امضای قرارداد تولید مشترک دارو با سه کشور
به گزارش بورس نیوز، اکبر برندگی مدیرعامل شرکت گروه دارویی برکت گفت‌وگویی با فانا انجام داده که به شرح زیر است:
مهمترین دغدغه شما در هلدینگ دارویی برکت چیست؟
اصلی‌ترین موضوعی که ذهن من را به خود مشغول کرده است، ظرفیت تولید 2 برابری دارو در کشور نسبت به نیاز دارویی کشور است. تا چه زمانی قرار است این ظرفیت خالی را در کشور داشته باشیم در حالی که کشورهای همسایه ما داروی موردنیاز خود را از طریق هند یا کشورهای اروپایی با قیمت خیلی بالاتری نسبت به ایران تامین می‌کنند. ما می‌توانیم با ظرفیت خالی موجود در صنعت دارو بازارهای اطراف ایران را در اختیار بگیریم اما متاسفانه شرکت‌های داروسازی کشور تنها به بازار داخلی بسنده کرده‌اند.
علت این موضوع چیست؟
شاید اصلی‌ترین دلیل بلد نبودن صادرات باشد. یعنی ادبیات بین‌المللی را بلد نبوده و آن‌را یاد نگرفته‌ایم. این در حالی است که هندی‌ها یک موضوع یا یک محصول کوچک را خیلی بزرگ و خوب جلوه می‌دهند یا ترک‌ها یا چینی‌ها که به خوبی در بازار بین‌الملل حضور دارند اما متاسفانه ما نحوه کار در بازار بین‌الملل را یاد نگرفته‌ایم. البته کارخانه‌های داروسازی کشور اقداماتی را در این زمینه شروع کرده‌اند اما به هنوز به نقطه مطلوب دست پیدا نکرده‌ایم.
شما در هلدینگ برکت چه اقداماتی را برای توسعه صادرات دارو انجام داده‌اید؟
ابتدا حضور در بازارها و صادرات دارو را بررسی کرده‌ایم. اخیرا موفق به ثبت چند محصول در عراق شده‌ایم. تاکنون 5 تا 6 محصول را در عراق ثبت کرده‌ایم که تا پایان امسال این رقم به 10 محصول می‌رسد. در واقع اولین کار ما ثبت محصولات و کارخانه‌ها در کشورهای همسایه بوده است. تقریبا همه کارخانه‌های تولیدی ما در کشورهای اطراف ثبت شد‌اند. در کنار آن ثبت محصولات را شروع کرده‌ایم. در قزاقستان، عراق و افغانستان محصولاتی را ثبت کرده‌ایم. در گام بعدی مشاهده کردیم کشورهای اطراف خود در حال دست‌یابی به تولید هستند و بیکار ننشسته‌اند، این موضوع برای ما خطر محسوب می‌شد، در نتیجه با کشورهایی که امکان داشت قرارداد تاسیس کارخانه مشترک را امضا کردیم تا اگر محصولی را می‌خواهند تولید کنند ما این کار را برایشان انجام دهیم. یعنی هم بازار خود را داشته و هم کشور خریدار از این موضوع نفع ببرد. در حال حاضر قرارداد ما در 3 کشور نهایی شده است و مذاکرات آن برای انجام کار و نحوه اجرای آن به اتمام رسیده است. آورده ما به کشور طرف قرارداد، دانش فنی و سرمایه‌گذاری مختصر است. از سوی دیگر طرف قرارداد که بومی منطقه است، امنیت و تامین نیاز را انجام می‌دهد. با لبنان، سوریه و عراق قرارداد امضا کرده‌ایم که ظرف مدت 2 سال تولید مشترک ما با آنها شروع خواهد شد. در واقع ما به دنبال تاسیس کارخانه و تولید مشترک در این کشورها هستیم.
