منفعت‌طلبی اروپا در قبال ایران
بسته تضمین‌های اروپا برای مقابله با آثار خروج آمریکا از برجام همچنان در پیچ و خم مذاکرات سیاسی قرار دارد. باور دولت و دستگاه دیپلماسی کشورمان این بود که اروپا از خروج آمریکا از برجام استقبال نمی‌کند و مقابل آن می‌ایستد. در عین حال باید توجه داشته باشیم نباید به یک موضوع مبهم اتکا کرده و فرض کنیم اروپا از ما حمایت خواهد کرد، چرا که اروپا دنبال منافع خود است و وابستگی‌های بسیاری به آمریکا دارد.
به گزارش بورس نیوز، در عین حال اروپا می‌تواند راه میانه‌ای پیش بگیرد و تسهیلاتی برای کالاهای ما فراهم کند، اما در صورتی که احساس تهدید زیادی از آمریکا کند دامنه این تسهیلات را برای ما محدود خواهد کرد.
در حال حاضر و با توجه به آغاز تحریم‌های آمریکا از امروز، اروپا منتظر نوع برخورد ایران با تحریم‌هاست. در صورت تسلیم شدن ایران در مقابل تحریم‌ها، اروپا نیز خود را با آمریکا درگیر نمی‌کند، اما اگر ایران در مقابل تحریم‌ها مقاومت و اقتصادش را حفظ کند در آن صورت اروپاییان متوجه می‌شوند طرف مقابلشان یعنی ایران کشوری قابل محاسبه است.
اروپا در حال حاضر، موضوع را در وضعیت ابهام نگه داشته است. به این ترتیب کلید ماجرا در دو جمله است: تدبیر برای خنثی‌سازی تحریم و سر و سامان دادن به آشفتگی‌های اقتصادی از سوی ایران.
نکته دیگر درباره تضمین‌هایی است که بنا بود اروپا به ایران بدهد. در عالم دیپلماسی گرچه سخن از تکلیف و تعهد مطرح می‌شود اما در واقعیت، منافع حرف آخر را می‌زند، به این ترتیب اروپا شرایط پیرامونی را مورد سنجش قرار می‌دهد که آیا پایبندی به تعهداتش در چارچوب منافعش است یا خیر. البته تا کنون اروپا به ارزیابی درستی در این زمینه دست نیافته است.
موضوع دیگر در مورد تحریم‌ها این است که تحریم هم فرصت است، هم تهدید. البته تحریم موضوع تازه‌ای نیست و از ابتدای انقلاب در طول 40 سال گذشته نیز وجود داشته است.
بر اساس گزارش فارس، اما پس از برجام به‌رغم این‌که به تعبیر آمریکا، ایران برای رفع تحریم پای مذاکره آمد متاسفانه به دلیل برخی غفلت‌ها بخش تحریم‌ها در این توافق‌نامه بشدت مورد غفلت قرار گرفت و با گذاشتن عبارات ابهام‌آمیز، هیچ‌گونه اطمینانی از رفع تحریم نبود. در عمل نیز بسیاری از تحریم‌های جامعی که از سال 2012 بر ما تحمیل شده بود، بعد از برجام نیز ادامه پیدا کرد. بنابراین از دولت انتظار می‌رفت فکر اساسی در این زمینه می‌کرد. به این معنی که منتظر نمی‌ماند تا فردی مانند ترامپ از برجام خارج شود و بصراحت اعلام کند تحریم‌ها را برمی‌گرداند. این انتظار از دولت وجود داشت که برای مقابله و خنثی کردن چنین پدیده‌ای با این عمر طولانی تدابیری بیندیشد که متاسفانه انجام نشد.
در حال حاضر و با توجه به آغاز تحریم‌های آمریکا از امروز، اروپا منتظر نوع برخورد ایران با تحریم‌هاست. در صورت تسلیم شدن ایران در مقابل تحریم‌ها، اروپا نیز خود را با آمریکا درگیر نمی‌کند، اما اگر ایران در مقابل تحریم‌ها مقاومت و اقتصادش را حفظ کند در آن صورت اروپاییان متوجه می‌شوند طرف مقابلشان یعنی ایران کشوری قابل محاسبه است.
اروپا در حال حاضر، موضوع را در وضعیت ابهام نگه داشته است. به این ترتیب کلید ماجرا در دو جمله است: تدبیر برای خنثی‌سازی تحریم و سر و سامان دادن به آشفتگی‌های اقتصادی از سوی ایران.
نکته دیگر درباره تضمین‌هایی است که بنا بود اروپا به ایران بدهد. در عالم دیپلماسی گرچه سخن از تکلیف و تعهد مطرح می‌شود اما در واقعیت، منافع حرف آخر را می‌زند، به این ترتیب اروپا شرایط پیرامونی را مورد سنجش قرار می‌دهد که آیا پایبندی به تعهداتش در چارچوب منافعش است یا خیر. البته تا کنون اروپا به ارزیابی درستی در این زمینه دست نیافته است.
موضوع دیگر در مورد تحریم‌ها این است که تحریم هم فرصت است، هم تهدید. البته تحریم موضوع تازه‌ای نیست و از ابتدای انقلاب در طول 40 سال گذشته نیز وجود داشته است.
بر اساس گزارش فارس، اما پس از برجام به‌رغم این‌که به تعبیر آمریکا، ایران برای رفع تحریم پای مذاکره آمد متاسفانه به دلیل برخی غفلت‌ها بخش تحریم‌ها در این توافق‌نامه بشدت مورد غفلت قرار گرفت و با گذاشتن عبارات ابهام‌آمیز، هیچ‌گونه اطمینانی از رفع تحریم نبود. در عمل نیز بسیاری از تحریم‌های جامعی که از سال 2012 بر ما تحمیل شده بود، بعد از برجام نیز ادامه پیدا کرد. بنابراین از دولت انتظار می‌رفت فکر اساسی در این زمینه می‌کرد. به این معنی که منتظر نمی‌ماند تا فردی مانند ترامپ از برجام خارج شود و بصراحت اعلام کند تحریم‌ها را برمی‌گرداند. این انتظار از دولت وجود داشت که برای مقابله و خنثی کردن چنین پدیده‌ای با این عمر طولانی تدابیری بیندیشد که متاسفانه انجام نشد.
برچسب ها :
ارسال نظر
اخبار روز
خبرنامه