکر حذف این موانع باشد تا ایرانیان به سهولت رفت و آمد کنند. البته به آن معنا نیست که هدف، بازگرداندن ایرانیان باشد.