بررسی پرونده خصوصیسازی با طعم هندوانه ابوجهل؛
«مغان» مانند «بحرین» به تاراج نرفت/ کشآمدن دستهای کودک یتیم میان صرافان و ژائله
پس از کشوقوسهای فراوان مشخص شد که خریدار دوم کشتوصنعت مغان اهلیت ندارد و قرارداد فسخ خواهد شد.
به گزارش بورسنیوز واگذاری بزرگترین مجتمع کشتوصنعت خاورمیانه در زمینی به اندازه مساحت بحرین، مشتمل بر باغات میوه، مجتمع بزرگ دامپروری، کارخانه قند و کارخانه لبنیات و کارخانه فرآوری میوه، این سالها کم حاشیه نداشته و منتقدان بسیار دارد.
ناصر سراج رئیس سازمان بازرسی کشور چندی پیش در مصاحبهای در مورد واگذاری این شرکت گفته «نخستین واگذاری به دلیل عدم اهلیت خریدار و بدهی ۱۳۵۰میلیارد تومانی به سیستم بانکی انجام نشد و خریدار دوم نیز نه توان مالی و نه اهلیت کافی دارد و سازمان بازرسی کشور در حال پیگیری فسخ قرارداد است».
این در حالی است که جعفر سبحانی مشاور رئیس سازمان خصوصی سازی در گفتوگو با بورسنیوز اعلام کرده بود که از فسخ قرارداد واگذاری کشت و صنعت مغان اطلاعی ندارم,؛ بعد از واگذاری این شرکت اتفاقات خوبی در این شرکت رخ داده که افزایش راندمان تولید و بهبود وضعیت اشتغال کارگران از جمله همین اتفاقات مثبت است و دلیلی برای فسخ این قرارداد وجود ندارد.
جهت بررسی بیشتر مشکلات این واگذاری بد نیست نقبی به گذشته بزنیم.
۲۵ دی ماه ۸۹
واگذاری شرکت کشت و صنعت و دامپروری مغان به تصویب رسید.
قیمتگذاری این مجتمع
۲هزار و ۵۲۳میلیارد تومان قیمتی که در خردادماه۹۶، بر این مجتمع عظیم ثبت شد.
پس از آن در عرض یکسال ۵نوبت آگهی مزایده این غول کشت و صادرکنندگان با شرایط قیمت کل ۲هزار و ۵۲۳میلیارد و ۸۹۳ میلیون تومان (۱۰درصد نقد و مابقی اقساط ۸ساله) منتشر شد.
۲۸فروردین ماه 1397
این شرکت که بعد از 5 نوبت مزایده هنوز واگذار نشده بود، همچون کالایی بنجل به هیات واگذاری پس داده شد. در این تاریخ نرخ دلار آزاد کمتر از 5 هزار تومان بود.
دوم تیرماه 97
در حالی که نرخ ارز و تمامی دارایی های فیزیکی، آسانسوری بالا می رفت، هیات دلسوز چوب حراج به کشت و صنعت مغان زدند و ناگهان قیمت را نصف کردند! قیمت جدید هزار و 761 میلیارد تومان؛ آن هم با شرایطی که با شنیدن آن دود از کله بسیاری برخواست.
هزار میلیارد تومان نقد، مابقی بعد از 2 سال تنفس در اقساط 9 ساله (18 قسط) با نرخ بهره سالانه 10 درصد!
دوم مردادماه 97
در این تاریخ مزایده ای که کم از قرارداد ننگین ترکمانچای نداشت، برگزار شده و برادران صرافان از طریق یکی از شرکت های وابسته به فروشگاه های زنجیره ای رفاه برنده مزایده شدند.
طولی نکشید که برخی افراد خاندان صرافان به دلیل تخلف از سپردن ضمانتنامه بانکی بازداشت شدند و همزمان با اوج گرفتن نرخ ارز و آغاز نابسامانی های اقتصادی و دستگیری اخلالگران بازار ارز، خریدار جدید از پشت میله های زندان انصراف خود را اعلام کرد.
این انصراف، پرده دوم نمایش واگذاری کشت و صنعت مغان را کلید زد.
سرآغازی بر پرده دوم واگذاری
سازمان خصوصیسازی تصمیم گرفت کشت و صنعت مغان را به شرکت کننده دیگر مزایده و رقیب برادران صرافان واگذار کند.
این برنده خوشبخت کسی نبود جز «یونس ژائله» مالک برند شیرین عسل که اتفاقا تحت حمایت سفت و سخت یکی از نمایندگان مجلس هم بود! ژائله این بار با سر در خمره عسل افتاد؛ کشت و صنعت مغان با همان شرایط به وی واگذار شد؛ در حالی که قیمت املاک در همین مدت پرش خیره کننده ای داشت و ارزش روز این شرکت حدود 4 هزار میلیارد تومان برآورد می شد.
