راهی برای دور زدن کانال سوئز برای ایران و روسیه

به گزارش بورس نیوز، رسانه‌ها گزارش می‌دهند که بزودی جلسه ای برای بحث در باره ساخت راه گذر جدید حمل و نقل که جایگزین کانال سوئز باشد تشکیل شود. ایگور شاتروف اینگونه پروژه ها را حکم زمان نامید.

به گزارش کانال تلویزیونی پرس تی وی ایران، روسیه، هند و ایران در ماه نوامبر در نشستی برای بحث در مورد راه اندازی راه آهن بین المللی شمال-جنوب شرکت خواهند کرد. اشاره شده است که مسیری با طول 7.2 هزار کیلومتر، جایگزین ارزان تر و کوتاه تر برای کانال سوئز خواهد بود. پروژه جدید شامل راه آهن و حمل و نقل آبی خواهد بود. کالا از هند به بندرعباس در ساحل خلیج فارس ارسال شده و سپس به بندر انزلی در ساحل دریای خزر منتقل خواهد شد و از آنجا از طریق دریا به آستاراخان رسانده شده، و سپس توسط راه ریلی به اروپا تحویل داده خواهد شد.

به گزارش اسپوتنیک، فرض بر این است که این راهگذر حمل و نقل، هزینه و زمان حمل و نقل کالا را 30 تا 40 درصد کاهش دهد. برای مثال، اگر این راه با کانال سوئز مقایسه شود، زمانی که برای حمل کالاها از مومبای هند به مسکو از طریق راه گذر جدید لازم باشد، 20 روز کمتر خواهد بود. حجم سالانه حمل و نقل در مسیر جدید حدود 20 تا 30 میلیون تن تخمین زده می شود.

پیشتر سورش پرابو وزیر بازرگانی و صنعت هند گفت که کشورش می خواهد هر چه زودتر از این راه گذر استفاده کند. تحویلات آزمایشی از طریق مسیر جدید در سال 2014 صورت گرفته است.

ایگور شاتروف تحلیلگر سیاسی، معاون موسسه ملی توسعه ایدئولوژی مدرن تحلیلگر سیاسی خاطر نشان کرد که هند می تواند در پر کردن راهرو های جدید حمل و نقل نقش مهمی در پر کردن راه گذر جدید حمل و نقل بازی کند.ایگور شاتروف گفت: "چنین پروژه هایی در حال حاضر جوابگوی دستور زمان هستند- بسیاری از کشورها به دنبال مسیر های جدید برای حمل و نقل کالا خود هستند. حمل کالاهای هند از طریق ایران و روسیه به اروپا به طور قابل توجهی مسیر را کوتاه می کند، قرار است که از این مسیر تا سالانه ای 30 میلیون تن کالاها تحویل داده شود. این حجم بسیار قابل توجهی است که به کشورهای ترانزیت اجازه می دهد که پول کسب کنند و هزینه های هند را کاهش دهند، که به طور فعال به بازارهای جهانی پا می گذارد.

ایگور شاتروف ادامه داد: به نظر من، در این مورد مشارکت روسیه و هند در سازمان همکاری شانگهای ، که ایران در آن کشور ناظر است، به تشدید روند مذاکرات کمک کرد. این محل خوبی برای مذاکرات و بحث ها در مورد مسائل امنیتی و همکاری‌های اقتصادی است. همه از اجرای چنین پروژه هایی نفع می برند. اما مخالفان سیاسی این پروژه نیز وجود دارند. از آنجا که ایران در این طرح به طور فعال مشغول به کار است، من فکر می کنم که ایالات متحده به هند فشار وارد خواهد آورد تا از این پروژه دست بر دارد. اما شاهد هستیم که هند سیاست خارجی چند جانبه و متنوع را دنبال می کند و احتمالا با چنین فشاری با موفقیت مقابله خواهد کرد.