«کیمیا» از دل خاک / حاشیهای سبز بر مدار این شرکت
به گزارش واحد سنجش و راه حل های رفتاری در بازار (آبسیم) بورس نیوز، تحلیل فاصله ساختار فروش شرکت صنعتي و معدني کيمياي زنجان گستران بیانگر سبقت از میانگین گروه است. در حالی که در مبحث فروش از سایر شرکت ها در رتبه های پایین قرار دارد، اما در زمینه کنترل هزینه ها موفق تر عمل می کند.
بر اساس صورت های مالی 6 ماهه سال جاری، 6 شرکت گروه به صورت میانگین، حاشیه سود ناخالص 18 درصدی دارند اما این رقم در «کیمیا» نزدیک به 43 درصد است. این در حالی است که در سال گذشته حاشیه سود 28 درصدی به ثبت رسیده بود.
ساختار بهای تمام شده این شرکت بیش از هر چیز بر پایه مواد مصرفی بنا نهاده شده است. تغییرات نرخ فلز روی و سرب در بازارهای جهانی به صورت مستقیم بر خرید مواد اولیه و فروش محصولات تاثیر می گذارد و به این ترتیب، تغییرات LME نقشی مستقیم در بهای تمام شده و بهای فروش محصولات ایفا می کند.
تهیه و تامین مواد اولیه همواره یکی از دغدغه های اصلی «کیمیا» به شمار می رود و به سبب این که عمده ماده معدنی مورد نیاز به صورت سهمیه بندی عرضه می گردد، انتظار می رود هر چه سریع تر نسبت به اخذ مجوز اکتشاف اقدام نماید تا خود تامین کننده مواد اولیه باشد.
نوسانات نرخ ارز برای این شرکت حکم دو سویه دارد؛ چرا که علاوه بر افزایش درآمد حاصل از صادرات، بر بهای تمام شده اثر منفی می گذارد. در نیمه نخست سال 97 حدود 22 درصد درآمد فروش از آن سوی مرزها حاصل شده است.
نوسانات نرخ های LME و ارز در سالیان گذشته، حاشیه سود ناخالص «کیمیا» را با نوسان همراه ساخته است. در 6 ماهه سال جاری این عامل به بیشترین میزان خود در چند سال اخیر رسیده است.
«کیمیا» در سایر بخش های عملیاتی هیچ گونه تحرکی از خود نشان نمی دهد و در بخش غیر عملیاتی نیز تنها اخیرا از محل سرمایه گذاری در سایر شرکت ها و سپرده گذاری درآمدی کسب می کند که در آخرین گزارش، حدود 6 درصد از مبلغ فروش است.
حجم هزینه های مالی در چند سال اخیر تغییر چندانی نداشته و از این موضوع به عنوان یک نقطه مثبت می توان یاد کرد.
شایان ذکر است که «کیمیا» چندی قبل جهت احداث نیروگاه برق اقدام به افزایش سرمایه نمود؛ ولی با توجه به این که خرید مولدهای تولید برق نیروگاه از خارج از کشور و مستلزم تامین ارز است، سرمایه گذاری ثابت طرح با افزایش قابل ملاحظه ای روبرو خواهد شد و دیگر توجیه اقتصادی ندارد.
با این اوصاف به نظر می رسد «کیمیا» باید بیش از گذشته درصدد دستیابی و بهکارگیری روش های نوین و مدرن در تولید محصولات با کیفیت و کسب بازدهی بالا باشد. از آنجا که منابع حاصل از افزایش سرمایه بدون استفاده مانده و شرکت از سرمایه در گردش مناسب برخوردار است، باید نسبت به اجرای طرح های توسعه جهت تکمیل زنجیره تولید و کاهش هزینه ها اقدام نماید.
در مجموع با توجه به حاشیه سود قابل توجه، وضعیت «کیمیا» را می توان مثبت ارزیابی کرد و آینده روشنی را متصور شد.
