در کشور ما، هزینه باشگاه‌های ورزشی تناسبی با درآمد باشگاه‌ها ندارد

تا قبل از ورود سرخابی‌ها به بورس، کسی نمی‌دانست بازیکنان یا مربیان چقدر دستمزد می‌گیرند

مجتبی فریدونی، مدیرعامل سابق ذوب آهن اصفهان در گفتگو با بورس نیوز، درباره مزایای ورود تیم‌ها به بازار سرمایه اظهار کرد: باشگاه‌های ورزشی مثل سایر بنگاه‌های اقتصادی هستند و ورودشان به بازارسرمایه، معایب و مزایایی دارد. از مزایای ورود باشگاه‌های ورزشی به بورس می‌توان به افزایش شفاف و تسهیل تامین مالی اشاره کرد.

وی افزود: قرارداد‌های استقلال و پرسپولیس بعد از سال‌ها روی کدال منتشر می‌شود. حال آنکه تا قبل از ورود سرخابی‌ها به بورس، کسی نمی‌دانست بازیکنان یا مربیان چقدر دستمزد می‌گیرند. البته این شفافیت می‌تواند خوشایند برخی باشگاه‌ها نیز نباشد!

ورود به بورس، خود موجب افزایش ارزش باشگاه‌ها می‌شود

وی با اشاره به شفافیت عملکرد باشگاه‌های ورزشی بزرگ دنیا، اظهار کرد: هر کجا که باشگاه فوتبال در بورس پذیرفته می‌شود باید مثل سایر شرکت‌ها، الزاماتی را رعایت کرده و قرارداد‌های مهم خود را افشا کند. ورود به بورس، خود موجب افزایش ارزش باشگاه‌ها می‌شود. مثلا بابت خرید منچستر یونایتد ۷۰۰ میلیون پوند پول پرداخت شد و پس از ورود به بازار سرمایه قیمت آن ۴ میلیارد پوند شد. البته از نظر بنده قیمت‌گذاری استقلال و پرسپولیس منطقی نبود و گران عرضه شد.

فریدونی ادامه داد: البته افشای صورت‌های مالی، فقط مختص سرخابی‌ها نیست و آقای قربان‌زاده، رئیس سازمان خصوصی سازی چندی پیش نامه‌ای برای تیم‌های صنعتی گل گهر، ذوب آهن، سپاهان و آلومینیوم اراک ارسال کرده بود که بر اساس آن، تیم‌های مذکور نیز باید افشای اطلاعات را انجام دهند و صورت مالی و قرارداد‌های خود را منتشر کنند. این باشگاه ها، جزو شرکت‌های تابعه شرکت‌های بورسی محسوب می‌شوند و تاکنون الزامی به افشای قرارداد‌ها نداشته اند.

هیچ کدام از باشگاه‌های فوتبال ایران از نظر درآمدی نمی‌توانند چشم انداز مثبتی داشته باشند

مدیرعامل سابق باشگاه ذوب آهن اصفهان در ادامه گفتگو ضمن تاکید بر اهمیت درآمدزایی باشگاه‌های ورزشی در دنیا، گفت: هیچ کدام از باشگاه‌های فوتبال ایران از نظر درآمدی نمی‌توانند چشم انداز مثبتی داشته باشند، زیرا در دنیا سه منبع درآمد برای باشگاه‌های ورزشی وجود دارد که باشگاه‌های ایرانی عملا از آن بی بهره اند. اولین و مهمترین منبع درآمد باشگاه ها، حق پخش است. مثلا ۷۰ الی ۸۰ درصد از درآمد منچستر سیتی، منچستر یونایتد و بارسلونا از محل حق پخش است. در انگلیس تیم آخر جدول، حدود ۹۶ میلیون پوند از حق پخش درآمد دارد. دومین منبع، اسپانسرینگ است که البته باشگاه‌های ما هم از این محل درآمد دارند؛ ولی با درآمد باشگاه‌های بزرگ دنیا قابل قیاس نیست. منبع سوم، درآمد فروش بلیط و کالا‌های هواداری است. یعنی یک تیم رده آخر جدول انگلیس از حق پخش، اسپانسرینگ و کالا‌های هواداری روز مسابقه حدود ۲۵۰ میلیون پوند کسب می‌کند.