آیا در این تصمیم برخی از تجربیات شکسته خورده سایر شرکت‌های داروسازی را هم مدنظر قرار داده‌اید تا احیانا شما هم دچار همان شکست‌ها نشوید؟
بله، به همین دلیل شریک تجاری را از همان منطقه انتخاب کرده‌ایم. البته در قرارداد ما کارخانه‌ها فعال هستند اما برخی کارخانه‌ها مانند فرآورده‌های تزریقی و هایتک را ندارند، به همین دلیل در کنار کار تجاری، ساخت کارخانه را نیز جلو خواهیم برد. یعنی محصولات خود را در کارخانه‌های کشور طرف قرارداد با مشارکت خودشان تولید خواهیم کرد که زمان زیادی نیاز ندارد. در این میان حتما از تجربیات محقق نشده سایر شرکت‌های کشور خودمان استفاده خواهیم کرد اما در ابتدا بحث صادرات و در ادامه تولید مشترک و در نهایت ساخت کارخانه قرار دارد.
در افتتاحیه شهرک برکت اعلام شد، برنامه‌ای برای به نصف رساندن میزان واردات دارو و مواد اولیه دارویی وجود دارد و در این رابطه فهرستی هم تهیه شده است. در این زمینه هلدینگ برکت چه نقشی دارد؟
در 2 زمینه برکت اقداماتی را انجام داده است. یک کار مشترک را با سندیکای تولید مواد اولیه دارویی در دست انجام داریم که در ارتباط با کارخانه‌های تولید ماده اولیه است که مشخص شود تا چه میزان توان تولید ماده اولیه را در کشور داریم. این موضوع براساس دستور رئیس ستاد اجرایی بود که گفتند باید 500 میلیون دلار ارزی که در صنعت دارو مصرف می‌شود را صرفه‌جویی کنیم. یعنی با کارخانه‌های موجود در کشور آن دسته از موادی که وارد می‌شود و توان تولید آن‌را داریم، تولید کنیم. مطالعات این کار انجام و در حال اتخاذ تصمیمات نهایی است. از دیگر اقدامات شناسایی داروهای نهایی است که وارد می‌شوند تا مشخص شود بیشترین وابستگی برای کدام دسته است و سپس برای کاهش ارزبری آنها را در کشور تولید کنیم. این برنامه اجرایی شده است. در این برنامه شرکت‌های دیگری علاوه بر برکت حضور دارند. ممکن است در برخی موارد خودمان هم وارد شویم. یعنی ممکن است بخش خصوصی در برخی موارد به دلیل سودده نبودن وارد نشوند. در اینجاست که ما براساس مسئولیت اجتماع برکت وارد می‌شویم. به عنوان مثال در مورد فرآورده‌های خونی بخش خصوصی ورود نداشته است و در نتیجه ورود برکت به این حوزه مزاحمتی را برای بخش خصوصی ایجاد نمی‌کند. سیاست ما این است که در جایی که بخش خصوصی وارد نمی‌شود، ورود پیدا کنیم.
آیا قصد توسعه سلول درمانی را دارید؟
واحد سلول درمانی ما کار را شروع کرده است و با دریافت GMP هم‌اکنون 3 تا 4 محصول را تولید و و از طریق تزریق به بیماران مصرف می‌کند. در آنجا بافت از خود بیمار گرفته می‌شود و متناسب با آن کشت داده می‌شود و پس از مدتی که تعداد سلول از حدی گذر کرد به بیمار تزریق می‌شود. این کار اقدامی جدیدی در دنیا است و تعداد کمی از کشورها به آن ورود کرده و در آن موفق بوده‌اند. ما سومین یا چهارمین کارخانه‌ای هستیم که به این دانش دست پیدا کرده و کار را با موسسه رویان جلو برده‌ایم. این اقدام کاری جدید و هزینه‌بر است که ضوابط آن هنوز در کشور و حتی در دنیا تصویب نشده است. این موضوع می‌تواند در توریسم درمانی تحولی اساسی ایجاد کند.
