صندوقهای سرمایهگذاری در سال 1386 و درزمانی که بورس از 500 شرکت تشکیل میشد، فعالیت خود را آغاز کردند.
هدف از راهاندازی این صندوقها ایجاد مدخلی بهینه برای ورود اقشار مختلف جامعه به بورس بود و صندوقها با جذب 10ها هزار نفر از سرمایهگذاران بهخوبی از عهده این امر برآمدهاند.
طی این دوره بازدهی صندوقها نیز مطلوب بوده و در میان آنها صندوقهایی با بازدهی بالای 3000 درصد از آغاز دوره فعالیت دیده میشود که در حال حاضر 175 صندوق در بازار سرمایه ایران فعال بوده و تنوع آنها به حدی است که انتخاب یک صندوق از میان آنها خود امری تخصصی به شمار میرود؛ همچنین هرروزه به تعداد صندوقهای موفق بازار افزوده میشود و یک یا چند صندوق را نمیتوان بهعنوان صندوق پیشروی بازار معرفی کرد.
از طرف دیگر بسیاری از سرمایهگذاران حقیقی برای انتخاب یک صندوق، معیار مناسبی نداشته و صرفاً به تبلیغات، اخبار و شنیدهها اکتفا مینمایند و به همین دلیل سرمایهگذاران شناخت کافی از مدیران صندوقها و استراتژی و اهداف ایشان نداشته و با کوچکترین روند منفی به ابطال واحدهای سرمایهگذاری خود روی میآورند.
با افزایش کمی و کیفی صندوقها، خلأ صندوق سرمایهگذاری در صندوقها احساس میشد و سرمایهگذاران بهترین صندوقی که سایر صندوقها را زیر نظر گرفته ر شناسایی کرده و در آنها به سرمایهگذاری میپردازد. این صندوق میتواند با سرمایهگذاری در انواع صندوقهای فعال در بازار سرمایه ایران، از تمام موقعیتهای سرمایهگذاری استفاده کرده و بازدهی مناسبی را برای سرمایهگذاران خود فراهم آورد.
"صندوق سرمایهگذاری در صندوقها" بهتازگی بهعنوان یک ابزار نوین به بازارسرمایه معرفیشده و با ابلاغ مقررات و سازوکار این صندوقها از سوی سازمان بورس و اوراق بهادار، خلأ آنها در بازار سرمایه برطرف شود. این صندوقهای به تجمیع وجوه و سرمایهگذاری آن در صندوقهای فعال بازار سرمایه پرداخته و مدیر صندوق حداقل ۸۵ درصد از سرمایه جذبشده را در انواع مختلف صندوقها، سرمایهگذاری میکند. با توجه به تنوع مضاعف پرتفوی این صندوقها و هزینههای پایینتر ارکان آن، این صندوقها میتوانند بهعنوان مقصد اصلی افرادی که قصد سرمایهگذاری در بورس را دارند، شناخته شوند.
علیرضا تاجبر
مدیرعامل شرکت کارگزاری تأمین سرمایه نوین