"بهین یاب" سد راه توسعه اقتصادی کشور

 

 

 

به گزارش بورس نیوز،امان‌الله زمانی مدیرعامل شرکت تعاونی فولاد علویجه در خصوص جراحی در بورس‌کالا و تغییر برخی رویه‌ها در آن، اظهار کرد: جراحی و برخی تغییرات بنیادی تنها در بورس‌کالا کارساز نبوده بلکه باید تشکل‌های مربوط به کالا نیز دستخوش تغییراتی شوند تا بتوانند در مواقع حساس، اظهارنظری داشته باشند که نهاد‌های تصمیم‌گیر بر آن اعتماد کنند اما؛ زمانی‌که چنین تشکل‌هایی عملا در اقتصاد منسوخ می‌شوند، مسائلی همچون بهین‌یاب، سهمیه‌بندی و کاستی‌هایی در بازار شکل می‌گیرد که تولیدکنند ترجیح می‌دهد در بازارآزاد کالای تولیدی خود را به‌فروش برساند.

وی ادامه داد: با وزارت صمت و سندیکای لوله‌و‌پروفیل، به سمت ظرفیت‌سنجی واقعی وضعیت بالقوه کارخانه‌ها گام‌ها برداشته شده تا این روش جایگزین سایت بهین‌یاب شود و تولیدکننده و متقاضی دیگر با مشکلاتی که امروز گریبانگیر آن‌ها هست، مواجه نشوند.

زمانی با اشاره به اینکه مشکل اصلی در بازار، سهمیه‌بندی است، تاکید کرد: سهمیه‌بندی همانطور که نام آن مشخص بوده "سهمیه‌" است چراکه کارخانه مادر توانایی تولید بیشتر را نداشته و صنایع پایین‌دست باید به‌ترتیب از کارخانه بالادستی تغذیه شوند اما؛ این مشکل بدون چاره نبوده و سیاست‌گذار باید برای کارخانه بالادستی و افزایش تولید راهکاری را ارائه دهد؛ برای مثال هنگامی که در بازار با کمبود ورقی مواجه شده‌ایم که تک‌محصولی بوده و تنها فولاد مبارکه آن را تولید‌کننده و عرضه‌کننده در بورس‌کالا بوده اما؛ در مقیاس پایین‌تر نورداهواز و ... به‌عنوان تولیدکننده کوچک‌تر نیز باید به بورس‌کالا بیایند تا ابتدا عطش بازار و صنایع پایین‌دست برطرف شود و دلالان به اسم تولیدکننده واقعی محصول را به بازار آزاد نبرند و ثانیا در تفکر ارائه راهکار برای افزایش تولید و توسعه بنگاه خود باید باشند.

مدیرعامل شرکت تعاونی فولاد علویجه با اشاره به ناتوانی در انجام واردات نیز گفت: با تعرفه‌های موجود نیز نمی‌توان در راستای تامین مواداولیه مورد نیاز صنایع پایین‌دست گام برداشت و نه‌تنها اعتراض سندیکا نیز مورد قبول وزارت نیست بلکه گوش سیاست‌گذاران نیز شنوای راهکار‌های فعالان این بازار نبوده و کلا توسعه را فراموش کرده و تن به بهین‌یابی داده‌اند که کارایی چندانی ندارد.

وی افزود: بنابراین سامانه‌های نظیر بهین‌یاب اگر به‌صورت واقعی و شفاف نیز عمل کند، بیشتر سد راه توسعه اقتصادی کشور بوده تا عاملی برای پیشرفت چراکه خروجی و ورودی و حتی نحوه تصمیم‌گیری و تخصیص سهمیه‌ها در آن مشخص نیست.