واقعیت واگذاری زمین های کشاورزی ونزوئلا به ایران چیست؟
بورس نیوز:
اخیرا خبری مبنی بر در اختیار قرار گرفتن یک میلیون هکتار از زمین های کشاورزی ونزوئلا به ایران مخابره شده است. آنطور که در خبرها آمده است ، ظاهرا این زمین ها برای کشت ذرت و سویا با هدف کشت فراسرزمینی در اختیار ایران قرار داده شده اند. در این شرایط برخی خبرهای دیگر حاکی از آن است که ، انجمن مدنی مدافعان مردمی جمهوری جدید ونزوئلا (DPR) به همراه برخی از نمایندگان بازنشستگان نیروهای مسلح ونزوئلا با ارسال یادداشتی به ویلیام ساآب، دادستان کل این کشور خواستار محاکمه قضایی نیکلاس مادورو رئیس جمهور به خاطر امضای سندی بیست ساله برای اعطای یک میلیون هکتار از زمین های زراعی ونزوئلا به ایران شد.
در یادداشت ارسالی امضا شده از سوی چند تن از وکلای انجمن مذبور و تعدادی از نظامیان سابق چنین آمده است که نیکلاس مادورو بدون هیچگونه مشورتی سند همکاری ۲۰ ساله را با ایران برای اعطای یک میلیون هکتار زمین تحت اجاره را امضا نموده است و بر پایه مواد ۲۶، ۲۶۷ و ۲۶۸ قانون آئین دادرسی عمومی کیفری و همچنین مواد ۵۹ و ۶۴ قانون مبارزه با فساد اداری، اقدام رئیس جمهور ونزوئلا اقدامی مجرمانه علیه تمامیت سرزمینی ونزوئلا و ناقض حاکمیت ملی آن و اصل ۱۳ قانون اساسی مصوب سال ۱۹۹۹ و همچنین جدی ترین نمونه خیانت به وطن می باشد.
کاسترو سوتلدو، وزیر کشاورزی ونزوئلا موضوع مطرح شده در رسانه ها مبنی بر واگذاری یک میلیون زمین زراعی از سوی ونزوئلا به ایران را تکذیب نمود.
وی با اعلام موضع رسمی دولت ونزوئلا در این خصوص، تصریح ساخت که در روند بین المللی سازی کشاورزی، پیگیری و تلاش در راستای جذب سرمایه گذاری خارجی و نیل به صادرات صورت می پذیرد و باور مردم مبنی بر اهدای زمین از سوی دولت ونزوئلا به سایر کشورها درست نیست.
وی با اعلام بازید از کشورهای دوست در راستای تحقق تولید با بهره گیری از نیروی کار داخلی، خاطر نشان ساخت که ونزوئلا به دنبال جذب سرمایه گذاری خارجی برای تولید در راستای افزایش توان تولیدی و اختصاص بخشی از تولیدات به بازار داخلی و بخشی دیگر به صادرات است.
به نظر می رسد، واگذاری زمین ها به ایران در دستور کار سران ونزوئلا قرار دارد و این موضوع انجام شده است ؛ اما گروه غربگرای ونزوئلا سعی در مقابله با این موضوع دارد. باید توجه کرد در شرایط تحریمی ، که فضای صادرات نفت ایران بیش از پیش دشوار شده است ، سیاست تهاتر محصولات کشاورزی مهمی همچون سویا و ذرت و معاوضه آنها با نفت می تواند راهگشای خوبی برای هر دو کشور باشد.