یک درصدی که هر روز آب می رود

به گزارش بورس نیوز، بعد از مدت ها کش و قوس اهالی میرداماد بالاخره تصمیم گرفتند نرخ تسعیر ارز بانک ها را کمی واقعی تر کنند. اما عجیب، واکنش سهامداران بانکی به این خبر بود. اگرچه افزایش نرخ تسعیر ارز، سودآوری حداقل ۵ بانک بزرگ بازار سرمایه را افزایش خواهد داد؛ ولی جماعت سهامدار صاعقه زده، آنقدر درد کشیده که بی حس شده و به هیچ اتفاق مثبتی واکنش نشان نمی دهد.

۱ درصد صندوق توسعه ملی آب رفت

سهامداران ماه هاست که چشم انتظار ۱ درصد منابع صندوق توسعه ملی هستند و فعلا فقط وعده و وعید نصیب شان شده. اما نکته نگران کننده اینجاست که به نظر می رسد هم منابع صندوق نسبت به زمان تصویب مصوبه تخصیص ۱ درصد به بازار سرمایه کمتر شده و هم با کاهش نرخ ارز، مبلغ ریالی آن ۱ درصد کاهش پیدا می کند و با این حساب ۱ درصد بازار سرمایه روی یخی نوشته شده که هر روز آب می رود. البته اهالی ملاصدرا هم اعلام کرده اند مقصران واریز نشدن منابع به دادگاه می روند! حالا باید دید این بار متولیان بازار سرمایه، توان دفاع از حق و حقوق سهامداران را دارند یا نه.

سهام عدالت و بی عدالتی ها

سهام عدالت قرار بود جیب دهک های پایین درآمدی را پر کند؛ اما انگار بعضی اهالی پاستور و حقوقی های بازار برایش دندان تیز کرده اند. در ماجرای انتخابات اعضای هیات مدیره شرکت های سهام عدالت استانی، آنقدر حاشیه و حرف و داستان زیاد شده که معلوم نیست حق با کیست و چه کسی درست می گوید! بعضی از آنها که سال گذشته بارشان را از نوسان بورس بستند، حالا دنبال نوسان گیری و چنبره بر سرمایه های مردم هستند. اهالی بهارستان هم گویا سفت و سخت مقابل برگزاری انتخابات نمایشی و بودار ایستاده اند و گفته اند تا مستاجران پاستور تخلیه نکنند، خبری از انتخابات هیات مدیره ها نیست.

کتابدار جای فولادساز

این روزها بزرگترین فولادساز کشور هم آماج شایعات و خبرهای عجیب و غریب قرار گرفته است. از یک سو برخی کم آبی را پیراهن عثمان کرده و فریاد می زنند تولیدات این غول فولادی نصف می شود و از سوی دیگر زمزمه هایی از تغییرات مدیریتی در این شرکت مطرح شده! سخنگوی راه پله ها خبر آورده که اهالی سمیه اعتقادی به رزومه مرتبط برای مدیران ندارند و تاس می اندازند و مدیر تعیین می کنند! حالا اگر مدیر این فولادی برود، یکی از مدیران با سابقه که سال ها در حوزه کتابداری و سال ها هم در حوزه دخانیات تجربه داشته جایگزین خواهد شد! وای به صنعتی که از خودی بیش از دشمن بکشد...

از خودکفایی، فقط پُزش را بلدند

از یک طرف شعار خودکفایی می دهیم و به منابع معدنی و نفتی مان می نازیم و هزاران نیروی بیکار هم داریم که به لطف تلاش آقایان بابت افت ارزش پول ملی، اتفاقا جزو ارزان ترین کارگران دنیا هستند؛ از طرف دیگر آمار واردات گمرک را که نگاه می کنیم، جای بعضی آقایون، ما خجالت می کشیم! فقط ۴۱۱ تن سوزن وارد کرده اید؟ حجم واردات تراش و سنجاق قفلی و... هم که خجالت اور است. چطور توان ساخت تجهیزات پیشرفته نظامی را داریم، ولی برای تامین سوزن و سنگ پا و سنجاق قفلی و مداد تراش به واردات وابسته ایم؟ فکر نمی کنید پای منافع سلاطینی در میان است؟

دلواپسی تا لب گور

بعضی آقایون دلواپس هستند مبادا شهرها دست مافیا بیفتند؛ بنابراین گفته اند تا جان در بدن داریم، به خاطر مردم، سنگرمان(منظورشان صندلی مدیریت است) را ترک نمی کنیم! بعد خبر رسیده همین دلواپسان از جیب ملت، پاداش ۳۱ میلیارد تومانی داده اند! خدا را شاکریم که چنین دلسوزانی داریم.