به گزارش بورس نیوز محمد مشاری نوشت:
قدیمی تر ها یادشان هست.پیرمرد اخموی عصا قورت داده، کت و شلوار پوشیده نامنعطفی بود به نام بورس. پیرمرد با دنیای جدید بیگانه بود. لجباز نبود اما اعتقاد عجیبی داشت که فقط او می فهمد.می داند.تشخیص می دهد. دقیق یادم نیست ولی حداقل سه مرتبه معاملات بانک اقتصاد نوین به عنوان اولین بانک خصوصی را باطل کرد. می گفت :نمی ارزد.چون دارایی ندارد. پیرمرد اعتقاد عجیبی به شرکت های بزرگ‌داشت. بزرگ دوست داشت. می گفت فقط شرکتهای ملی حق پذیرش در بورس را دارند. پیرمرد از هیجان،از تلاطم،متنفر بود. عاشق ساختمان بود و سنگ و آجر و سیمان. بروکراسی و کاغذ بازی ناموسش بود. بزرگترین خصیصه پیرمرد «حجم مبنا» بود. هست...
دهه هشتاد اما جوانی جین پوش با تی شرت سر و کله اش پیدا شد. راحت بود و خودمانی.حرف حساب سرش می شد.نامش فرابورس شد. اولین شرکت را دو هفته ای پذیرش داد. دست شرکتهای کوچک را گرفت و راه رفتن که هیچ دویدن یادشان داد. فرابورس پیپ با بوی کاپتان بلک بود،در مقابل سیگار اوشنو ویژه بورس. سونا بخار بود ،در مقابل خزینه.ادکلن بلک افغان بود در برابر گلاب قمصر.مدرنیته بود در مقابل سنت. دامنه نوسانش از بورس بیشتر بود و از همه مهمتر این که حجم مبنا نداشت. فرابورس اما انگار دارد پیر می شود. بورس می شود.شلوار جین را درآورده،کت و شلوار پوشیده است. چند ماه قبل دامنه نوسان را در برخی از نمادها کم کرده. حجم مبنا را اضافه کرده.فرابورس فراموش کرده کرونا آمده تا پیرها را بکشد. به جوان ها کاری ندارد. فرابورس جان ما این روزها به جای اینکه پاشنه کتانی را وربکشد ،بیافتد دنبال پذیرش شرکتهایی که صبح تا شام در گوش ما می خوانند هلوش رو بدم؟لیموش رو بدم؟ و به این طریق جلوی ورود نقدینگی بیش از اندازه به برخی نمادها را بگیرد ،راه ساده تر را انتخاب کرده. کفش چرمی اش را واکس زده،نشسته در جمع پیرمردها ،حجم مبنا را پذیرش کرده و یادش رفته با آقای بازار نمی توان جنگید. سیل نقدینگی حجم مبنا را ،با خود خواهد برد. کرونا پیرها را خواهد کشت...
