پاک همچنان زیان ده باقی مانده است
بورس نیوز:
گزارش‌های ۹ ماهه شرکت‌ها در حال انتشار است و غپاک هم گزارش ۹ ماهه خود را در کدال منتشر کرده است. گزارشی که چندان سهامداران این شرکت را امیدوار نمیکند و حتی باعث دور شدن سایر سرمایه گذاران از این شرکت می‌گردد.
درآمد‌های شرکت ۱۰ درصد کاهش داشته است، هزینه‌های فروش و اداری و عمومی ۲۲۴ درصد افزایش داشته است، سایر هزینه ۱۶۶۵۲ درصد افزایش داشته است و در نهایت تمام اینها روی هم باعث تبدیل شدن سود ۱۱۰ میلیارد تومانی مدت مشابه در سال گذشته به زیان ۶۰۰ میلیون تومانی در ۹ ماهه سال جاری شده است.
شرکت عملا با کاهش تولید و فروش رو‌به‌رو شده است و این امر بزرگترین عامل این رخداد است. افزایش قیمت لبنیات، تورم، افزایش قیمت مواد اولیه و کاهش قدرت خرید مردم را می‌توان از اصلیترین دلایل این اتفاق برشمرد.
برای دقیقتر متوجه شدن از اینکه در شرکت چه می‌گذرد به سراغ میزان تولید و فروش و مبلغ فروش (درآمد) شرکت در ۹ ماهه نخست ۴ سال اخیر رفتیم. در واقع از گزارش‌های ۹ ماهه ۴ سال اخیر و یادداشت‌های تفسیری داده های تولید و فروش و درآمد را استخراج کردیم و به جدول زیر رسیدیم :
همانطور که مشخص است میزان تولید شرکت که در سال ۱۴۰۲ روند صعودی داشت و به ۱۰۵ هزار تن رسیده بود طی یک افت شدید به ۸۷ هزار تن رسیده است، یعنی کمتر از سال ۱۴۰۰، در فروش نیز شرایط مشابه است، شرکت در نه ماهه سال ۱۴۰۲ فروش ۱۲۳ هزار تی داشت که به ۸۳ هزار تن تقلیل یافته است. نهایتا این امر باعث شده است که درآمد شرکت هم از ۳.۹ همت به ۳.۵ همت کاهش یابد. یعنی به ترتیب تولید، فروش و درآمد شرکت در ۹ ماهه ۱۴۰۳ نسبت به ۱۴۰۲ کاهش ۱۸، ۳۳ و ۱۰ درصدی داشته است.
اگر سری به گزارشات تفکیکی فصلی شرکت از بهار ۱۴۰۰ تا الان هم بزنیم به جدول زیر خواهیم رسید:
همان طور که مشخص است شرکت از زمستان سال گذشته در یک سراشیبی افتاده است و سود عملیاتی و سود خالص آن از زمستان گذشته به زیان تبدیل شده است. در پاییز ۱۴۰۳ کمی از افت‌ها را جبران کرده است و بهتر از ۳ فصل قبل عمل کرده است و حاشیه سود آن هم مثبت شده است، اما این میزان رشد کفایت نمیکند و هم چنان غپاک برای سرمایه گذاران جذاب نیست. شاید اگر در زمستان اوضاع رو به بهبود بیشتری برود و شرکت بهتر از پاییز عمل کند، کمی نگاه‌ها را به خود معطوف کند.
از آنجا که زیان شرکت عدد بزرگی نیست، امکان رسیدن به سود در آن از فصل آینده وجود دارد، ولی همچنان این سود‌ها باعث بهبود نسبت p/e شرکت نخواهد شد و به اعداد قابل قبولی نخواهد رسید.
شرکتهای غذایی و دارویی عمدتا شرکت‌هایی هستند که با مصرف کنندگان نهایی در ارتباط هستند و دولت و نهاد‌های ناظر بیشترین سختگیری را روی آنها اعمال میکنند و بیشترین قیمت گذاری دستوری و سرکوب قیمت‌ها در آنها صورت می‌گیرد از این رو همواره درگیر مشکلات زیادی هستند که سودسازی آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
اما در سال‌های اخیر همواره یک سیکل معیوب تکرار شده است: شرکت‌ها با قیمتگذاری دستوری و سرکوب قیمت به سمت زیان و حتی ورشکستگی حرکت داده می‌شوند، صدای اعتراض شرکت‌ها و سهامداران و کارکنان آنها بلند می‌شود و حتی برخی از آنها به سمت تعدیل نیرو می‌روند، دولت با یک شوک ناگهانی افزایش قیمت‌ها را تصویب می‌کند، شرکت‌ها ناگهان سودده می‌شوند، سپس قیمتگذاری دستوری از نو آغاز می‌شود. بهتر نیست برای جلوگیری از این اتفاقات یک بار برای همیشه شر نرخ گذاری‌های دستوری و عجیب و غریب را از سر صنایع کم کنید؟
