بیماری پاساژ «علاءالدین» را چه کسی درمان می کند؟

تابناک در مطلبی نوشت: حتما گذ‌ر شما نیز گاهی به پاساژ معروف علاء‌الدین افتاده است. بلی! پاساژ علاء‌الدین بورس فروش گوشی‌های هوشمند و تبلت و لوازم جانبی، واقع در خیابان جمهوری اسلامی شهر تهران. پاساژی که اکنون مدت مدیدی است بیمار شده و بیماری خود را به اطرافش نیز‌ داده است.

اگر برای خرید گوشی هوشمند گذرتان به این پاساژ افتاده باشد،‌ می‌توانید به سادگی حدس بزنید‌ ما از چه بیماری سخن می‌‌گوییم؛ اتفاقی که برای بسیاری از مشتریان این پاساژ هر روزه و بارها رخ می‌دهد و به احتمال بسیار ‌برای شما نیز رخ داده است.

بنا بر این گزارش، پاساژ علاءالدین اکنون برای بسیاری از مشتریان موبایل در سراسر کشور به عنوان بورس اصلی بازار موبایل و تبلت شناخته می‌شود. گذری کوتاه به این پاساژ به خوبی نشان می‌دهد که از همه قشر و از همه جای ایران برای خرید گوشی هوشمند و تبلت به این پاساژ ‌می‌‌روند. شاید هر روزه بیش از دو هزار تن. شلوغی پاساژ این روز‌ها به دلیل استقبال مشتریان و تنوع کم نظیر دستگاه‌های هوشمند بیش از همیشه هم شده است.

یکی از اصلی‌ترین دلایل مشتریان اما برای مراجعه به این پاساژ این است که معمولا می‌توان گوشی یا تبلت مورد نظر را با بهایی پایین‌تر از سایر مراکز تهیه کرد. از سویی، اگر دنبال یک برند یا مدل خاص باشید، این مدل یا برند در این پاساژ با احتمال بیشتری وجود خواهد داشت.

این موضوع البته از یک نگاه درست است. به هر حال و بر پایه منطق در بورس و بازار اصلی یک محصول، امکان خرید آن محصول با بهایی پایین‌تر بسیار منطقی و محتمل است و همچنین یافتن اجناس نادر نیز در بازار اصلی ممکن‌تر؛ اما آیا به راستی علاءالدین یک بازار و بورس اصلی، شفاف و بر اساس منطق است؟

بگذارید اول از هر چیز با نحوه برخورد فروشندگان در بازار اصلی هوشمندجات ایران شروع کنیم. متأسفانه بیشتر فروشندگان در این پاساژ گویا اساسا دانشی نسبت به مشتری مداری که از اولین و ساده‌ترین اصول کسب و کار آن هم در حوزه خدمات است، ندارند.

دیدگاه «کاسبی» در این بازار به شدت از سوی فروشندگان نهادینه شده و همه چیز دیگر از جمله احترام به مشتریان تحت‌الشعاع این «کاسبی» قرار گرفته است؛ دیدگاهی که اساسا هیچ سنخیتی با محصولی که در آن به فروش می‌رسد، ندارد. مشتری از آغاز ورود به این پاساژ با این موضوع روبه‌رو می‌شود که فروشندگان چندان حوصله ندارند و اگر پای پول در میان نباشد، کمترین ارزشی برای فروشندگان ندارد!

موضوع دوم بد‌اخلاقی‌هایی است که در این ساختمان چند طبقه گویا دیگر عادی شده است. این بد‌اخلاقی‌ها و بی‌اخلاقی‌ها از درگیری‌های فیزیکی هر چند روز یک بار بین فروشندگان با خود یا مشریان یا مشتریان با هم شروع می‌شود و تا غل و غش در معامله هم پیش می‌رود.

بگذارید روشن‌تر صحبت کنیم. از نظر ما لقب پاساژ علاءالدین را باید پاساژی گذاشت که ‌کسی از آن بدون برنامه بیرون نمی‌آید! قطعا متوجه منظور ما هستید. هر روزه مشتریان بارها و به دلیل ناآگاهی و سواد ناکافی در این بازار از سوی فروشندگان فریب می‌خورند.

