کُشتی ناجوانمردانه در زمین خصوصی سازی

به گزارش بورس نیوز بازار سرمایه امروز هم رخت سرخ به تن کرد و ۱۰ هزار پله به پایین سُر خورد تا نشان دهد عزم صعود ندارد. کرختی بازار سرمایه از نظر فعالان این بازار چند دلیل مهم دارد. اولین دلیل، ترسی است که به خاطر نرخ بهره به دل سرمایه گذاران افتاده است. با وجود آن که رئیس میرداماد از جنس همین بازار است، اما هنوز هم بعضی‌ها نگران این هستند که مبادا با افزایش نرخ بهره بانکی، بازار سرمایه از جذابیت بیفتد. این درحالی است که بررسی‌ها نشان می‌دهد نرخ بهره بین بانکی که اوایل مرداد ماه ۱۸.۱۷ درصد بوده این روزها به ۱۹.۴۷ رسیده است. دومین دلیل هم این است که خیلی از فعالان این بازار منتظر این هستند که تحقیق و تفحص اهالی بهارستان از ملاصدرا به سرانجام برسد و ببینند آیا قرار است کت مدیریت بر تن فرد دیگری بنشیند یا نه. بحث تغییر مدیریت در ملاصدرا این روزها جدی تر از هر زمان دیگری مطرح است و احتمال اینکه دوستان در باب همایون بخواهند فردی را روی صندلی مدیریت ملاصدرا بنشانند که نان و نمک خودشان را خورده باشد، خیلی قوی است. شما هم اگر خیلی احساس بیکاری کردید، کمی بررسی کنید ببینید کدام یک از دانش‌آموختگان امام صادق این روزها سمت نگرفته، شاید جایگزین رئیس ملاصدرا پیدا شود!

کُشتی ناجوانمردانه در زمین خصوصی سازی 

اسم خصوصی‌سازی به فساد گره خورده. چند سال پیش چند غول بزرگ صنعت شوینده و غذایی و روغنی به فردی واگذار شد که هرگز نفهمیدیم دلیل این واگذاری چه بوده است. جناب به اصطلاح مدیر هم بعد از تحویل این کارخانه ها، آنها را طوری زمین زد که تا همیشه زمین‌گیر خواهند ماند. رئیس پاستور قبل از انتخابات، وعده هایی در مورد حمایت از راه اندازی دوباره تولید در شرکت های این چنینی داده بود و گویا به همین خاطر هم سفری به همدان داشته و از یکی از کارخانه های واگذار شده به این به اصطلاح مدیر، بازدید کرده و مهلت یک ماهه برای رونق تولید در این مجموعه تعیین کرده است! اما این به اصطلاح مدیر که معلوم نیست پشتش به کجا گرم است، همه چیز را به ریشخند گرفته و انگار نه انگار که مهلتی برای رونق تولید تعیین شده است. نتیجه این واگذاری، نابودی چندین کارخانه بزرگ و اسم و رسم دار قدیمی است.‌کارخانه هایی که زمانی نه فقط نیازهای بازار داخلی را تامین می‌کردند که دستی هم در صادرات داشتند و آن سوی مرزها هم برند شناخته شده ای بودند؛ اما این روزها جناب به اصطلاح مدیر، یکی پس از دیگری دارایی‌های این کارخانه‌ها را به نام شرکت متعلق به خود می کند! با وجود آن که کارخانه‌های واگذار شده به ایشان، در بازار سرمایه حضور دارند؛ اما به اصطلاح مدیر حتی زحمت انتشار صورت مالی هم به خود نمی دهد! این جناب خودمختار، که نه برای اهالی پاستور تره خورد میکند و نه برای اهالی ملاصدرا، ظاهراً چیز زیادی از دارایی‌های کارخانه‌ها به جای نگذاشته و افسوس که تاراج منابع سهامداران برای هیچکس اهمیتی ندارد. شاید هم دارد، ولی زورشان نمی رسد!

ماتمی برای بی گازی در سیاه زمستان

مجموعه های تولیدی بزرگ از جمله فولادی‌ها و سیمانی ها و خیلی از شرکت‌هایی که برای تولیدشان به گاز یا برق وابستگی دارند، این روزها کاسه چه کنم به دست گرفته‌اند که زمستان نزدیک است و دوباره سر سیاه زمستان، گازشان قطع خواهد شد و باید تولید را بخوابانند! خیلی دور نیست که شاهد باشیم دوباره قیمت کالاها در بازار سر به فلک بکشد و همه گرانی ها به قطعی گاز گره بخورد. کاش بعضی از آقایان به جای این همه شعارهای زیبا، فکری به حال گاز واحدهای تولید می کردند. حیف است در مملکتی که روی چاه گاز خوابیده؛ سر سیاه زمستان ماتم بی گازی بگیری...