برخی محصولات شرکت سبحان انکولوژی زیانده است اما به دلیل سیاست‌های ستاد باید آنها را تولید کند. شما چه حمایت‌هایی از این شرکت دارید؟
شرکت‌هایی مانند سبحان انکولوژی، بیوسان و یا در مورد فرآورده‌های خونی جزو فرآورده‌هایی هستند که کشور باید حمایت‌هایی را از بیماران آنها داشته باشد. ستاد اجرایی به ما دستور داده است که به دنبال سودآوری از این شرکت‌ها نباشیم و بیشتر به دنبال محقق کردن مسئولیت اجتماعی باشیم اما ما به عنوان بنگاه‌دار باید به فکر سود نیز باشیم. تبدیل زیان شرکت‌های ما به سود موضوعی است که در دستورکار قرار دارد اما باید وابستگی را کم کرده و از مردم در تامین داروهای ضدسرطانی حمایت داشته باشیم و در کنار این موارد به دنبال ورود داروهای جدید به بازار باشیم. به صرف اینکه این شرکت‌ها زیانده هستند ما آنها را رها نخواهیم کرد و حتما به دنبال سودده شدن آنها نیز خواهیم بود.
با چه سیاستی این کار را انجام می‌دهید؟
باید قیمت تمام شده را با کاهش هزینه سربار از بین برد. اگر هزینه‌های سربار را مدیریت کنیم، طبیعتا محصول سودده خواهد شد. با حفظ سوددهی شرکت‌ها باید از مردم نیز حمایت کرد. ما به دنبال توقف تولید محصول زیانده نیستیم بلکه با کاهش هزینه سربار و تولید بیشتر به دنبال سودده شدن هستیم. از سوی دیگر با کاهش خرید منابع گران‌تر با رعایت کیفیت و افزایش ظرفیت می‌توان هزینه سربار را کاهش داد. این موارد جزو برنامه‌های ما برای کاهش هزینه تولید است.
گفته می‌شود تولید پنی‌سیلین جی اقتصادی نیست. درباره این موضوع توضیح دهید.
برخی محصولات برای کشور محصولات استراتژیک هستند. در جنگ عراق و آمریکا، فکر می‌کنم هیلاری کلینتون اعلام کرد به دلیل تحریم داروهای آنتی بیوتیک عراق، 800 هزار بچه کشته شدند. براین اساس بود که شورای امنیت کشور ما به این نتیجه رسید که باید پنی‌سیلین جی در کشور باشد. یعنی باید سیستم آنتی بیوتیک را از سلول تا مراحل آخر در اختیار داشته باشیم. این موضوع جزو سیاست کلان اقتصادی است و صرفه اقتصادی داشتن یا نداشتن در آن ملاک نیست. رقیب ما کشوری مانند چین است که تقریبا تمام بازار جهان را در حجم تولید بالا برای خود اقتصادی می‌کند. بدون شک در این رقابت شکست خواهیم خورد اما برای شکست نخوردن سلول را برای خودمان زنده نگه می‌داریم تا در مواقع بحرانی آن را داشته باشیم و در حجم کم تولید کنیم. برای باقی آن اگر واردات انجام شود، اشکالی نخواهد داشت. ما در مرحله‌ای هستیم که تولید را در اختیار داریم و هرچقدر از این تولید حمایت و حجم آن را افزایش دهیم و حتی صادرات نیز داشته باشیم، اقتصادی‌تر خواهد شد. در حال حاضر تولید را افزایش داده‌ایم و رقابت را در کنار آن خواهیم داشت و حمایت هم می‌کنیم. خوشبختانه در سال گذشته شرکت شفا فارمد به نقطه سر به سر رسید و با تولید محصولات دیگر در این سایت می‌توان این شرکت را از زیانده بودن خارج کنیم که این کار در حال انجام است. از شرکت‌های دانش بنیان هم دانش آنها را گرفته‌ایم تا در سایت شفافارمد تولید کنیم تا شفافارمد از این محل سود کند تا اگر سود زیادی در این شرکت نداشتیم، بتوانیم از این محل آن را جبران کنیم.