اشاره کردیم که گفته می‌شود در این پاساژ می‌توان گوشی مورد نظر خود را با بهایی کمتر پیدا کرد؛ اما داستان از چه قرار است؟ یکی از مشتریان ـ که متأسفانه فرد مطلعی نبوده است ـ برای خرید یک گوشی هوشمند به بازار علا‌ءالدین رفته بود و با کمی گشت و گذار در این پاساژ در کمال ناباوری توانسته بود گوشی مورد نظر خود را با بهایی معادل 70 هزار تومان پایین‌تر از نرخ رسمی آن پیدا کند.

خوشحال از این موفقیت و هنگام پرداخت وجه، فروشنده از وی ‌پرسیده بود ‌آیا تمایل به ریختن برنامه ‌روی گوشی خود دارد یا نه. همچنین توضیح داده بود که اگر برنامه‌ها را ‌روی گوشی خود نصب نکند، امکان استفاده از برخی امکانات گوشی هوشمند را ندارد.

این مشتری نیز به دلیل ‌اطلاع ناکافی ‌خواسته بود، ‌هر برنامه‌ای که لازم است ‌روی گوشی نصب شود و در مجموع فروشنده نیز برای ‌نصب این نرم‌افزار‌ها، هزینه‌ای معادل 120 هزار تومان از وی گرفته بود. نتیجه آنکه بهای تمام شده این گوشی برای این مشتری 50 هزار تومان بیش از قیمت رسمی رقم خورد!

یکی از همین فروشندگان که مدتی در علاءالدین «کاسبی» کرده بود، داستان‌ جالبی تعریف می‌کرد. وی می‌گفت زمانی که مشتری برای خرید گوشی هوشمند تصمیم نهایی خود را می‌گیرد، به وی برای ریختن برنامه‌ها بر روی گوشی توضیحات می‌دادیم و پس از اقناع وی، وارد مرحله دوم می‌شدیم.

اما مرحله دوم چیست؟ وی می‌گفت: به مشتری توضیح می‌دادیم که سه بسته نرم‌افزاری وجود دارد؛ اولی ساده و 50 هزار تومان، دومی متوسط و 70 هزار تومان و سومی کامل و 100 هزار تومان‌ و بعد با توضیحات لازم، مشتری را قانع می‌کردیم که بسته کامل را بر روی گوشی خود نصب کند؛ اما این سه بسته با هم هیچ فرقی نداشت و ما یکسری نرم افزارهای مشخص را بر روی گوشی نصب می‌کردیم!

اما جالب‌ترین این رویدادها دست بر قضا برای خود ما رخ داد! برای خرید یک گوشی از برندی که در خود ایران نمایندگی دارد، تعمدا به پاساژ علاءالدین رفتیم تا عملا تفاوت در نوع خرید را دریابیم. پس از گشت و گذار در بین مشتریان و مغازه‌های شلوغ در طبقه دوم این پاساژ، گوشی مورد نظر را با بهایی ‌حدود 75 هزار تومان کمتر از بهای نمایندگی یافتیم.

اما در حین چک و چانه برای خر‌ید، فروشنده پرسید: راستی گوشی را چند ماهه Activate – فعال – کنم؟ پرسیدیم منظورتان چیست که توضح داد: این گوشی‌ها در مخابرات ایران رجیستر نشده ‌و باید آن‌ها را شش ماهه یا یک ساله و دو ساله رجیستر کنیم تا فعال شود.

پرسیدیم هزینه هر کدام چقدر است؟ گفت: شش ماهه 65 هزار تومان، یک‌ساله 100 هزار تومان و دو ساله 150 هزار تومان. ما که اصل ماجرا را فهمیده بودیم، پرسیدیم: اگر نخواهیم رجیستر شود، گفت: ما گوشی Active نشده نمی‌فروشیم! از این مغازه بیرون آمدیم و داستان برای ما هنگامی جالب شد که با پرس و جو از چند مغازه دیگر فهمیدیدم که فروشندگان با هم همین ‌را ‌می‌‌گویند!

