چگونه تنش‌ها در دریای سرخ بر اقتصاد جهانی تأثیر می‌گذارد؟

به گزارش بورس نیوز به نقل از visualcapitalist؛ شبه‌نظامیان حوثی در یمن از هفتم اکتبر کشتی‌های باری تجاری در دریای سرخ را هدف قرار داده و موجب اختلال در تجارت دریایی شده است.

این گروه از هواپیما‌های بدون سرنشین برای حمله به کشتی‌هایی استفاده می‌کند که به اعتقاد و گفته این گروه در حال تحویل کالا به اسرائیل هستند این دست اقدامات در نهایت منجر به‌اجبار کشتی‌های حمل‌ونقل اقیانوسی مانند MSC و Hapag-Lloyd به لغو و انحراف مسیر‌هایی که در اصل از دریای سرخ عبور می‌کردند.

این حملات در تنگه حیاتی باب المندب رخ می‌دهد که دریای سرخ را به دریای عرب متصل می‌کند و ازیک‌طرف با یمن و از طرف دیگر با جیبوتی و اریتره هم مرز است.

حوثی ها،کنترل بخش‌های بزرگی از این کشور از جمله صنعا پایتخت و بندر کلیدی دریای سرخ به نام الحدیده را در سال ۲۰۱۴ از دولت سنی مورد حمایت عربستان سعودی گرفتند.

آخرین حملات آن‌ها شرکت‌های کشتیرانی را وادار به اجتناب از دریای سرخ می‌کند و در عوض از دسترسی به کانال سوئز که نزدیک به ۱۲ درصد تجارت دریایی جهانی از آن عبور می‌کند، جلوگیری می‌کند.

حملات حوثی‌ها در دریای سرخ چه معنایی برای اقتصاد بین‌الملل دارد؟

اقتصاد جهان در حال حاضر دو سال دشوار را پشت سر گذاشته است و تورم باعث بروز بحران هزینه زندگی در بسیاری از کشور‌ها شده است.

اکنون، کشتی‌های منحرف شده از کانال سوئز مجبور خواهند شد تا دماغه امید نیک (Cape of Good Hope) را دور بزنند، درست مانند تجارت قبل از وجود کانال سوئز.
(دماغه امید نیک یک کوهستان سنگی در ساحل اقیانوس اطلس شبه‌جزیره کیپ در آفریقا جنوبی است)

قیمت نفت برنت در هفته گذشته ۸ درصد افزایش‌یافته است

این سفر طولانی‌تر هزینه‌های سوخت را افزایش می‌دهد، بهره‌وری حمل‌ونقل را کاهش می‌دهد و می‌تواند قیمت کالا‌های وارداتی را که شامل محموله‌های مهم غلات از آسیا و نفت از خاورمیانه است، افزایش دهد.

در همین حال، اپراتور‌های کانال پاناما، یکی دیگر از خطوط اصلی کشتیرانی، به دلیل خشکسالی طولانی‌مدت در این کشور و همچنین اختلال در کشتیرانی جهانی، مجبور به کاهش ترافیک در این گذرگاه شده‌اند.

در واکنش به حملات حوثی ها، آمریکا اخیراً یک ائتلاف دفاعی متشکل از ۹ کشور دیگر را اعلام کرده است که برای تقویت امنیت در منطقه با یکدیگر همکاری خواهند کرد.
در ادامه به نقل از teccontainersolutions به شلوغ‌ترین مسیر‌های حمل‌ونقل در جهان اشاره و به اهمیت آن خواهیم پرداخت.

حمل‌ونقل کانتینری ستون فقرات تجارت جهانی است که مسئولیت حمل‌ونقل اکثر کالا‌ها و مواد خام بین کشور‌ها را بر عهده دارد. مسیر‌های حمل‌ونقل نقش مهمی در این فرایند دارند و شریان‌هایی را فراهم می‌کنند که مراکز تولیدی، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان را به هم متصل می‌کنند.
کانال انگلیسی شلوغ‌ترین مسیر کشتیرانی در جهان است که روزانه بیش از ۴۰۰ کشتی ترانزیت می‌کند. این کانال دریای شمال و اقیانوس اطلس را به هم متصل می‌کند و یک پیوند حیاتی بین بریتانیا و اروپا ایجاد می‌کند. این یک مسیر تجاری ضروری برای کالا‌هایی مانند غذا، سوخت و محصولات تولیدی است، با بیش از ۱۶ میلیون مسافر و ۵ میلیون کامیون هر سال از طریق این کانال تردد می‌کنند.
تنگه مالاکا، واقع‌بین اندونزی، مالزی و سنگاپور، دومین خط کشتیرانی پرتردد در جهان است، با بیش از ۸۴۰۰۰ ترانزیت کشتی در سال ۲۰۲۰. این مسیر آبی به طول ۵۵۰ مایل، مسیر اصلی تجاری بین آسیا و اروپا است. با کالا‌هایی از چین، ژاپن، کره جنوبی و سایر کشور‌های آسیایی که به خاورمیانه و اروپا می‌روند. این تنگه همچنین یک مجرای اصلی برای حمل‌ونقل نفت است، با تانکر‌هایی که نفت خام را از خاورمیانه به آسیا و فراتر از آن حمل می‌کنند.
تنگه هرمز که بین ایران و عمان قرار دارد، یکی از مهم‌ترین تنگه‌های نفتی جهان است. این مسیر اصلی تجارت دریایی نفت خاورمیانه است و روزانه بیش از ۲۱ میلیون بشکه نفت از این تنگه عبور می‌کند. در سال ۲۰۲۰، این تنگه شاهد بیش از ۲۰۰۰۰ ترانزیت کشتی بود که آن را به سومین مسیر شلوغ کشتیرانی در جهان تبدیل کرد.

کانال سوئز که دریای مدیترانه و دریای سرخ را به هم متصل می‌کند، چهارمین خط کشتیرانی پرتردد در جهان است، با بیش از ۱۸۰۰۰ ترانزیت کشتی در سال ۲۰۲۰. این یک مسیر تجاری حیاتی برای کالا‌هایی است که بین اروپا و آسیا در حال تردد هستند و در مقایسه با چندین هفته سفر را کوتاه می‌کند. به مسیر جایگزین در اطراف نوک جنوبی آفریقا. این کانال همچنین یک مسیر کلیدی برای نفتکش‌های حامل نفت خام از خاورمیانه به اروپا است.
کانال پاناما که اقیانوس آرام و اطلس را به هم متصل می‌کند، پنجمین مسیر شلوغ کشتیرانی در جهان است که در سال ۲۰۲۰ بیش از ۱۴۰۰۰ کشتی ترانزیت می‌کند. این کانال یک مسیر تجاری مهم برای کالا‌هایی است که بین سواحل شرقی و غربی قاره آمریکا حرکت می‌کنند. این همچنین یک مسیر حیاتی برای کشتی‌های کانتینری است که از ساحل شرقی ایالات متحده به سمت آسیا می‌روند، زیرا در مقایسه با دنبال کردن مسیر در نوک جنوبی آمریکای جنوبی، سفر بسیار کوتاه‌تری را ارائه می‌دهد.

پایان مطلب