پتروشیمی‌ها ،نگران از حیله سوداپیشگان

به گزارش بورس نیوز، آنان گریبان چاک می‌کنند که محصولی را که تا قبل از این رخدادها –هرچند با چک‌وچانه و اماواگر- از هزارتوی انبارهای پتروشیمی و لابیرنت بورس کالا تهیه می‌کردند ،حالا باید با چندین برابر قیمت قبل، آن‌هم به فاصله چند روز از بازار سیاه تهیه کنند و این در حالی است که برخی از آنان که بیشتر از بقیه دستشان به دهانشان می‌رسد و خرده پولی بیشتر از بقیه هم‌صنفانشان دارند ، بازهم باید ناز فروشنده گم‌وگوری را بخرند که تا پیش‌ازاین یا در کار معامله ملک و زمین بودند،یا از بانک‌ها به بهانه تولید، وام می‌ستاندند و بعد قاچاق و پول‌شویی می‌کردند و بعدتر سبیل روابط عمومی‌ها و کارچاق‌کن‌ها را چرب می کردند که نامشان به‌عنوان خریدار و متقاضی به لیست فروش بورس وارد شود.

تولیدکنندگان خسته و عاصی پایین‌دست پتروشیمی که از همه‌جا ناامید شده‌اند دیده به تابلوی بورس دارند و اعداد و ارقام بده بستان‌های ازمابهتران را به چشم حسرت تماشا می‌کنند و به عینه می‌بینند که از این نمد کلاهی نصیب آن‌ها نخواهد شد.پس یا عطای تولید را به لقایش می‌بخشند و تسلیم وجذب بازار سیاه وفاسد روز و بده بستان‌های غیرمولد حاکم می‌شوند یا همچون عقرب‌های گرفتار مورچگان فیلم "این گروه خشن” به آب‌وآتش می‌زنند و خود را به نیش خویش ،به مرگی جانکاه دعوت می‌کنند.

آن‌ها حق دارند. چون در زمانه‌ای که همه متولیان فقط از اقدامات خود تعریف می‌کنند ودر نهایت تقصیر را به گردن یکدیگر می‌اندازند (وزارت نفت  و شرکت ملی صنایع پتروشیمی با آوردن فاکت از مواد قانونی رسماً اعلام می‌کند که مسئول تنظیم بازار نیست و وزارت صمت  که ظاهراً متولی اصلی است می‌گوید که استراتژی‌هایش برای تنظیم بازار درست بوده و این بورس کالاست که جولانگاه دلالان شده است و دیگری و دیگری که هرکدام از ماجرا شانه خالی می‌کنند)نمی‌توان به چشم‌اندازی روشن امید داشت.

تولیدکنندگان حقیقی ،در سال حمایت از کالای ایرانی،گویی درخلا فریاد می‌زنند، چراکه هیچ تنابنده ای حرفشان را نمی‌شنود.