انتقادات به این واگذاری در این مرحله شدت گرفت. این انتقادات در حالی مطرح می شد که برخی شواهد حاکی از ارتباط بستگان رییس سازمان خصوصی سازی با خریدار اول این شرکت بود. کار به جایی رسید که 55 تن از اهالی بهارستان در نامه ای به قوه قضاییه درخواست تشکیل پرونده جهت بررسی این تخلف آشکار سازمان خصوصی سازی را مطرح کردند.
در این میان برخی سنگ خریدار جدید را به سینه می زدند و مدعی بودند قیمت هزار و 750 میلیارد تومانی حتی بالاتر از ارزش واقعی این شرکت هم بوده است!
حال پس از حدود 6 ماه، سازمان بازرسی کشور پا در گود گذاشته و مترصد فسخ معامله است.
اما این واگذاری سوالات جدی ایجاد کرده که حتی اندیشیدن به آن موجب حیرت می شود.
چرا باید بنام خصوصی سازی چوب حراج بر دارایی هایی بزنیم که ثمره خون دل خوردن هزاران هزار نفر از هموطنان مان است؟
این واگذاری بجز آنکه مفت فروشی سرمایه های ملی بوده و به قیمت زیرپا گذاشتن حقوق مردم، جیب یک نفر را پر می کند منافع دیگری هم دارد؟ قیمت گذاری بر اساس چه منطقی صورت گرفت؟ اگر قیمت گذاری اولیه 2 هزار و 523 میلیارد تومان بود، چطور در اوج بحران تورمی قیمت این شرکت نصف شد؟ این تخفیف را چه کسی تایید کرد؟ اقساط 9 ساله با نرخ بهره 10 درصد چه معنایی دارد؟ نرخ بهره در کشور ما 10 درصد است؟؟ نرخ تورم چطور؟؟
چرا در مزایده های سازمان خصوصی سازی همیشه فقط چند نفر محدود حضور دارند که اتفاقا یونس ژائله یکی از آنها است؟
وقتی سازمان خصوصی سازی در واگذاری شرکت های بزرگ موفق عمل نکرده، (تجربه واگذاری کشت و صنعت مغان و هپکو و نیشکر هفت تپه و... گواه این ادعا است) اصلا چه اصراری برای تکرار این روش دارد؟
اگر خریداری که اهلیت و توان مالی کافی داشته باشد وجود ندارد، بهتر نبود از خیر این مفت فروشی می گذشتیم و یا حداقل این شرکت با قیمت منطقی و واقعی در بازار سرمایه عرضه می شد؟
نظرات کاربران
اخبار مرتبط
بازخوانی پرونده دیگری از خصوصیسازی؛
دومینوی تکراری "فاهواز" برای خروج ...
در یک ماهه منتهی به ۳۱ شهریور رخ داد؛
بیش از ۷ هزار میلیارد ریال بهای تمام شده «وصنعت»
در 9 مردادماه سال جاری عرضه خواهد شد؛
تعیین زمان عرضه سهام پالایشی نفت اصفهان و تهران
بازخوانی پرونده دیگری از خصوصیسازی؛
دومینوی تکراری "فاهواز" برای خروج ...
در یک ماهه منتهی به ۳۱ شهریور رخ داد؛
بیش از ۷ هزار میلیارد ریال بهای تمام شده «وصنعت»
در 9 مردادماه سال جاری عرضه خواهد شد؛
تعیین زمان عرضه سهام پالایشی نفت اصفهان و تهران
ارسال نظر
نظرات بینندگان
مغان رو دارودسته اصلاح طلب ها عین رشت الکتریک بالا کشیدن
پاسخ
متشکریم که خوب و بیپروا اخبار را انتقال و بازگو میکنین
پاسخ
دست پی گیر کنندگان شرکت کشت صنعت مغان درد نکند
پاسخ
دستتون درد نکته که پیگیر میکنین
پاسخ
سلام مبلغ پرداختی 1000 میلیارد توماننوشته شده در بالا را را اصلاح کنید به1000میلیارد ریال چون صد میلیار تومان نقد دادن و اقساط ده ساله با دو سال تنفس خریدن.با سپاس فراوان
پاسخ
واقعا متاسف میشه آدم
پاسخ
یونس ژائله احتکار رشوه بگیر را باید به سازمان قضایی معرفی کنند مردم باید دزدان مدیرعامل شرکت شیرین عسل را بشناسند یونس ژائله دارنده هولدینگ شرکت شیرین عسل و کشت صنعت دشت مغان می باشد پرونده فساد اقای ژائله در دست بررسی هست
پاسخ
در بورس به همین قیمت عرضه کنید 50 درصد را به حقوقی ها بقیه را به مردم عادی بدهید با دو تا افزایش سرمایه نقدی در یک سال 10000 میلیارد سرمایه به آن تزریق کنید. سهامدار بلند مدتی می داند این کشت و صنعت چه گوهری است
پاسخ
چرا در بورس به مردم عرضه نمی شود؟!
پاسخ
اخبار روز
خبرنامه