من یک جاسوسم!

مجله مهر:از کوزه همان برون تراود که در اوست.به نظر می‌رسد این ضرب المثل کهن فارسی تا حدود زیادی گویای وضعیت کنونی جهانشاه بختیار، نوه آخرین نخست وزیر رژیم پهلوی یعنی شاپور بختیار باشد. جهانشاه بختیار که تا چندی قبل زیر سایه بدنامی پدربزرگ خویش در گمنامی تمام و کمال زندگی اش را می گذراند به یکباره با نگارش و انتشار کتابی با نام «من، ایرانی، جاسوس سیا و موساد» توانست برای دست کم چند روزی خود را به صفحه اول برخی از مطبوعات خارجی مخصوصا مطبوعات فرانسوی برساند.او در این کتاب ضمن اعتراف به جاسوسی برای سازمان های جاسوسی دو کشور آمریکا و اسراییل مدعی مطالبی شد که در درستی آنها نقاط ابهام بسیاری وجود دارد و به نظر می‌رسد بعضی از آنها بیشتر به جهت مصارف تبلیغاتی عنوان شده باشند.

به خاطر پدربزرگم

جهانشاه بختیار بدون اشاره به خیانت های بی‌شمار شاپور بختیار به مردم ایران از جمله همکاری با صدام، مدعی می‌‌شود که انگیزه اش از جاسوسی برای سازمان های جاسوسی سیا و موساد گرفتن انتقام کشته شدن پدربزرگش از جمهوری اسلامی بوده است! او در بخشی از کتاب مدعی شده است که با خرید پاسپورت ایرانی از سفارت ایران در بحرین، موفق شده است در قالب یک سرمایه گذار و بانکدار به ایران بازگردد و پس از چند ماه تلاش توانسته است با مدیر یکی از بنیادهای اقتصادی ارتباط برقرار نماید و در این بنیاد به عنوان فردی علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در طرح های اقتصادی در جمهوری اسلامی معرفی شود.

جاسوسی برای سیا و موساد

وی در ادامه سعی کرده است وانمود کند اطلاعات ارزشمندی در مورد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تکنولوژی‌های ارتباطی آنان و یک کارخانه هواپیماسازی در اختیار سازمان اطلاعات آمریکا گذاشته و مدعی است که با معرفی خود به عنوان یک شخصیت بانکی متخصص در پولشویی توانسته از کارخانه های فوق سری دیدن کند و با میکروفیلمهایی در کفش و خودکاری که فیلم می گرفت از کارخانه های فوق فیلم تهیه کرده است.بختیار همچنین گفته است که در فاصله سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ برای سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل در داخل ایران جاسوسی کرده و در این چارچوب مدعی است اطلاعاتی از بانک مرکزی ایران را در اختیار موساد قرار داده است.

خرابکاری در برنامه هسته ای

اما یکی از بخش های جالب توجه در گفته های جهانشاه بختیار بخشی است که وی از اهداف خود برای خرابکاری در برنامه هسته ایران پرده برداشته است:سیا فهرست اسامی 10 نفر را به من داده بود و من می بایست حد اکثر اطلاعات را درباره آنان تهیه می کردم .می بایست می دانستم آنان چه کسی هستند، کجا زندگی می کنند، چه زمانی خانه را ترک می کنند، چه خودرویی سوار می شوند.اگر لازم بود که آنان را از بین ببرند می دانستند که چه زمان و کجا این کار صورت گیرد.طبق گفته های بختیار سازمان جاسوسی ایالات متحده آمریکا از او اطلاعاتی را خواسته است که میتوانند در عملیات های ترور مورد استفاده قرار گیرند.به نظر میرسد این بخش از گفته های بختیار بی ارتباط با ترور دانشمندان هسته ای و علمی کشور نباشد. زمانی که از او پرسیده شد که در جریان ترور دانشمندان ایرانی قرار دارد یا نه. او خیلی کوتاه پاسخ می دهد:« به نظرم»

اطلاعاتی که او از ایران در کتابش آورده کمی عجیب به نظر می رسد اما او این ادعا را دارد که برای تمام حرف هایش سند دارد.آنچه از بیشتر ادعاهای جهانشاه بختیار به نظر میرسد این است که وی آرزو دارد از نظر خیانت به مردم ایران خود را همردیف با پدربزرگش معرفی کند.آرزویی که چندان هم جای تعجب ندارد.چرا که از کوزه همان برون تراود که در اوست.