روح‌اله اسلامی:
بورس، بازاری است به قصد شفافیت، کارآیی و عرضه و تقاضای منصفانه سرمایه‌ها برای دسترسی آسان سرمایه‌گذار و تولیدگران به یکدیگر.
در ایران بورس دیرهنگام فعال شده و همیشه موانع ایدئولوژیک و سیاسی مانع توسعه آن شده است. انسان‌ها ذاتا به مالکیت و افزایش سرمایه خود گرایش دارند و هر چه بازار سالم، شفاف و منصفانه‌ای فراهم باشد، می‌توانند به شرکت‌ها و نهادهای تولیدگر کشور کمک کنند.
بخش خصوصی یعنی شهروندانی که در شرکت‌ها و نهادهای اقتصادی مشغول فعالیت هستند از طریق بورس رقابت سالم و منصفانه‌ای برای جذب سرمایه و تقسیم سود انجام می‌دهند. بنابراین بورس امکان ایجاد رابطه متعادل دولت و بخش خصوصی، رهایی بخش تصدی‌گری دولت، ایجاد نهادهای حکومتی چابک و متخصص با ابزار مالیات را می‌تواند فراهم سازد. غلبه سیاست‌گذاری دولتی در بخش خصوصی، اقتصاد سیاسی کشور را وارونه و خلاف جهت همه کشورها خواهد ساخت.
شهروندانی که با انگیزه نوسان‌گیری از بانک و بازارهای دلالی و راکد ارز، طلا و زمین به سمت بورس می‌آیند، توقعات فزاینده دارند. منطق سوددهی فوری و بی‌دردسر و بی‌توجهی به منافع ملی کشور در سطح توده‌ای امری مسبوق به سابقه است. سودهای ناگهانی و سریع و توقعات فزاینده اگر در کنار عرضه بخشی از سهام شرکت‌های زیان‌ده و سربار دولت قرار گیرد، پیامدهای اقتصادی بی‌شماری دارد که یکی از آنها می‌تواند چاپ پول و ایجاد تورم بالا برای جلب رضایت عمومی باشد./ دنیای اقتصاد
