بازار‌های جهانی گوش به زنگ و در انتظار یک اشاره
به گزارش بورس نیوز؛ بازار‌های جهانی در هفته‌های اخیر شاهد تحولات دراماتیکی بوده‌اند؛ از ثبت رکورد جدید قیمت طلا گرفته تا افت قابل توجه بهای نفت، کاهش شاخص‌های آتی وال‌استریت، و نگرانی‌های فزاینده درخصوص استقلال فدرال رزرو. مجموعه‌ای از عوامل ژئوپلیتیکی، سیاست‌گذاری‌های متناقض، و نوسانات شدید در بازار‌های سرمایه، تصویر پیچیده‌ای از آینده اقتصادی جهان ترسیم کرده‌اند.
طلا؛ پناهگاهی در هراس
طلا، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین دارایی‌های امن در دوران بی‌ثباتی، به اوج قیمتی تاریخی خود رسید و تا مرز ۳۴۰۰ دلار در هر اونس صعود کرد. این رشد چشمگیر عمدتاً ناشی از ضعف شدید دلار آمریکا، افزایش فشار‌ها بر فدرال رزرو از سوی کاخ سفید، و افزایش تنش‌های تجاری بین‌المللی، به‌ویژه در محور ایالات متحده و چین، بوده است.
در حالی که رئیس‌جمهور ترامپ تهدید به برکناری رئیس فدرال رزرو، جروم پاول کرده و بار دیگر بر لزوم کاهش نرخ بهره تاکید دارد، بازار‌ها نسبت به خطر سیاسی شدن سیاست‌های پولی و کاهش استقلال بانک مرکزی آمریکا حساس شده‌اند. چنین نگرانی‌هایی به‌طور طبیعی جریان سرمایه را به سمت دارایی‌هایی، چون طلا سوق داده که در زمان‌های بحران، اعتماد بیشتری برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کنند.
افزایش ۱۲ هفته‌ای ممتد در موجودی صندوق‌های قابل معامله طلا و رشد خرید طلا از سوی بانک‌های مرکزی نیز این روند صعودی را تقویت کرده‌اند. تحلیل‌گران بانک‌هایی مانند گلدمن ساکس حتی پیش‌بینی کرده‌اند که طلا ممکن است تا اواسط سال آینده به ۴۰۰۰ دلار نیز برسد.
شاخص‌های آتی سهام در آمریکا با افت نسبی وارد هفته شدند. کاهش ۳۰۵ واحدی داوجونز و افت مشابه در S&P ۵۰۰ و نزدک حاکی از بی‌اعتمادی بازار نسبت به سیاست‌های اقتصادی دولت است. تهدید‌های ترامپ علیه پاول و اصرار بر کاهش نرخ بهره، هم‌زمان با جنگ تجاری در جریان، ابهام قابل توجهی برای سرمایه‌گذاران به‌وجود آورده است.
تنش‌های سیاست‌گذاری و ضعف تقاضا
در این میان، شرکت‌هایی نظیر نتفلیکس توانسته‌اند فعلاً خود را از اثر مستقیم تعرفه‌ها دور نگه دارند، اما به نظر می‌رسد موج دوم پیامد‌های اقتصادی در قالب کاهش مصرف خانوار و افزایش تورم در راه است. سایر غول‌های اقتصادی نیز به زودی نتایج مالی خود را اعلام می‌کنند و تحلیل‌گران امیدوارند این گزارش‌ها بتوانند اندکی از نگرانی‌های موجود بکاهند.
با این حال، شرکت‌هایی نظیر تسلا با تأخیر در عرضه مدل ارزان‌تر خود از سری Model Y، به وضوح تحت فشار افزایش هزینه‌ها و نوسانات زنجیره تأمین قرار گرفته‌اند. حتی واکنش بازار به روابط نزدیک مدیرعامل تسلا، ایلان ماسک، با ترامپ نیز عاملی سیاسی است که ممکن است تأثیر بلندمدت بر برند این شرکت داشته باشد.
