مشکلات اساسی خودروسازان مانع تولید محصولات باکیفیت است
همایون دارابی، کارشناس بازار سرمایه، در گفتوگوی اختصاصی با بورس نیوز درخصوص تبعات مسئله تخصیص ارز به قطعهسازان و خودروسازان که با تعلل بانک مرکزی همراه بوده و همچنین پیچیدگی فرآیند تخصیص و تأمین ارز برای صنایع خودرویی بهخصوص در سال ۱۴۰۳ که شعار آن جهش تولیدی است، مطرح کرد:یکی از تبعات نرخگذاری نادرست ارز و تعیین نرخ با فاصله جدی از نرخ بازار آزاد، تشکیل صف خرید ارز توسط شرکتها و دستگاههای مختلف است.
براساس برخی از شنیدهها هماکنون نزدیک به ۵۰ میلیارد دلار تقاضای تخصیص ارز از سامانههای مختلف وجود دارد که البته آمار دقیقی در این خصوص موجود نیست.
دارابی افزود:زمانی که چنین وضعیتی پیش آمده و از طرفی کسری تراز تجاری به رقمهای باورنکردنی ۱۵ یا ۱۶ میلیارد دلار میرسد، به این معناست که عملا ارز ۱۰ درصد کمتر شده و همین مسئله باعث افزایش صفها میشود.
وی مطرح کرد:هرچند بانک مرکزی در تلاش است اطمینان دهد که تمام درخواستها پاسخ داده خواهد شد، واقعیت این است که بنابر تجربه ارزهای یک هزار و ۲۲۶ تومانی، ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی و حالا هم ۲۸،۳۷ و ۴۲ هزار تومانی، این مسئله رخ نخواهد داد؛ به همین خاطر انحراف و تأخیر در تخصیص و مشکلات مربوط به فسادهای مختلف در سیستم ورود میکنند که این مسائل نتیجهی سیاست نرخگذاری نادرست و تبعات سیستم نادرست ارزی است.
کارشناس بازار سرمایه در رابطه با صحبتهای معاون کیفی ایران خودرو، درخصوص چشمانداز هدف گذاری ارتقا ۴۰ درصدی کیفی در زنجیره تأمین شرکت ایران خودرو، در پاسخ به این سوال که این میزان تا چه اندازه میتواند در بهبود کیفیت محصولات نهایی تاثیرگذار باشد و نقش قطعه سازان در این زمینه چیست، پاسخ داد:به واسطه موارد ذکر شده، دیگر نمیتوان شرکت را وادار به تولید محصول با کیفیت کرد چراکه شرکت متحمل زیان ناخالص بسیاری شده و حتی قیمت فروش آن، از بهای تمام شده بدون سربار نیز کمتر است»
او ادامه داد: زمانی میتوان از یک شرکت خواستار محصول کیفی بود که رشد تولید داشته و همچنین دارای سودآوری مناسبی باشد تا بتواند به سرمایه گذاری، تعویض ماشین آلات، وارد نمودن مواد اولیه بهتر، دانش فنی، و شرکت دادن تکنسینهای خود به سمینارها و دورههای آموزشی مختلف بپردازد؛ اما زمانی که شرکت زیانده است نمیتواند چنین برنامههایی را در دستور کار خود قرار دهد.
دارابی بیان کرد:از نظر مدیریت دولتی میدانیم که صحبتهای مطرح شده در این خصوص بیفایده نیست، اما در واقعیت تا زمانی که شرکتها زیانده هستند، قادر به تولید محصول باکیفیت نبوده و بیشتر برای تعطیل نشدن دست و پا میزنند تا بهبود وضعیت!
پایان مطلب