فاجعه در پاساژ علاءالدین بسیار عمیق، ساختاری و نهادینه شده است. جالب آنکه ‌کسی نیز هیچ توجهی به اجحافی که در حق مشتریان در اینجا می‌شود، ندارد! البته و متأسفانه این نکته بیش از همه ناشی از کم سوادی و بی‌اطلاعی مشتریانی است که بیشتر به این پاساژ سر می‌زنند و فروشندگان نیز از این موضوع سوء‌استفاده می‌کنند.

عمق این بیماری اخلاقی فجیع را زمانی درک می‌کنید که متوجه می‌شوید در این پاساژ رسما مافیا شکل گرفته ‌و همه فروشندگان یک رویه را در برابر فروش با هم هماهنگ کرده‌اند و برای نمونه، هیچ کس نیست که گوشی بدون برنامه و غیر Active ‌بفروشد! شما یا حتما باید برای گوشی خود برنامه بریزید و فعالش کنید و یا قید خرید گوشی را بزنید، چون هیچ کس در غیر این صورت به شما گوشی نخواهد فروخت!

در این بازار عملا غش در معامله می‌شود و گویا فریب دادن مشتریان به شیوه‌ای نو در کسب و کار بدل شده است. این نوع کسب و کار فریبکارانه نهادینه گشته و به قانون کسب و کار در علاءالدین ‌تبدیل شده است، به شیوه‌ای که اگر فروشندگان این گونه نفروشند در رقابت ورشکست می‌شوند!

بدبختانه گویا علاءالدین این بیماری را به اطرافش نیز تسری داده ‌و اطراف این پاساژ تبدیل به بازار حاشیه‌ای دستگاه‌ها و لوازم جانبی قاچاق و دزدی شده است.

هم‌اکنون پرسش ما از مسئولان ذیربط، اعم از دولتی و صنفی این است که آیا قرار نیست کسی با این بیماری شکل گرفته در خیابان جمهوری و زیر پل حافظ مبارزه کرده و آن را درمان کند؟ آیا غش و فریب در معامله به یکی از شیوه‌های کسب و کار رسمی تبدیل شده ‌که این گونه در روز روشن و ‌کاملا رسمی سر مشتریان بی‌اطلاع در این بازار کلاه می‌رود؟

اما تا آن زمانی که مسئولان پاسخ این پرسش‌ها را بدهند، ما بنا به روال هر روزه چند نکته آموزشی برای شما داریم.

نخست: اگر به دنبال خرید گوشی هوشمند یا تبلت هستید، شک نکنید که خرید از نمایندگی‌ها بهترین گزینه است، زیرا دست‌کم از اصلی بودن دستگاه خود اطمینان خواهید داشت. به غیر از آن هرچند به ظاهر خرید متفرقه می‌تواند ارزان‌تر باشد، این اختلاف بها ناشی از اطمینانی است که خدمات پس از فروش و ضمانت دستگاه شما‌ به شما می‌دهد.

دوم: گوشی هوشمند شما برای کار کردن نیاز به هیچ نرم‌افزاری ندارد و شما برای نصب نرم‌افزار نیاز به پرداخت هیچ هزینه‌ای ندارید و نصب نرم افزار نیاز به هیچ تخصصی ندارد و هر فردی خود به سادگی قادر به نصب نرم افزار بر روی گوشی هوشمند خود است. اگر برای نخستین بار قرار است یک اندروید یا هوشمند دیگری دست خود بگیرید، این نکات را فراموش نکنید.

سوم: گوشی هوشمند شما به شکل پیش فرض فعال است و نیاز به هیچ رجیستری خاصی ندارد. تنها در صورتی که این مدل برای اپراتورهای خاص تولید شده باشد، نیاز به Unlock ‌دارد که معمولا از سوی خود شرکت و یا پیش از ورود به بازار مقصد این کار بر روی آن صورت گرفته است. در غیر این صورت، گوشی شما قطعا قاچاق است.

چهارم: پیش از خرید گوشی هوشمند مورد نظر خود حتما با افراد آگاه در این باره مشورت کنید‌ و مهم‌تر اینکه خود در مورد دستگاه مورد نظر در اینترنت تحقیق کنید. زمان خرید نیز حتما با فردی مطلع ‌به خرید بروید.

نکته پایانی اینکه نه در علاءالدین و نه در هیچ جای دیگر اجازه ندهید فروشنده از ناآگاهی شما و نه از محصول خود کسب درآمد کند.