آب پاکی ارز بر دستان «بهپاک» / قناعت به حداقلها
به گزارش واحد سنجش و راه حل های رفتاری در بازار (آبسیم) بورس نیوز، یکی از سرشناس های گروه غذایی، شرکت «صنعتي بهپاک» است که رقم بالای 6246 میلیارد ريالی را در 9 ماهه گذشته به ثبت رسانده و با در اختیار داشتن تکنولوژی DTDC تنها شرکتی است که ماده اولیه پروتئین گیاهی سویا را در خاورمیانه تولید می کند. اما ظاهرا از این امتیاز به نحو احسن استفاده نمی شود.
درآمد فروش در ارقام قابل قبولی قرار دارد اما بهای تمام شده به یک نابودگر بدل شده و سود حداقلی را باقی می گذارد.
تحلیل
فاصله ساختار فروش «بهپاک» در مقایسه با 8 شرکت دیگر گروه غذایی در شکل ذیل آمده
است. بر این اساس، بهای تمام شده سال به سال حجم بیشتری از فروش را در خود حل کرده
است. هر چند که در میانگین گروه نیز وضعیت به همین شکل است و اختلاف در حد یک درصد
است.
ساختار بهای تمام شده بر پایه مواد مستقیم مصرفی بنا نهاده شده؛ چرا که بخش اعظمی از مواد اولیه از منابع خارجی وارد می شود. با وجود این که نرخ ارز دولتی برای کالاهای اساسی درنظر گرفته می شود، اما باز هم این نرخ در همه ادوار رشد داشته و سبب افزایش هزینه های تولید شده است.
بنابراین، برای رهایی از این وضعیت و کاهش هزینه و ریسک تامین مواد اولیه، باید به هر نحو، به سراغ منابع داخلی برود و قراردادهای بلندمدت را در دستور کار قرار دهد.
همانطور
که در تصویر مشاهده می کنید، حاشیه سود ناخالص همیشه در رقم های نازل قرار دارد.
هر چقدر که «بهپاک» در سایر بخش های درآمدی ضعیف عمل کرده، در هزینه ها کم نیاورده و در هر دوره بر هزینه مالی افزوده است. با توجه به افزایش فروش و همچنین تمدید ضمانت نامه بانکی و LC داخلی توسط مشتریان و دریافت وجه الالتزام از آنها، این شرکت تسهیلات ريالی اخذ نموده که این موضوع باعث افزایش هزینه مالی و سایر هزینه های عملیاتی شده است.
البته این
نکته را نیز باید ذکر کرد که «بهپاک» به منظور اصلاح باف مالی و کاهش بدهی ها و
هزینه های مالی، درصدد استفاده از خطوط ارزی یوزانس و ریفاینانس و همچنین فروش
دارایی های غیرمولد از جمله زمین گرگان برآمده است.
نتیجه این گونه فعالیت حاشیه سود خالص بسیار ناچیز 3 درصدی است. «بهپاک» برای قرار گرفتن در دایره حاشیه بالاتر، باید به دنبال بازارهای خارجی نیز برود تا به این ترتیب، افزایش نرخ ارز اثرات دو سویه داشته باشد و بتواند بخشی از رشد هزینه ها را با رشد درآمدها جبران کرد. در حال حاضر صادرات جایگاهی در این شرکت ندارد و تمام محصولات در بازار داخل به فروش می رسد. بهره برداری از بنادر امیرآباد و اینچه برون به عنوان فرصت تجاری برای «بهپاک» قلمداد می شود و می تواند نسبت به توسعه فعالیت های بازرگانی و مراودات تجاری با کشورهای آسیای میانه و روسیه اقدام نماید. افزایش تنوع محصولات نیز کمک شایانی در امر توسعه صادرات و فعالیت ها خواهد کرد.
به طور کلی و خلاصه اوضاع رو به بهود ارزیابی می شود و انتظار می رود روند رو به رشد درآمدها ادامه یابد و با کاهش هزینه ها، شاهد افزایش سودآوری «بهپاک» باشیم.