فریدونی افزود: در کشور ما، انحصار پخش بر اساس قانون در دست صداوسیماست. الان همین فیلیمو فوتبال باشگاه‌های اروپایی را پخش می‌کند، اما فوتبال خودمان را پخش نمی‌کند، زیرا صدا و سیما اجازه نمی‌دهد.

مدیرعامل سابق ذوب آهن اصفهان بیان کرد: چند سال پیش، قرار شد آیین نامه اجرایی حق پخش را صداوسیما و دولت تنظیم کنند. این کار انجام نشد و در برنامه ششم آمده که صداوسیما ۳۰ درصد پول آگهی‌هایی که می‌گیرد را به خزانه واریز کند و خزانه نیز به فدراسیون‌ها بدهد. حق پخش اصلا این نیست. همانطور که وقتی یک فیلم تولید می‌شود، تهیه کننده پولش را از صداوسیما می‌گیرد، باشگاه‌های فوتبال نیز باید چنین حقی داشته باشند. تهیه کنندگان فوتبال، باشگاه‌ها هستند. امسال بهترین زمان برای بازنگری قوانین است. در مورد فروش بلیط هم باشگاه‌های ورزشی ما عملا سهمی از درآمد فروش بلیط مسابقات ندارند. مثلا استادیوم منچستر یونایتد ۷۳ هزار صندلی دارد که تقریبا ۴۳ هزار صندلی ابتدای هر سال، به فروش می‌رسد. سال هاست که قیمت بلیت آن به میزان ۵۰۰ پوند ثابت مانده است. یک نفر اول فصل ۵۰۰ پوند بلیت بازی‌های خانگی منچسریونایتد را می‌خرد. باقی صندلی‌ها را به کسانی که از شهر‌های دیگر برای تماشای فوتبال می‌آیند، می‌فروشند. در کشور ما در شرایط عادی تماشاچی زیادی به استادیوم‌ها نمی‌رود و علاقمندان به تماشای مسابقات هم، کمی قبل از بازی، با خرید یک بلیط چند هزار تومانی فوتبال را در استادیوم می‌بینند! چون باشگاه‌های بزرگ ما دولتی بوده و از دیرباز ما عادت کرده‌ایم که دولت خرج کند. با این تفاسیر معتقدم چشم انداز درآمد باشگاه‌های ورزشی در کشور ما اصلا روشن نیست!

مدیر سرمایه گذاری اسبق شرکت ذوب آهن اصفهان در ادامه خاطرنشان کرد: نکته بدتر اینجاست که در کشور ما، هزینه باشگاه‌های ورزشی تناسبی با درآمد باشگاه‌ها ندارد. طبق قانون رعایت توازن مالی فیفا، تیم‌های ورزشی حق ندارند بیش از درآمد خود هزینه کنند؛ و دلیل زیانده بودن باشگاه‌های ورزشی ما عدم پایبندی به این قانون است.
وی اضافه کرد:، اما به هر حال سهامداران باشگاه‌های ورزشی در کشور ما، باید این شرایط را بپذیرند و در نظر داشته باشند که باشگاه‌ها سودده و درآمدزا نیستند و در کوتاه مدت چشم انداز روشنی برای درآمدزایی ندارند. فوتبال به طور غیرمستقیم دستش در جیب دولت و شبه دولتی‌ها است.

توکن‌های هواداری به منظور تامین مالی

فریدونی در خاتمه با اشاره به طرح توکن‌های هواداری به منظور تامین مالی باشگاه‌های ورزشی گفت: در همه جای دنیا، با امتیازاتی به هواداران می‌توان تامین مالی کرد. مثلا لاتزیو، مارکت گپ حدود ۵۰ میلیون دلاری دارد. یکسری حق و حقوق به هوادار می‌دهد. کسی که این تعداد توکن دارد مثلا می‌تواند در جایگاه ویژه بنشیند، با بازیکنان عکس بگیرد، در تمرین بازیکنان حاضر شود و... این "فن توکن" به درآمدزایی باشگاه کمک می‌کند. باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس هم می‌توانند با انتشار و عرضه اولیه توکن‌های هواداری، تامین مالی کنند. البته حتی با عرضه فن توکن، باز هم حق برخورداری باشگاه‌های ورزشی از درآمد پخش و فروش بلیط و. سر جای خود خواهد بود.

/ پایان مطلب