برخی از سرمایه گذاران بحران مالی سال 2008 را فراموش نمی کنند
به گزارش بورس نیوز، بعد از ده سال از بحران مالی جهان، همچنان بعضی سرمایهگذارها به بازار برنگشتهاند و میترسند. سی ان ان مانی گزارشی در این باره منتشر کرده است.
طبق این گزارش، یکی از وحشتناکترین لحظات بحران مالی این لحظه بود: 29 سپتامبر 2008 شاخص داوجونز 780 واحد سقوط کرد-نزدیک به 7 درصد کاهش یافت- اتفاقی که باعث شد مجلس به کمک مالی بزرگترین بانکهای کشور رای بدهد. اما با این حال بسیاری از سرمایهگذاران به این سادگیها دوباره به بازار برنگشتند.
سقوط بازار پس از رد کمکهای مالی تنها یکی از سری نوسانات وحشی سهام بعد از سقوط بود. کنگره در نهایت طرح جدیدی را تصویب کرد، اما این طرح هم نوسانات را به پایان رساند.
4 مورد از افتهای عجیب و غریب داوجونز که تاکنون اتفاق افتاده بین سپتامبر 2008 با پایان آن سال بوده است. شرکتها یکی پس از دیگری دچار مشکل میشدند و این ماجرا به رکود بزرگ دامن میزد و حتی ممکن بود یک نسل از سرمایهگذاران به طور دائم با مشکل مواجه شوند. در همان دوره افراد زیادی در تظاهرات بازار و سهام دیگر از این بازار کنار کشیدند.
براساس اطلاعات موجود از موسسه شرکت سرمایهگذاری سال گذشته 67 میلیارد دلار پول جدید به سهام و اوراق قرضه متقابل سرازیر شده است. این میزان از 637 میلیارد دلاری که سال 2008 به بازار سهام رفته بود، کمتر است.
به گفته کارشناسان، برخی از سرمایهگذاران بحران مالی سال 2008 را هرگز فراموش نخواهند کرد و بیش از حد محافظهکار شدهاند.
تحلیلگران هم معتقدند بازار برای اینکه التیام یابد به زمان نیاز دارد. اما اعتماد به نفس با سرعت خیلی کمتری برمی گردد. حتی الان هم که داوجونز، نزدک و S&P 500 به رکوردهای تازه نزدیک میشوند، باز هم سرعت بازگشت اعتماد سرمایهگذاران کم است.
از طرفی برخی سرمایهگذاران به سمت سهامهای FAANG که شامل 5 غول فناوری از جمله فیس بوک، اپل، آمازون، نت فیلیکس و گوگل و آلفابت میشود، رفتهاند. برخی دیگر از مردم هم به سمت چیزی که تحلیلگران «سرمایهگذاری عجیب و غریب» مینامند از جمله بیت کوین، ارزهای دیجیتال متمایل شدهاند. اما همچنان پول کمتری را در بازار سهام وارد میکنند.
از طرفی کسانی که هنوز سرمایهگذاری انجام میدهند، داراییهای کمتر خطرناکی –حداقل در تئوری- دارند. صندوقهای مبادلات ارزی (exchange-traded fund) همچنان بهترین راه برای سرمایهگذاری افرادی است که نمی خواهند پولشان را وارد شرکتهای شخصی کنند. این روش برای سرمایهگذاران، روشی امن محسوب میشود. چرا که بسیاری از آنها دیگر به گاو پیر با دیده شک و تردید نگاه میکنند.