بازار نفت؛ تحت فشار توافق‌ها و ترس از رکود
در طرف دیگر این معادله، نفت قرار دارد که با افتی بیش از ۲درصد روبه‌رو شد. نشانه‌هایی از پیشرفت در مذاکرات بین آمریکا و ایران، موجب شد تا امید به بازگشت نفت ایران به بازار افزایش یابد. این در حالی‌ست که آمریکا اخیراً یک پالایشگاه چینی را به دلیل واردات نفت از ایران تحریم کرده بود.
تحلیل‌گران معتقدند که هرگونه پیشرفت در مذاکرات هسته‌ای می‌تواند فضای تقاضا را تغییر دهد و در کوتاه‌مدت عرضه را بالا ببرد. به‌ویژه در شرایطی که ائتلاف اوپک‌پلاس قرار است از ماه آینده تولید خود را ۴۱۱ هزار بشکه در روز افزایش دهد، فضای افزایشی عرضه در بازار تقویت شده است.
از سوی دیگر، بازار انرژی نیز مانند بازار‌های مالی، تحت‌تأثیر نااطمینانی‌های گسترده ناشی از تعرفه‌ها و رکود بالقوه اقتصاد جهانی قرار دارد. طبق نظرسنجی اخیر رویترز، احتمال رکود در اقتصاد آمریکا در ۱۲ ماه آینده تا حدود ۵۰درصد افزایش یافته است، که این موضوع برای بزرگ‌ترین مصرف‌کننده نفت جهان می‌تواند به کاهش جدی در سطح تقاضا منجر شود.
ثبات پولی در برابر شوک‌های تجاری
در این میان، بانک مرکزی چین تصمیم گرفته نرخ‌های بهره پایه وام‌دهی را برای ششمین ماه متوالی ثابت نگه دارد. این رویکرد نشان می‌دهد که پکن ترجیح می‌دهد به‌جای کاهش بیشتر نرخ بهره، از ابزار‌های مالی برای تحریک اقتصاد استفاده کند. نرخ یک‌ساله بهره پایه وام‌دهی در سطح ۳.۱درصد و نرخ پنج‌ساله در ۳.۶درصد باقی مانده‌اند. گرچه این نرخ‌ها در پایین‌ترین سطح تاریخی خود هستند، اما تحلیل‌گران معتقدند که کاهش بیشتر آنها دیگر تأثیر قابل‌توجهی نخواهد داشت. در نتیجه، تمرکز چین به سمت تحریک تقاضای داخلی، به‌ویژه در بخش مصرف، معطوف شده تا بتواند آثار منفی تعرفه‌های آمریکا را جبران کند.
جهانی سرگردان میان سیاست، ترس و سرمایه
چشم‌انداز اقتصادی جهان، با وجود همه رکورد‌ها و هیجانات مقطعی، تصویری نگران‌کننده و پرنوسان را به نمایش می‌گذارد. تقابل بین سیاست‌گذاری‌های غیرقابل پیش‌بینی در آمریکا، مقاومت بانک‌های مرکزی برای حفظ استقلال، و تلاش برای تثبیت در بازار‌های کالایی، نوعی بی‌ثباتی ساختاری را در اقتصاد جهانی تثبیت کرده است. سرمایه‌گذاران در چنین فضایی ناگزیرند بین پناهگاه‌های امنی مانند طلا و فرصت‌های کوتاه‌مدت در بازار سهام دست به انتخاب بزنند، در حالی که نفت نیز با فشار‌های طرف عرضه و تقاضا مواجه است. در نهایت، آن‌چه مسیر آتی را تعیین خواهد کرد، نه فقط داده‌های اقتصادی یا گزارش‌های درآمدی، بلکه کیفیت حکمرانی و توان سیاست‌گذاران برای بازگرداندن اعتماد به بازار هاست.
پایان مطلب
