به گزارش بورس‌نیوز، در روزهای اخیر، نام علی لاریجانی بیش از همه به عنوان گزینه احتمالی اجماع جریان اصلاحات به گوش می‌خورد؛ تا جایی که امروز یکی از خبرگزاری‌ها از تصمیم قطعی وی برای ثبت نام در چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری خبر داد.
برخی احزاب اصلاح‌طلب مثل اعتدال‌و‌توسعه و سازندگی نیز از رایزنی با لاریجانی خبر داده‌اند.
با این حال گویا لاریجانی علیرغم عزم شخصی برای نامزدی، نسبت به حمایت جریان‌های سیاسی از خود دچار تردید است و به همین دلیل اعلام نامزدی خود را به تعویق انداخته است.
همانگونه که عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب مدعی شده که این جریان از وی حمایت نمی‌کند.
چالش دیگری که برخی کارشناسان درباره لاریجانی مطرح می‌کنند، رد صلاحیت وی در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته است، اما با توجه به واکنش مقام معظم رهبری پس از احراز صلاحیت‌ها مبنی بر لزوم دلجویی از وی، به احتمال زیاد در صورت ثبت نام لاریجانی در این دوره، مشکلی برای تایید صلاحیتش وجود نخواهد داشت.
اما چالش اصلی لاریجانی، ورای تمام مسائل حزبی، در کسب اعتماد عمومی مردم است. چرا که ابهامات و شکاف‌هایی درباره عملکرد خانواده لاریجانی در افکار عمومی وجود دارد، که در صورت ورود وی به کارزار انتخابات، تبدیل به گسل‌های عمیقی خواهد شد و این، کار لاریجانی را برای کسب آرای مستقیم مردمی، بیش از پیش، دشوار خواهد ساخت.
از لاریجانی که بگذریم، این روزها بسیاری از محمد جواد ظریف به عنوان گزینه قابل تامل برای کسب سبد رای اصلاحات سخن می‌گویند و بر محبوبیت وی در برخی از طبقات اجتماعی تاکید می‌کنند.
خود ظریف اما تا این لحظه هیچ واکنشی درباره احتمال ورود یا عدم ورودش به انتخابات نداشته است که نشان از تردید وی برای تصمیم‌گیری دارد.
در حالی که وجود برخی مسائل مناقشه برانگیز دوران وزارت وی و نیز حواشی پس از انتشار صوت مصاحبه وی درباره شهید سلیمانی و نیز اظهار نظرهای دیگر ظریف در کلاب‌هاوس، احتمال تایید صلاحیت او را بسیار کم‌رنگ کرده است.
نکته‌ای که خود ظریف، بیش از دیگران به آن آگاه است و همین، ورودش به رقابت‌های انتخاباتی را بیش از تمامی گزینه‌های مطرح این جریان، با ریسک بالا همراه کرده است.
برخی دیگر از احزاب اصلاح طلب نیز از وجود گزینه های دیگری همچون مسعود پزشکیان، اسحاق جهانگیری، محمدرضا عارف و عبدالناصر همتی خبر داده اند.
در این میان، مسعود پزشکیان تنها کسی است که تا این لحظه از تصمیم قطعی خود برای ثبت نام در انتخابات خبر داده و گفته که در شرایطی که این تصور در سطح داخلی و بین‌المللی در مورد ایران وجود دارد که مردم با صندوق‌ها قهر هستند، قصدش از شرکت در انتخابات، افزایش مشارکت مردمی پای صندوق‌های رای است.
محمدرضا عارف اما با تاکید بر لزوم وفاق و اجماع نخبگانی در جریان اصلاحات، اینگونه می‌نماید که تصمیمی برای ورود به انتخابات ندارد. به نظر می‌رسد که پس از تجربه ناموفقش در انتخابات سال ۹۲ و نیز عدم اجماع حامیان حزبی اش برای ریاست وی در مجلس دهم، دیگر امیدی به پیروزی در انتخابات ندارد.
در مورد جهانگیری و همتی هنوز خبر قطعی منتشر نشده است اما با توجه به اظهار نظرهای پررنگ چندماهه اخیر همتی در فضای مجازی، احتمال تلاش وی برای حضور در انتخابات، بیش از پیش شده است.
در این میان اما اظهار نظر عجیب عباس سلیمی نمین، فعال سیاسی اصولگرا مبنی بر اینکه مشکلی برای تایید صلاحیت و حضور لاریجانی، جهانگیری و همتی در انتخابات وجود ندارد، بسیار قابل تامل و گویای آن است که این بار قرار است اصلاح‌طلبان، سهم بیشتری از میدان رقابت را دارا باشند.
از اینها که بگذریم، علی شمخانی نیز گزینه دیگر نزدیک به جریان اصلاحات است که از همان ابتدا زمزمه‌هایی مبنی بر ورودش به انتخابات شنیده می‌شد که تا امروز نیز ادامه دارد.
شمخانی اما علیرغم چالش اجماع حزبی، با مشکلاتی از جمله، دارابودن سابقه نظامی و نیز پرونده های مالی خانواده‌اش روبروست که امیدواری اصلاح‌طلبان به پیروزی‌اش را کم‌رنگ می‌کند
