عدم حضور "آکنتور" در فاز اول پروژه هوشمندسازی کنتورهای برق/برندگان مناقصه چه شرکت هایی بودند؟

برندگان مناقصه اجرای فاز اول هوشمندسازی کنتورهای برق چه شرکت هایی هستند؟

هادی مدقق در گفتگو با خبرنگار بورس نیوز اظهار داشت: در فاز اول این طرح و طی مناقصه ای که برگزار شد، دو شرکت فراب و صفانیکو برای نصب یک میلیون کنتور هوشمند از طرف شرکای خارجی خود وارد رقابت شدند و با توجه به قیمت های اعلامی به عنوان برندگان مناقصه فاز نخست برگزیده شدند.

"آکنتور" در فاز اول حضور ندارد!

وی افزود: از ابتدای طرح این برنامه در سال 90، شرکت های مرتبط با تأمین کنتور و IT در صنعت برق شروع به فعالیت کردند و با همکاری شرکای خارجی خود برای کسب دانش فنی و تأمین قطعات و تجهیزات مورد نیاز اقدام کرده و در حال حاضر چهار مجموعه کنتورسازی مطابق با مشخصات فنی و استانداردهای روز دنیا آمادگی خود را برای حضور در این طرح ملی اعلام کردند که شامل شرکت های کنتورسازی ایران، پادرعد، صنایع سنجش بهینه سازان طوس و رسانا مهر می باشد. در حال حاضر نیز این مجموعه ها پاپلوت هایی را در برخی استان های کشور پیاده سازی کردند. اما نکته قابل توجه اینجاست که در فاز نخست این چهار مجموعه حضور ندارند.

مدقق تأکید کرد: با توجه به اینکه این برنامه یک طرح ملی است، پس از اجرای فاز اول، مراحل بعدی همزمان تمام سازندگان کنتورهای هوشمند را درگیر خواهد کرد. گرچه این الزام وجود دارد که شرکت های متقاضی حضور در این طرح تغییر تکنولوژی دهند. البته در فازهای بعدی به طور قطع قیمت ها باید از سوی پیمانکاران و به صورت رقابتی تعیین می شود.

معاون سیستم های اندازه گیری و شبکه هوشمند سابا تأکید کرد: کل مشترکین شبکه برق کشور در حال حاضر بیش از 30 میلیون انشعاب می باشد که سالانه 1.5 میلیون مشترک جدید به این تعداد افزوده می شود. اما در گام اول تنها برنامه نصب کنتورهای هوشمند برای این 1.5 میلیون مشترک جدید به صورت سالانه و با الویت مشترکین بزرگ صنعتی، اداری و تجاری با مصرف بالای 30 کیلو وات برق اجرایی می شود و فاز اول شامل جایگزینی کنتورهای فرسوده و قدیمی نیست. اما تعویض 30 میلیون کنتور مشترکین فعلی در طرح جایگزینی و طی یک برنامه پنج ساله و پس از تأمین مالی مورد نیاز اجرایی خواهد شد.

اجرای فازهای بعدی با سرمایه گذاری غیر دولتی

این مقام مسئول از الزام شورای عالی اقتصاد برای سرمایه گذاری بخش غیر دولتی در فازهای بعدی طرح "فهام" سخن گفت و افزود: تأمین مالی فازهای بعدی طبق الزام این شورا بایستی توسط بخش غیر دولتی انجام شود؛ چراکه دولت نمی تواند در حد و اندازه این پروژه انتفاعی وارد شود و دوره بازگشت سرمایه باید برای سرمایه گذاران بخش خصوصی جذاب باشد تا بتوانند در بحث بهره وری سیستم ها مشارکت کنند. گرچه در حال حاضر از میان حدود 13 عضو سندیکای تولیدکنندگان تجهیزات برقی در کشور، تنها شش شرکت به صورت عملیاتی و پاپلوت اقدام به تولید و نصب کنتورهای هوشمند بر مبنای استانداردهای منطبق با الزامات قانونی فعال کرده اند و مابقی شاید تنها دانش فنی آن را در اختیار داشته و هنوز اقدامی پیرامون اصلاح خطوط تولید خود به عمل نیاورده اند.

