انتقاد از نیمهکاره ماندن توسعه فاز 11 پالایشگاه پارسجنوبی
به گزارش بورسنیوز، هدایتالله خادمی با انتقاد از نیمهکاره ماندن توسعه فاز 11 پالایشگاه پارس جنوبی، گفت: پالایشگاه پارسجنوبی بهعنوان مرزیترین فاز گازی ایران و مشترک با کشور قطر باید سریعتر از فازهای دیگر توسعه یافته و کارهای مرتبط با حفاری آن انجام شود.
نماینده ایذه و باغملک در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در سالهای گذشته شرکتهای داخلی همچون "مپنا" و "پتروپارس" برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی اعلام آمادگی کردند اما در نهایت وزارت نفت همکاری با شرکت خارجی توتال را ترجیح و کار توسعه در دو مرحله به این شرکت واگذار شد که در هر دو مرحله توتال پس از کسب یک سری اطلاعات لغو قرارداد کرد.
وی با بیان اینکه شرکت توتال 20 درصد از ساخت و توسعه فاز 11 پالایشگاه پارس جنوبی را با شرکت چینی (CNPC) شریک بود، افزود: پس از خروج توتال از این پروژه انتظار ادامه کار ازسوی شرکت چینی بود اما این همکاری با CNPC نیز شکل نگرفت.
وی با اعتقاد به اینکه فاز11 پالایشگاه پارسجنوبی بهدلیل اعتماد به شرکتهای خارجی چندین سال است که نیمهکاره رها شده، اضافه کرد: بهیقین درصورت اعتماد به شرکتهای ایرانی این فاز همچون فازهای 9 و 10 در زمان کوتاهتر توسعه پیدا میکرد.
خادمی با تاکید بر اینکه اکنون سرنوشت فاز 11 پالایشگاه پارس جنوبی و سرمایه هزینه شده برای آن نامعلوم است و مسئولان فعلا تصمیمی برای توسعه آن ندارند، اظهارکرد: به گفته وزیر نفت راهاندازی هر یک از فازهای پالایشگاه پارس جنوبی سالانه 5 میلیارد دلار درآمد برای کشور به همراه خواهد داشت.
این نماینده مجلس وضعیت توسعه فازهای دیگر پارس جنوبی همچون فاز 12 را مناسب و رو به تکمیل توصیف کرد و در توضیح به تفکر حاکم بر وزارت نفت از گذشته تاکنون که منجر به عدم توسعه پالایشگاهها شده، گفت: خامفروشی اصل و مبنای این تفکر است چراکه هیچگاه تلاش شایانی برای تبدیل نفت به محصولات مختلف پتروشیمی نشده لذا این تفکر مانع از توسعه است.
خادمی ادامه داد: این تفکر که -شرکتهای خارجی از پس کار بهتر برمیآیند- عامل دیگری است که مانع از توسعه پالایشگاهها بهمعنای واقعی شده، درحالی که فازهای متعددی از پارسجنوبی با انتشار اوراق مشارکت، برداشت از صندوق توسعه ملی و همکاری شرکتهای داخلی به بهرهبرداری رسیدهاند.
عضو کمیسیون انرژی مجلس معتقد است از آنجا که دانش و ابزارهای حفاری چاههای نفت به کفایت در داخل کشور وجود دارد بیاعتماد مسئولان به نیروها و شرکتهای داخلی تاملبرانگیز است.