به گزارش بورسنیوز، سیاستهای پولی دولتها، از جمله تنظیم نرخ بهره و کنترل عرضه پول، تأثیرات مهمی بر امنیت غذایی دارند. این تأثیرات از طریق چندین مسیر اقتصادی اعمال میشوند.
نرخ بهره: کاهش نرخ بهره میتواند هزینه وامگیری برای کشاورزان را کاهش دهد که این امر به افزایش سرمایهگذاری در تولیدات کشاورزی، بهبود تکنولوژی و افزایش تولید منجر میشود. به همین ترتیب، افزایش نرخ بهره میتواند هزینههای وامگیری را بالا برده و سرمایهگذاری در بخش کشاورزی را کاهش دهد که ممکن است به کاهش تولید و تهدید امنیت غذایی منجر شود.
تورم: سیاستهای پولی انبساطی که منجر به افزایش عرضه پول و افزایش تورم میشوند، میتوانند قیمت مواد غذایی را افزایش دهند. افزایش قیمتها میتواند دسترسی به غذا را برای اقشار کمدرآمد دشوار کند و امنیت غذایی آنها را تهدید کند. در مقابل، سیاستهای پولی انقباضی که تورم را کنترل میکنند، میتوانند به تثبیت قیمتها و بهبود دسترسی به غذا کمک کنند.
نوسانات ارزی: سیاستهای پولی میتوانند نرخ ارز را تحتتأثیر قرار دهند. کاهش ارزش پول ملی ممکن است هزینه واردات نهادههای کشاورزی مانند کودها، بذرها و تجهیزات را افزایش دهد که این امر میتواند هزینه تولید را بالا برده و تولید را کاهش دهد. از سوی دیگر، افزایش ارزش پول ملی میتواند هزینه واردات را کاهش داده و تولید را تحریک کند.
اعتبار و وامدهی: سیاستهای پولی که به تسهیل دسترسی به اعتبارات و وامها میپردازند، میتوانند به کشاورزان و تولیدکنندگان مواد غذایی کمک کنند تا سرمایهگذاریهای لازم را انجام دهند و بهرهوری خود را افزایش دهند. این امر به بهبود تولید و تقویت امنیت غذایی کمک میکند.
ثبات اقتصادی: سیاستهای پولی پایدار و قابلپیشبینی میتوانند به ایجاد ثبات اقتصادی کمک کنند که این امر برای برنامهریزی بلندمدت در بخش کشاورزی حیاتی است. ثبات اقتصادی میتواند به افزایش سرمایهگذاری و بهبود تولید کمک کند.
در مجموع، سیاستهای پولی از طریق تأثیر بر نرخ بهره، تورم، نوسانات ارزی، و دسترسی به اعتبار، نقش مهمی در تعیین وضعیت امنیت غذایی دارند. دولتها با مدیریت هوشمندانه این سیاستها میتوانند به بهبود تولید و دسترسی به مواد غذایی و در نتیجه، تقویت امنیت غذایی کمک کنند.
امیرحسین تارخ، تحلیلگر اقتصادی