تفاوت اجرای بسته مقابل با تحریم روسیه و ایران
به گزارش بورس نیوز، روسیه از روز پنجم اسفند که به اوکراین حمله کرد از سوی ایالات‌متحده و متحدان اروپایی‌اش هدف ۲۷۷۸ تحریم جدید قرار گرفت که شمار تحریم‌های آن را به بیش از ۵۵۳۰ مورد رساند.
با این تحریم‌های جدید، روسیه از ایران که هدف ۳۶۱۶ تحریم قرارگرفته بود، پیشی گرفت.
روسیه در مقابله با تحریم‌ها ۱۳ اقدام در پیش‌گرفت
- اعمال محدودیت برای کاهش پرداخت نقدی ارزی
- محدودسازی انتقال ارز برای اتباع روس و غیر روس
- ممنوعیت انتقال ارز توسط اتباع کشورهای متخاصم (43کشور)
- ممنوعیت خریدوفروش نقدی ارز در خارج از سیستم بانکی
- بازخرید اوراق قرضه ارزی با صدور با صدور گواهی سپرده مدت‌دار با نرخ ویژه
- مکلف کردن خریداران برخی کالاهای روسی (علاوه برگاز) به پرداخت بهای کالا به روبل
- مداخله در بازار برای کاهش نرخ ارز
- الزام صادرکنندگان به بازگشت حداقل 80% ارز حاصل از صادرات به سیستم بانکی
- اعمال محدودیت واردات کالا از کشورهای متخاصم
- ثابت کردن نرخ تبدیل روبل به طلا
- افزایش نرخ سود بانکی
- تسهیل تبادل ارزهای خارجی از طریق بورس ارزی
- تعطیل کردن بازار سرمایه و ممنوعیت فروش سهام توسط شرکت‌ها و اتباع خارجی."
و اما در ایران
نکته اینجاست که کشور ما هم در زمان تحریم‌ها اقداماتی برای مقابله با تحریم در نظر گرفت که بسیاری از آن‌ها مشابه اقداماتی بود که روسیه هم به کار گرفته است، اما سوال اینجاست که چرا اقدامات انجام‌شده در ایران برای مقابله با تحریم‌ها در مقایسه با روسیه، اثربخشی لازم را نداشت.
یکی از دلایل ضعف اثربخشی اقدامات ایران در مقابله با تحریم این بود که کشور ما طی ۴۰ سال گذشته به‌نوعی درگیر تحریم‌ها بوده و از سال ۲۰۰۷ نیز به بهانه جلوگیری از تولید سلاح هسته‌ای، مشمول سختگیرانه‌ترین تحریم‌ها شده است.
نکته دیگر، اتخاذ برخی تصمیمات غیرکارشناسی بوده که سودمندی سایر اقدامات را هم تحت تأثیر قرار داده است؛ به‌عنوان‌مثال، سیاست تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی، ازجمله سیاست‌های نادرستی بود که در این سال‌ها، رانتی عظیم ایجاد کرد و بخشی از منابع ارزی کشور را به باد داد.
خروج ارز از کشور هم نیز فقط روی کاغذ قابلیت اجرا داشت چراکه در عمل، تنها در ۶ ماهه نخست ۱۴۰۰ حدود ۶ میلیارد دلار خروج سرمایه از کشور به ثبت رسید!
چالش بعدی، رفتار دوگانه بعضی دولتمردان و سیاست‌گذاران در کشور است.
در شرایطی که تأکید بسیاری بر روی اقتصاد مقاومتی شده، هر از چند گاهی اخباری مبنی بر ولخرجی‌های لاکچری توسط آقازاده‌های وابسته به دولتمردان و سیاست‌گذاران و حتی برخی نمایندگان مجلس می‌شنویم و به نظر می‌رسد هر آنچه به‌واسطه اقدامات ضد تحریمی نصیبمان شده، به سبب عدم برخورد قانونی با خواص، ازدست‌رفته است.
درنهایت مشکل دیگری که به نظر می‌رسد موجب شده اقدامات ضد تحریمی ایران به‌اندازه کافی اثربخشی نداشته باشد، اصرار بر داخلی سازی برخی محصولات در کشور ما بوده که به‌جای آنکه منجر به خودکفایی در تولید شود، منابع ارزی کشور را بر باد داده و جیب عده‌ای به‌ظاهر تولیدکننده و واردکننده و در حقیقت سو استفاده گر را پرکرده است!