نحوه تسویه مطالبات پیمانکاران این طرح چگونه است؟

مدقق در خصوص نحوه تسویه مطالبات پیمانکاران مجری این طرح گفت: در فاز اول برای نصب حدود یک میلیون کنتور مشترکین جدید به صورت نقدی با پیکانکاران تسویه خواهد شد. چراکه طبق برنامه ریزی های مالی در سال گذشته و مصوبات دریافت شده، هزینه انشعاب و لوازم اندازه گیری مشترک به حساب خزانه دولت واریز نشده و تمام هزینه های نقدی فاز اول از منابع عمومی دولت و نیز توسط شرکت توانیر پرداخت می شود.

اجرای فاز اول در شش شهرستان کلید خورد

وی از امضای قراردادهای اجرای این طرح در شهرستان های اهواز، مشهد، تهران، البرز، بوشهر و زنجان با پیمانکاران سخت گفت و افزود: براساس مصوبه شورای عالی اقتصاد به جز گام نخست طرح "فهام"، بقیه فازها باید با استفاده از سرمایه غیر دولتی اجرایی شود. البته با استفاده از دو بند قانون بودجه سال 93، بخشی از سرمایه های مورد نیاز فازهای بعدی تأمین خواهد شد. بطوریکه طبق بند "ه" تبصره 11 قانون بودجه سال 93 حدود 12 هزار میلیارد تومان منابع مالی برای پروژه هایی که در بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش تلفات آن اثرگذار است، تخصیص می یابد. همچنین قرار است معادل پول سوختی که در پروژه ها صرفه جویی می شود از طریق وزارت نفت پرداخت گردد که پروژه هوشمندسازی کنتورهای برق نیز از جمله پروژه هایی است که مشمول این بند قانونی می شود.

مدقق افزود: علاوه بر این روش های دیگری نیز در دست مطالعه است تا این طرح ملی در فازهای بعدی خود اجرایی شود.

علل تأخیر در اجرای طرح هوشمند سازی کنتورهای برق

معاون سیستم های اندازه گیری و شبکه هوشمند سابا در پاسخ به سوال خبرنگار ما پیرامون علت تأخیر در اجرای این طرح و به تعویق افتادن آن از سال 90 تاکنون گفت: این تأثیر ناشی از چند عامل مهم بود. اول به مشکلات مالی صنعت برق و کمبود نقدینگی پیمانکاران این حوزه ارتباط داشت. چراکه فاز اول نیازمند کسب دانش فنی داشت و بایستی تمام هزینه ها از منابع عمومی دولت و نیز شرکت توانیز تأمین می شد.

وی ادامه داد: دومین عامل مربوط به بحث امنیت کنتورهای هوشمند و در حوزه وزارت ارتباطات و اطلاعات و پدافند غیر عامل بود تا در ابتدا امنیت این کنتورها مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. از این رو دولت در سال 91 طی مصوبه ای اعلام کرد سرعت روند اجرای طرح کاهش یابد. چراکه برق نیز از جمله زیر ساخت هایی است که امنیت سایبری برای آن حائز اهمیت می باشد.

مدقق افزود: بحث تحریم ها نیز دیگر عاملی بود که دست پیمانکاران را برای کسب دانش فنی و بروز رسانی تجهیزات و خطوط تولید بسته بود. اما پس از آن وزیر نیرو تأکید کرد که با توجه به اهمیت و چالش های موجود در صنعت برق، این طرح در اسرع وقت و طی سال 93 به مرحله اجرا درآید.

وی در خاتمه سخنان خود در خصوص امکان صادرات این نوع کنتورها توسط پیمانکاران داخلی گفت: در حال حاضر نیز این امکان وجود دارد و سندیکایی از پیمانکاران داخلی برای اجرای پروژه ای مشابه در کردستان عراق و قزاقستان در مناقصه ها حضور پیدا کرده اند.