فاز‌های گازی پارس جنوبی به نوبت از مدار خارج می‌شوند

بورس نیوز:

حمید کوشکی، کارشناس بازار سرمایه بیان کرد: اینکه اعلام می¬شود پتروشیمی‌ها و بهطور خاص، متانول ساز‌ها به سمت تولید محصولات با ارزشافزوده بالاتر بروند تیتر زیبایی است، اما باید گفت آیا این مهم بدون سرمایه¬گذاری محقق خواهد شد؟ انجام امور توسعه‌ای در صنایع، نیازمند سرمایهگذاری¬های عظیمی است که در این مسیر بخشی از منابع از داخل و بخشی از طریق سرمایه¬گذاری خارجی تأمین می¬شود. از سال¬های قبل همیشه اعلام می¬شد که طرح هایی، چون MTP، MTO، PDH در کشور باید اجرایی شود. متاسفانه ما همیشه از نظر فکری ایده آل گرا و در زمان عمل بسیار منفعل می¬باشیم. کافی است بررسی بفرمایید طی ۱۰ سال گذشته چه میزان ازظرفیت پتروشیمی کشور تغییر فاز داده است و از یک محصول به محصولی جدیدتر تبدیل گردیده است؟ متاسفانه وقتی یک پلنت پتروشیمی طراحی می¬شود توسعه محصولات با ارزش افزوده در سالیان پس از اجرایی شدن طرح به کندی پیش می¬رود.

سیاستگذاری درست نبود

امروز کشور با ناترازی گاز در کشور مواجه هستیم و اوضاع به مرابت بدتر نیز خواهد شد و متاسفانه مقامات و مسئولین، خواسته و ناخواسته اطلاعات و آدرس غلط به جامعه می¬دهند. اولین اقدامات دولت¬ها در مواجه با کسری گاز و در کل حامل¬های انرژی، ایجاد فشار بر صنایع جهت کاهش مصرف حامل¬های انرژی می¬باشد. به عبارتی مسئولین با سرکوب تقاضا قصد دارند سوء مدیریت در بخش عرضه را کمرنگ نمایند! باید توجه داشت امسال گاز صنایع قطع و کسری تا حدی پوشش داده شد، برنامه برای سال آینده چیست؟ آدرس غلط مسئولین آنجایی است که اعلام می¬کنند توانستیم بحران گاز را مدیریت کنیم، اما به چه قیمتی؟ صنایع در کشور ارزش افزوده ایجاد می-کنند و هنگامی که قرار باشد فعالیت آن‌ها در تابستان به خاطر کسری برق و در زمستان به خاطر کسری گاز کاهش یابد در اصل ضربه بر بدنه اقتصاد است که تأثیرات آن به مراتب مخرب¬تر از تحمل بی برقی و بی گازی جامعه است!
در سال ۲۰۲۰ به روایت گزارشات جهانی، ایران سومین تولید کننده گاز در جهان بوده است و از این رتبه سوم می‌توان سو برداشت¬های زیادی کرد که متاسفانه به دلیل عدم آگاهی جامعه گاهاً این رتبه¬های جهانی تفسیر به نفع می‌شود. میزان تولید ایران در سال یاد شده چیزی در حدود ۲۵۰-۲۶۰ میلیارد مترمکعب بوده است و کشور آمریکا با تولید حدود ۹۵۰ میلیارد مترمکعب و روسیه با تولید ۸۰۰ میلیارد مترمعکب در سال، رتبه¬های اول و دوم را به خود اختصاص داده¬اند. با همین چند عدد می¬توان متوجه شد تولید ایران با کشور‌های آمریکا و روسیه در حالی اختلاف فاحشی دارد که دارنده دومین ذخایر گازی جهان (۳۴، ۰۰۰ میلیارد مترمکعب) است. پس ایراد کار کجاست؟ ایراد در سیاست گذاری¬های اشتباه و تلاش برای نادیده گرفتن بدیهیات اقتصادی است. سیاست گذاری¬هایی که نه تنها انگیزه توسعه دهندگان داخلی را از بین برده، بلکه سرمایه¬گذار خارجی را به طور کامل از کشور دور نموده است.
عنوان میشود که گاز منابع ملی است و نباید ارزان در اختیار صنایع قرار گیرد. ابتدا باید موضوع به دقت کارشناسی شود که آیا گاز صنایع ارزان است؟ امروز ایران گران‌ترین گاز را به صنایع خود اختصاص می¬دهد حتی با فرض گاز ارزان باید توجه داشت که برای مثال در صنعت پتروشیمی بسته به نوسانات مقدار و نرخ فروش سالیانه بین ۱۲ تا ۱۷ میلیارد دلار درآمد ایجاد می‌شود. این حجم از درآمد ارزی به مدد دولت و بانک مرکزی در زمینه مدیریت ارز آمده است و چه بسا حتی اگر این دعای ارزان فروشی گاز به صنایع هم درست باشد (که مطلقا درست نیست)، همین شرکت‌ها تا حد زیادی اقتصاد را سرپا نگهداشته¬اند.

توسعه زیرساخت گازی باید از طریق سرمایه‌گذاری انجام شود

این فعال بازار سرمایه در بخش دیگر سخنان خود اظهار داشت: توسعه پارس جنوبی ارتباطی با پتروشیمی‌ها ندارد و موضوعی در سطح کلان است. فعلاً برای همین سطح از گازی که در اختیارداریم آینده تیره و تاریک است، چراکه میادین گازی در حال افت فشار هستند و سرمایهگذاری درستی برای بهبود شرایط آن‌ها صورت نگرفته است. یک میدان نفت و گاز به محض شروع به فعالیت وارد فاز افت فشار نیز می‌شود و باید دائما سرمایه گذاری‌های لازم جهت حفظ شرایط آن‌ها صورت گیرد و در غیر این صورت این میادین را از دست خواهیم داد و متاسفانه این پیش بینی نیز وجود دارد که در صورت عدم سرمایه گذاری فوری، احتمالا هر چند سال یکبار؛ ما یک فاز از پارس جنوبی را از دست بدهیم و آنجاست که شاید سطوح تولید گاز در کشور به اندازه مصرف خانگی هم نباشد و یک فاجعه بزرگ رخ دهد.

امکان صادرات LNG در کشور وجود دارد؟

کوشکی با طرح سؤال آیا امکان صادرات LNG در کشور وجود دارد عنوان کرد: تجهیزات پیشرفته واحد‌های مایع سازی گاز طبیعی در مقیاس بزرگ در فهرست اقلام تحریمی برای ورود به ایران هستند و فعلا هم بعید است که ما در بازار بکر LNG نقش آفرینی داشته باشیم و متاسفانه قطر اینجا نیز شاهد پیشرفت¬های قابل ملاحضه-ای بوده است.

پایان مطلب