گلایه روحانیون از تصویری که تلویزیون از آن ها نشان می دهد/ چهره کاریکاتوری از آخوند در صدا و سیما

سيد صادق روحاني:پوشش عجيب همسر و فرزند اين روحاني باعث تعجب همگان شد و به زودي ويدئوي اين برنامه دست به دست در شبکه هاي اجتماعي بازنشر داده شد. همسر و فرزند اين روحاني از پوشيه مشکي استفاده مي کردند و همه صورت و دستان آن ها پوشيده بود.(ايـــنــجــا) آن ها ادعا کردند که از چشم مردان اشعه اي منتشر مي شود که به واسطه آن پوست پير مي شود. اين مسئله باعث شد که کمي بيشتر درباره تصويري که صدا و سيما از روحانيون نشان مي دهد به تحقيق بپردازم. سوال اصلي اين است که تصويري که صدا و سيما به عنوان روحاني در برنامه هايش و در فيلم ها و سريال هايش نشان مي دهد تا چه اندازه با واقعيت انطباق دارد؟

حجت الاسلام و المسلمين رهبر امام جمعه موقت اصفهان و نماينده سابق اين شهر در مجلس شوراي اسلامي است. وي در دوره هشتم مجلس رياست فراکسيون روحانيون مجلس را بر عهده داشت. وي در گفت و گو با خبرآنلاين درباره برنامه تلويزيوني مذکور گفت: به نظر من هم اينگونه موارد غير عادي است. يعني اگر يک روحاني با يک نکته ها و رفتارهايي که افکار عمومي آن را رد مي کند و از نظر آن ها نوعي ارتجاع و يک نوع تنگ نظري و کار غير عادي است جالب نيست. خانواده روحاني هم بايد در کنار او يک پوشش و حجاب اسلامي در حد آن مقداري که شرع مقدس الزام کرده است داشته باشد. زياد تر از آن اگر باشد يک مقدار غيرعادي جلوه مي کند و با افکار عمومي و با فرهنگ عمومي ما در تضاد است و ممکن است موجب زير سوال بردن و نگاه هاي طنز آميز و تحقير آميز و برداشت ها متفاوتي درباره اين ها بشود. حجاب و پوشش بايد عادي باشد چراکه پوشش غيرعادي ممکن است تبعات منفي در جامعه داشته باشد.

براي درک اين موضوع که ميزان انطباق تصويري که از روحانيون در تلويزون نشان مي دهند با اصل زندگي روحانيون، چاره اي جز سوال از خود روحانيون نداشتم. نکته جالب اين بود که برخي از روحانيوني که با آن ها تماس گرفتم راضي نبودند که نامي از آن ها برده شود. علت هم اين بود که مي گفتند اگر به صدا و سيما اعتراض کنيم همگان گمان مي کنند که ما هم دوست داريم که به عنوان کارشناس به برنامه هاي تلويزيون دعوت شويم. يکي از اين روحانيون گفت که تهيه کنندگان صدا و سيما به روحانيون تذکر مي دهند که چه چيزي را بگويند و چه چيزي را نگويند. که اين باعث کاريکاتوري شدن چهره روحاني مي شود. وي کاريکاتوري شدن تصوير روحانيت از صدا و سيما را آفت اين سيستم عنوان کرد و گفت: ما روحاني هستيم و کارشناس مسايل مذهبي ، شما مي توانيد به يک دکتر بگوييد که حق نداري جراحي کني يا حق نداري دارو تجويز کني اما بايد طبابت کني؟ به ما هم مي گويند که براي مشکلات مردم تجويزي نکنيم و فقط حرف هاي بي خطر بزنيم. اين يک تصوير کاريکاتوري است. اينکه يک بخش را گنده کنيم و يک بخش را کوچک کنيم مي شود يک تصوير کاريکاتوري.

اين روحاني همچنين گفت که اگر اکنون حرف هاي يک کشيش را بگذارند کنار حرف هاي اين روحانيوني که در تلويزيون مي آيند با هم فرقي نمي کند چرا که آن ها هم شريعت ندارند و فقط حرف هاي قشنگ مي زنند اما اين تصوير درستي از روحاني نيست. آخوند واقعي آن طلبه هايي هستند که در ماه رمضان با کمترين دريافت هاي مادي به شهرهاي دور براي تبليغ مي روند و با مردم حشر و نشر دارند.

اين ها گلايه هاي يک روحاني از تصويرسازي تلويزيون از روحانيت بود. اما گلايه هاي اينچنيني را از خيلي از روحانيون مي توانيد بشنويد. يکي ديگر از روحانيوني که براي نگارش اين مصاحبه به آن رجوع کردم حجت الاسلام والمسلمين ظهير اسلامي قرائتي بود. يک روحاني و اهل منبر که در قم زندگي مي کند و از يک خانواده روحاني است. سخنان او نيز شبيه آن چيزهايي بود که پيشتر در گفت و گو با آن واعظ بيان شد. حجت الاسلام اسلامي در گفت و گو با خبرآنلاين در باره ميزان انطباق تصويري که صدا و سيما از روحانيون نشان مي دهد با واقعيت زندگي روحانيون گفت: در حدي که بنده ديده ام، به عنوان کسي که هم از خانواده روحاني هستم و هم خودم در اين لباس هستم، واقعا تطابق ندارد. يک چيز نمايشي شده است و ما گاهي اوقات بسيار از اين نمودهايي که از روحاني نشان مي دهند، رنج مي بريم. گاهي روحاني را کادوپيچ مي کنند و در آخر عاقبت به خيري ايجاد مي کنند اما واقعيت اين است که روحاني واقعي که در درون خود حقايق را ادراک کرده و به آن باورمند و اهل عمل باشد، يک انسان هوشمند و اهل تفکر و مطالعه و درد آشناباشد من در سريال ها نديده ام. بسيار نادر است و آن هم با مقدمات و موخرات که بيشتر جنبه استهزا و مسخره شدن اين صنف بيشتر نمود پيدا کرده است تا آنچه که به عنوان واقعيت اصيل شيعه هست.

وي همچنين درباره چگونگي زندگي روحانيون و خانواده هاي آن ها نيز با اشاره به برنامه چند شب پيش تلويزيون گفت:واقعيت اين است که ما هم آدم هستيم. خودمان، همسرانمان و فرزندانمان در همين جامعه زندگي مي کنيم. به نظر من روحاني اي که از اعتدال و ميانه روي دور بشود و به سمت افراط برود يعني حالت دگم و بسته فکر و بسته ذهن باشد آن خطرناک است. از آن طرف تفريطي هم به اين معني که آنچنان پشت پا به آداب و احکام شريعت بزند آن هم ضربه زده است. روحاني بايد معتدل باشد. نشست و برخاست او، خنده و گريه اش و همه زندگي اش بايد اعتدال و ميانه روي در رفتارش بيشتر باشد. در زندگي شخصي هم همين طور است. ممکن است بعضي ها تعصبات بيشتري داشته باشند ولي لزوما اينکه اين مسئله عينيت کامل با شرع داشته باشد اين جاي تحقيق دارد. شايد بشود گفت که دين به اين سختي هم نيست که بگير و ببند باشد و قيافه ها همه يک شکل باشد، اين از درون روايات بر نمي آيد که همه مثل هم فکر کنند و بپوشند و رفتار کنند. در چهارچوب دين بايد خط قرمزها رعايت بشود و مراقب باشد که حرام مرتکب نشود همين قدر کافي است.