"شپترو" و فاجعه شرکت‌داری در سازمان تامین‌اجتماعی

به گزارش گروه تحقیق و مطالعات بورس نیوز، در شرایطی که در روز‌های گذشته و در کمال ناباوری شاهد رشد بیش از ۴۰ درصدی قیمت هر سهم شرکت پتروشیمی آبادان هستیم، صورت‌های مالی ۶ماهه حسابرسی شده این شرکت حاکی از وضعیت اسفناک این شرکت و هشداری جدی به سهامدارانش است.

اوج سوء مدیریت را به راحتی می‌توان در سرفصل هزینه‌های حقوق و دستمزد این شرکت در سال جاری و سال‌های گذشته مشاهده کرد. چگونه ممکن است شرکتی که در مجموع ۱.۱۴۳ میلیارد ریال فروش ۶ ماهه را به ثبت رسانده، بیش از ۶۳۰ میلیارد ریال هزینه‌های حقوق و دستمزد مستقیم و غیر مستقیم پرداخت کند؟

آیا سهامداران این شرکت می‌دانند سهام چه شرکتی را می‌خرند؟ می‌دانند زیان شناسایی شده این شرکت در ۶ ماهه ایتدای سال چند میلیارد تومان است؟ با چه استدلالی چنین خرید‌هایی را در بورس انجام می‌دهند؟

اما سوالی با اهمیت‌تر آنکه تا چه زمانی شرکت‌ها به واسطه افزایش سرمایه‌هایی که بعضا جای سوال دارد، تجدید ارزیابی می‌توانند زیان‌هایی چند صد و یا چند هزار میلیارد تومانی بسازند بدون آنکه مشمول ورشکستگی شوند؟

امثال شرکت‌های خودروساز و پتروشیمی آبادان تا چند سال دیگر می‌توانند زیان‌های سنگین محقق کنند؟

اما بخوانید نکاتی باور نکردنی از عملکرد این شرکت و اوج سوء مدیریت در شرکت‌های تامین اجتماعی

۱- به راحتی می‌توان عدم تاثیرگذاری افزایش سرمایه‌های از محل تجدید ارزیابی را در صورت‌های مالی شرکت‌ها مشاهده کرد.
شرکت پتروشیمی آبادان که در کل سال مالی ۱۳۹۶ قبل از افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی زیانی ۳۹۶ میلیارد ریالی را محقق نموده بود در ۶ ماهه نخست سال جاری و پس از افزایش سرمایه‌های متعدد و بی‌کیفیت، تنها در ۶ماهه زیانی ۱.۰۰۳ میلیارد ریالی را محقق کرده است.

۲- چگونه ممکن است شرکتی که درآمد ۶‌ماهه‌اش تنها ۱.۱۴۳ میلیارد ریال بوده هزینه‌های حقوق و دستمزدی بیش از ۶۳۰ میلیارد ریالی که «بیش از نصف درآمد شرکت است» را در این مدت پرداخت کند؟

چگونه شرکتی که بنا به پیشنهادات کارشناسان می‌تواند با تعداد پرسنلی در حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ نفر مدیریت شود، هزینه حقوق و دستمزد بیش از ۱.۱۱۲ نفر را پرداخت می‌کند. جالب آنکه در سال جاری و با وجود افت شدید تولید این شرکت نه تنها شاهد کاهش پرسنل و مدیریت هزینه‌ها نبودیم بلکه شاهد افزایش پرسنل هم بودیم.

این یعنی شائبه سوء مدیریت و استخدام پسرخاله‌ها و نورچشمی‌ها در شرکت در سال‌های گذشته و اتلاف پول‌های صندوق‌های تامین اجتماعی و بازنشستگی کشوری البته این مسئله‌ای نیست که تنها مختص این شرکت باشد بلکه چنین مسئله‌ای در دیگر شرکت‌ها نیز کاملا مشهود است. 

۳- آیا افزایش سرمایه آخر این شرکت یعنی افزایش سرمایه‌ای ۲.۰۰۰ میلیارد ریالی از محل مطالبات و آورده نقدی دردی از روند ضعیف این شرکت دوا خواهد کرد یا خیر؟

پاسخ: قطعا خیر، در حالی که شاهد افزایش سرمایه ۲.۰۰۰ میلیارد ریالی این شرکت از محل نقد و مطالبات سهامداران بودیم که نوع این افزایش سرمایه عملا هیچ تغییری در وضع شرکت ایجاد نخواهد کرد چراکه مبلغ ۱.۲۵۰میلیارد ریال از افزایش‌سرمایه صورت گرفته از محل مطالبات سهامداران بوده که عمده این مطالبات مربوط به حقوق‌های پرداختی پرسنل توسط تامین اجتماعی و صندوق بازنشستگی کشوری بود که عملا حتی یک ریال نقدینگی به شرکت اضافه نخواهد کرد.

مستهلک بودن خط تولید این شرکت عملا نیاز به صرف منابعی در حدود ۲.۰۰۰ میلیارد تومان از منابع ارزی برای نوسازی و بهبود دارد که تا زمانی این منابع تامین نشود روز‌به‌روز شاهد افزایش زیان سازی این شرکت خواهیم بود.

۴- شرکت پتروشیمی آبادان در ۶ ماهه سال مالی ۱۳۹۹ نیز به مانند مدت مشابه سال مالی گذشته، زیانی قابل توجهی در حدود ۱.۰۰۳ میلیارد ریالی را شناسایی کرد و تا حدود بسیاری، خیال سهامداران را از عدم سودآوری این شرکت تا چندین سال راحت کرده است.

۵- کاهش بیش از ۶۰ درصدی انواع محصولات این شرکت در ۶ ماهه نخست و کاهش در حدود ۵ درصدی مبالغ فروش آن هم در سالی که به واسطه افزایش نرخ ارز شاهد رشد بیش از ۱۰۰ درصدی سودآوری در سایر شرکت‌های پتروشیمی بودیم، گواهی دیگر از سوء مدیریت در اداره این شرکت است.

۶- وضعیت بسیار نامطلوب سرمایه در گردش شرکت که کسری ۵.۷۴۵ میلیارد ریالی را در انتهای ۶ ماهه نخست سال ۱۳۹۹ به ثبت رسانده که عمدتا به دلیل عدم توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های خود و استقراض از سهامداران عمده شرکت است.

۷- افزایش بهای تمام شده کالای فروخته شده شرکت با وجود کاهش چشمگیر تولید و فروش محصول اصلی شرکت که ظاهرا بخش عمده‌ای از آن به دلیل هزینه‌های سنگین پرسنلی شرکت و استخدامات متعدد که پیش‌تر اشاره شد بوده که از دیگر شاهکار‌هایی که می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.