باران نمک گندیده از آسمان بورس

به گزارش بورس نیوز، امروز چند نماد کوچک بازار بدون دامنه نوسان بازگشایی شد و چنان سقوط آزادی تجربه کرد که سهامداران را برق ۳ فاز گرفت! اما عجیب این بود که برخی اساتید بازار که سال قبل سیگنال خرید سهم می دادند، به ناراحتی سهامداران زیان دیده پوزخند زدند و فرمودند باید آنقدر بریزد، تا جذاب شود و بخریم! وای به حال مردمی که پول شان جیب عده ای را پر کرد و حالا مقصر تمام بلایای زمینی و آسمانی هستند. فقط در یک فقره بازگشایی های امروز با ۱ میلیارد تومان معامله، ارزش بازار یک شرکت را ۵۲۰ میلیارد تومان پایین کشیدند! همین مثال شاید دلیل برخی اصرارها به حذف دامنه نوسان را توجیه کند...

عجیب تر از آن هم البته هست! همین شرکتی که امروز ۵۲ درصد ریخت و به اعتقاد برخی اساتید هنوز حباب دارد، محصولی تولید می کند که قرار است بعد ماه رمضان، قیمتش ۲ برابر شود! خدا می داند کارشناسانی که با وجود ریزش ۷۰ ، ۸۰ درصدی قیمت سهم ها هنوز از حباب سخن می گویند، پارسال کجا بودند؟

سهامداران همیشه مقصر

قیمت تمام سهم های بورس تهران ۴۰ تا ۸۰ درصد ریخته و بعد از این ریزش اگر بگوئیم انتظار حمایت از بازار می رود، صدها دشمن قسم خورده علتش را نادانی سهامدار خرد مطرح می کنند و می گویند سرمایه گذاران باید مسوولیت اشتباهشان را بپذیرند و جور زیان شان را ۸۵ میلیون نفر به دوش نکشند(مثلا انگار سهامداران با تصمیم خودشان بلیط بخت ازمایی خریده بودند، نه سهام؛ کسی هم بفرما نزده) اما همین دوستان وقتی بازار مسکن که جهش های قیمتش کمر مردم را خم کرده، کمی رکودی می شود، نسخه تجویز می کنند که دولت وام بدهد تا بازار مسکن دوباره رونق بگیرد! باز هم وای به حال ۵۰ میلیون سهامدارانی که به اندازه چند دلال دانه درشت و با نفوذ و صاحب رسانه مسکن هم ارزش و اعتبار ندارند!

کوهی از نمک گندیده 

هر زمان اسم خصوصی سازی مطرح شود، یادمان می افتد که بیت المال را مفت مفت پیشکش از ما بهتران کردند و نامش را خصوصی سازی نهادند! حالا بعد از آنکه چند مدیر مرتبط به این کار را به دستگاه قضا سپردند، خبر رسیده که پای یکی از اهالی پاستور هم در این فساد وسط بوده! آقایون دور هم جمع شده و مافیایی تشکیل داده بودند که بعد از فساد آشکار در پرونده های خصوصی سازی، از نفوذشان استفاده کرده و اجازه ارجاع پرونده ها به هیات داوری را هم نمی دادند. قدیم ها می گفتند وای به روزی که بگندد نمک؛ اما چه کنیم که امروز کوهی از نمک گندیده بر دوش مان سنگینی می کند.