ایران می‌تواند بیش از متانکس، صادرات داشته باشد
به گزارش بورس نیوز، محمدرضا میراحمدی، گفت: تجارت ٢٧ میلیون تنی متانول عمدتا در دست متانکس، عربستان، ایران و عمان است. البته چین بیش از تولید، متانول مصرف می‌کند و از این رو صادرات ایران به چین حجم بالای است. در حال حاضر نیمی از صادرات دنیا توسط خاورمیانه انجام می‌شود و ایران هم سهم ٣٤ درصدی صادرات به چین را داراست.
مدیرعامل پتروشیمی زاگرس درباره ظرفیت جهانی متانکس افزود: متانکس ١١ درصد ظرفیت جهان را دارد، اما با توجه به برنامه‌ریزی‌ها و کشتی‌های حمل‌ونقلی که در اختیار دارد، توانسته به پرایس میکر تبدیل شود، به طوری که برای قیمت‌گذاری متانول از نشریات مهم و معتبر استفاده نمی‌کند.
وی در ادامه افزود: متانکس همواره نرخی بالا برای متانول اعلام کرده و سپس برای مشتریان خود دیسکانت در نظر می‌گیرد، این در حالی است که ایران ٥ درصد ظرفیت اسمی جهان را دارد و با به مدار آمدن پتروشیمی‌های متانول‌ساز مرجان و کاوه و ... ایران می‌تواند به ظرفیت متانکس نزدیک شود.
میراحمدی درباره صادرات آینده ایران نیز گفت: در دو سال آینده ایران می‌تواند بیش از متانکس، صادرات داشته باشد. البته اگر هماهنگی متانول‌سازهای ایران برای قیمت گذاری وجود داشته باشد. قیمت‌گذاری متانکس مستقل و تعیین‌کننده بازار است و با نشریاتی که به راحتی می‌توانند با خریداران و فروشندگان لابی کنند، همراه نمی‌شود و اجازه لابی کردن به خریداران خودش را نمی‌دهد. ایران می‌تواند در منطقه و جهان پرایس میکر باشد.
وی همچنین افزود: متانول‌سازهای ایرانی از بارگیری محموله‌ها برروی کشتی پیش از خریداری اجتناب می‌کنند، حال آنکه متانکس باتوجه به داشتن ناوگان کشتیرانی و همچنین دارا بودن چند کشتی در مدیترانه همواره دارای محموله‌های بارگیری شده برروی آب و آماده حمل است.
میراحمدی درباره عدم بارگیری پیش از خرید از سوی متانول‌سازهای ایرانی تصریح کرد: کشتی بارگیری شده برروی آب پیش از خرید، صاحب ندارد و خریدار می‌تواند با ما بازی کند، حال آنکه از این تهدید متانکس به عنوان یک فرصت استفاده می‌کند؛ هم به مشتریان خود متانول می‌دهد و هم در مناطقی که کمبود وجود دارد با قیمت خوب، متانول می‌فروشد. این در حالی است که باوجود اینکه بازار چین قابلیت پذیرفتن تناژ بالایی از متانول را دارد، اما مشتریان ایران همواره با نشریات برای کاهش قیمتها همدست می‌شوند.
مدیرعامل پتروشیمی زاگرس افزود: در مقابل متانول‌سازهای ایرانی به اندازه خریداران هماهنگ نیستند، از این رو همواره آلفایی که بیشتر از نرخ خای نشریات اعلام می‌شود، مورد اعتراض خریداران قرار می‌گیرد.
با این حال به نظر می‌رسد شرایط با رسیدن به چهارم نوامبر و تحریم‌های ایران برای پرداخت پول و بیمه کشتی‌ها سخت‌تر خواهد شد، به همین دلیل نیاز به هماهنگی بیشتر متانول‌سازهای ایرانی وجود دارد. این در حالی است که قیمت‌گذاری آیسیس و پلاتس مشکلاتی از جمله فاصله قیمتی بالا مثلا از ٥ ژانویه تا کنون حدودا ٣٠ تا ٥٠ دلار در هر تن دارد که نشان دهنده لابی‌گری است و راه حل مقابله با آن هماهنگی متانول‌سازهای ایرانی است.
مدیرعامل پتروشیمی زاگرس گفت: متغیرهای اثرگذار بر قیمت تمام‌شده متانولی‌ها از جمله زاگرس شامل ٥١ درصد گاز ورودی، ٢١ درصد اکسیژن، ٥ درصد یوتیلیتی، ٣ درصد بارگیری و ترخیص و ٢٠ درصد حمل محصول است که برای پتروشیمی‌های خارگ و مرجان نیز صادق است و برای فن آوران به دلیل مصرف بخشی از تولید متانول در مجتمع، اندکی متغییر است. در همین حال قیمت حمل کشتی‌های متانول بسیار مهم است، در سال ٩٢ قیمت حمل ٧٧ دلار در هر تن بوده که در سال ٩٦ به ٣٤ دلار رسیده است. حال آنکه با افزایش قیمت نفت، نرخ سوخت و کشتی نیز افزایش یافته، از سوی دیگر متانول‌سازهای دیگری نیز به بازار اضافه و بر هزینه‌ها تاثیر گذاشته اند. شیب قیمت سوخت از ژانویه ٢٠١٨ تا اکتبر نشان می‌دهد که قیمت سوخت از ٣٥٠ دلار در فوریه به حدودا ٥٠٠ دلار برای کشتی‌های در اجاره ما رسیده است.
میراحمدی درباره اینکه قیمت متانول باید توسط مجتمع‌های ایرانی مهندسی شود و متانول‌سازهای ایرانی باید در بازاریابی و فروش هماهنگ باشند. متانول‌سازها نیازمند تاسیس بازرگانی مشترک برای فروش و یا قیمت‌گذاری متانول صادراتی ایران و همچنین تاسیس کشتیرانی با سهام تولیدکنندگان هستند.
